เริ่มเลยนะคะ เราอายุมากกว่าแฟน 4 ปี คบกันมาได้ปีนึงแล้วค่ะ แต่ที่ผ่านมากก็มีเรื่องที่ทำให้เราเสียใจอยู่ไม่น้อย มีเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้เรารู้สึกผิดหวังมากกับแฟนของเรา เช่น เพื่อนเขาเอาแต่พูดถึงคนเก่าเขาต่อหน้าเราและเขาเองก็ไม่เคยปกป้องเราเลย และเราเจอโรคจิตตาม เขาก็โทษว่าเราทำให้เขาไม่ปลอดภัย ทำให้เขาต้องมาเจออะไรแบบนี้มันเป็นเพราะเรา แรกๆก็จะมีเรื่องผู้หญิงคือเขายังไปตามดูคนคุยเก่า แฟนเก่าและที่สำคัญคือเขาไม่มีความเป็นผู้นำเลยถึงเราจะอายุมากกว่าแต่เราก็อยากให้เขาเป็นผู้นำเราบ้างในบางเรื่องก็ยังดีแต่นี่ทุกเรื่องเลยที่นำเราไม่ได้เรามักจะเจอเหตุการณ์ที่ทำให้เราเฟลมาเยอะมาก เราทำดีเราดูแลอย่างดีแต่เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ให้อภัยแล้วให้อภัยเล่า เราไม่เคยทำให้เขาเจ็บปวดเลยนะคะ เคยคุยกันหลายครั้งแล้วค่ะพยายามปรับความเข้าใจกันมาหลายรอบแต่ก็ไม่ดีขึ้นเลย เขาก็พยายามแก้ไขนะคะแต่เขาเหมือนหนีตัวเองไม่พ้น เจอบ่อยเข้าเราเริ่มเบื่อน่ะค่ะ พูดจนไม่รู้จะยังไงแล้ว ปรับกันทั้งคู่ก็แล้วไม่มีอะไรดีขึ้นเลย มันก็มีเหตุการณ์ที่มาพิสูจน์ตลอดว่าเขารักเราน้อยเหลือเกิน มาวันนี้เราเริ่มปล่อย ไม่ดูแลเหมือนที่เคยทำ เริ่มโทรหาน้อยลง เราไม่ได้มีคนอื่นนะคะ แต่เราเหนื่อยยังไงไม่รู้ และความรู้สึกเรารู้เลยว่าไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว (เราไม่ได้มีใครแต่เรารู้สึกน้อยลงแล้วทำนองนี้) เหมือนเขาเห็นความผิดปกติของเราและเขาเริ่มหันมาหาเรา เริ่มขอโอกาส เริ่มขอแก้ไข เรารู้สึกว่ามันช้าไปไหมที่ผ่านมาเธอไปไหน เราว่าเราเองก็ยังรักเขานะแต่มันน้อยลงแล้ว พอเขาพยายามแก้ไขเพราะเห็นว่าเราไม่ไหวแล้วเรากลับไม่อินในสิ่งที่เขาทำน่ะค่ะ รู้สึกคิดลบไปซะอย่างนั้นเลยว่าเธอไม่ต้องฝืนก็ได้ เธอรักชั้นจริงหรอทำไมเพิ่งมาทำอะไรเอาป่านนี้ เต็มหัวไปหมดเลยค่ะ เคยเชื่อใจมากแต่มันก็พังไปแล้ว ทุกวันนี้เขาก็พยายามจะแก้ไขอยู่นะคะ อยากจะขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยค่ะเราสับสนใจนึงก็รักแต่ก็จะไม่ไหวแล้ว ควรอยู่หรือไปจะเหนื่อยกันทั้งคู่ไหม ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
ขอคำแนะนำ ตอนนี้สับสนกับแฟนมากเลยค่ะ