คือเราจะมีหมอนเล็กๆอยู่ใบนึงจริงๆมันเป็นหมอนหนุนหัวตอนเด็กๆลายหมีสีชมพูเราติดมันมากคือน้องชื่อ หมอนดม คือติดตั้งแต่จำความได้ก็ดมมาตลอดคืนไหนไม่ดมนอนไม่หลับเลยค่ะ มีครั้งนึงไปบ้านแม่ที่ต่างจังหวัดก็เอาไปด้วยขากลับดันลืมไว้เพราะแม่เอาไปซักแล้วตากก็เลยลืมแต่ดีนะคะคุณตาเป็นธุระให้แบบส่งเคอรี่กลับมาให้เลยจ้า5555 คือคนในบ้านทุกคนก็ถามอยู่ทุกวันว่าทิ้งได้ยังโตแล้วบางทีเพื่อนสนิทที่มานอนด้วยทุกคนก็จะคุ้นตาเป็นอย่างดีเพราะนอนดมน้องทุกวันมีใครยังเป็นเหมือนเราอยู่มั๊ย