เหตุการณ์ร้ายๆจะเป็นแรงผลักดันให้เราแข็งแกร่งขึ้นเสมอ ว่ามั้ยครับ 
เหมือนอย่างที่ไทน์ได้รับรู้ถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของสารวัตร ตอนหลบฝนในรถบัส 
แม้แต่พี่มิลยังยอมศิโรราบต่อพลังแห่งความรักที่สารวัตรมีให้ไทน์ 

เอาละ มารความรักหายไปหมดละ ทั้งพี่ไทป์ พี่มิล
ในที่สุดวันที่สารวัตรจะได้ครอบครองไทน์สุดที่รักก็มาถึง 
เสียงเพลงสวรรค์ พร้อมจะดังแซ่ซ้องเต็มทีละ 

หลังกลับจากค่ายปลูกป่า สารวัตร-ไทน์ก็เข้าไปเล่นกันต่อในห้องน้ำ 
ขณะที่เสียงไทน์เล็ดลอดออกมาว่า "กูรู้ว่าคนอย่างเมิงไม่ต้องการแค่อาบน้ำหรอก" 
เมฆฝนระหว่าง 2 คน ก็เริ่มก่อตัวอย่างช้าๆ 

"สบายดีมั้ย คิดถึงจัง พ่อคนขรึม" 
 
ข้อความจากแพม เพื่อนสมัยมัธยม เด้งขึ้นบนมือถือของสารวัตร 
ขวางหน้าไทน์ที่อยู่บนล็อคสกรีน ราวกับจะบอกเป็นนัยว่า 
แพมนี่แหละ ที่จะเป็น final boss มาขัดขวางความรักของไทน์ 

เอาเข้าจริงๆ เรียกแพมว่า final boss คงไม่ถูกซะทีเดียว 
ขอเดานะครับว่า แพมจะเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยให้ไทน์ได้เติบโต จากการเป็น "ผู้รับ" อยู่ฝ่ายเดียว มาเป็น "ผู้ให้" ซะบ้าง 
เพื่อที่ความสัมพันธ์ของสารวัตร-ไทน์จะได้มั่นคงและแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น 

ตอนต้นเรื่อง ขณะที่พวกสารวัตรกำลังซ้อมดนตรีอยู่ แพมก็ปรากฎตัวขึ้นที่มหาลัย 
แพมบอกจะซิ่วจากคณะแพทย์มาคณะดนตรี เลยอยากให้สารวัตรช่วยติวกีต้าร์ 

ไทน์เองก็เพิ่งรู้ว่าสารวัตรมีเพื่อนมัธยมน่ารักขนาดนี้ แถมยังเคยสอนกีต้าร์ให้มาก่อน

แม้จะเห็นสารวัตรตอบตกลงอย่างไม่ค่อยเต็มใจ แต่ไทน์เองเริ่มชักไม่ค่อยสบายใจ 
พอเช็ค IG แพม ก็รู้สึกว่ามีหลายจุดที่แพมคล้ายกับตัวเอง 

ยิ่งพอฟ่งบอกว่า "พอเรามีรักครั้งต่อๆไป เราก็มักจะเลือกคนทีมีอะไรคล้ายกับรักแรกของเรา" 
ไทน์ยิ่งไม่สบายใจหนักเข้าไปอีก 
เพราะตอนนี้ สารวัตรกำลังติวให้แพมอยู่ ในที่เดียวกันกับที่สารวัตรเคยสอนกีต้าร์ให้ไทน์ 

ไม่รู้เป็นเพราะเหงา หรือเพราะคิดว่าแพมเป็นคู่แข่ง ไทน์เอ่ยปากชวนสารวัตร 
"เราไม่ได้อัดคลิปเล่นกีต้าร์กันมานานแล้วนะ คืนนี้จัดซักเพลงมั้ย?" 

แต่โดนสารวัตรตอบกลับว่า "ตอนนี้มันดึกแล้วนะ เมิงไม่ค่อยสบายด้วย วันหลังนะ" 
ไทน์เลยได้แต่นั่งฟังเพลงสครับบ์ตลอดคืนอย่างเหงาๆ 
เพลงสครับบ์คงช่วยให้หายเศร้าได้บ้าง แต่ดูเหมือนจะช่วยได้ไม่มาก 

ในทีสุดไทน์ทนไม่ไหว เข้าไปกอดสารวัตรแล้วถามว่า "แพมเป็นรักแรกของเมิงใช่มั้ย" 

สารวัตรตอบไทน์ตามตรง "ใช่ แพมเป็นรักแรกของกู 
แต่กูไม่ได้รู้สึกกับแพม เหมือนที่กูรู้สึกกับเมิงตอนที่กูเจอเมิงที่คอนเสิร์ต"

ณ จุดนี้ ความเคลือบแคลงที่สั่งสมอยู่ในใจไทน์ยังไม่หมดไป 
"เมิงแค่ไม่อยากเสียเพื่อน และเห็นกูเป็นแค่ตัวแทนของเค้า" 
"อะไรของเมิง เมิงไปเอาความคิดบ้าๆนี่มาจากไหนวะ" 

"กูเห็นกูกะเค้ามีอะไรเหมือนกันหลายอย่าง" 
"เมิงกะเค้าอะนะ ไม่เห็นเหมือนเลย" 
"ก็กูไปดู IG เค้า..." 

เราลองมาดูเรื่องที่ไทน์คิดว่าเหมือนแพมหลายอย่างกันทีละข้อนะครับ 

Q : เค้าก็กินบลูฮาวาย 
A : เค้าชอบกินกาแฟ แต่กาแฟหมด เค้าเลยสั่งบลูฮาวาย 
(คนที่สงสัยว่า มีร้านกาแฟที่กาแฟหมดด้วยเหรอ ให้เลิกสงสัยไปก่อนนะครับ) 

Q : เค้าชอบเล่นกีต้าร์ 
A : เค้าชอบเล่นกีต้าร์ แต่เมิงอะ ไม่ได้ชอบไม่ใช่เหรอ 
     ที่เมิงเล่น เพราะเมิงอยากมาใกล้กู ไม่ใช่หรือไง 

Q : เค้าชอบดูวงสครับบ์ 
A : เค้าอะชอบทุกวง วันนั้นเค้าไปดูคอนเสิร์ต เพราะไอ้แมนมันลากไป 

สารวัตรชี้แจงประเด็นข้อสงสัยของไทน์ทีละข้อ จากนั้นตบท้ายด้วย 
"แล้วเมิงรู้เปล่า อะไรที่เมิงกับแพมต่างกันที่สุด 
 วันนึง แพมเค้าอาจจะไปเป็นของใครก็ได้ 
 แต่สำหรับเมิง ต้องเป็นของกูคนเดียวเท่านั้น" 

คำพูดนี้ช่วยปลอบใจไทน์ได้ไม่ทันไร Final Boss เข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว 
แพมรั้งสารวัตรไว้ด้วยคำพูด "เราขอคุยเรื่องเพลงที่จะใช้สอบกับแกแป๊บนึงได้เปล่า?"
แต่นั่นเป็นแค่ข้อแก้ตัว เพราะแพมรู้ตัวแล้วว่า "เค้ารักเพื่อนสนิทอีกคนมาแค่ไหน 
และพร้อมที่จะทำทุกอย่าง เพื่อให้เพื่อนคนนั้นกลับคืนมา" 

จากนั้น ไทน์ก็เดินออกมาในจังหวะที่เห็นแพมกำลังกอดสารวัตรพอดิบพอดี 
ไทน์น้ำตาซึม รีบเดินหนี กำมือทุบกำแพง ก่อนจะปล่อยโฮออกมา "ทำไมวะ!" ขณะที่เพลง "หนี" ของสครับบ์กำลังเล่นอยู่ในแบคกราวน์ 
เป็นซีนเจ็บปวดที่กระตุ้นต่อมน้ำตามิใช่น้อย 

"ทำไมวะ" ของไทน์หมายความยังไง ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะ 
สำหรับผู้ชาย มันอาจหมายถึงความเจ็บปวดรวดร้าว เสียใจที่โดนแย่งแฟน 
แต่ก็อาจตีความได้ว่าไทน์รู้สึกสมเพชและเกลียดตัวเองที่ถูกความรักทำจนสะบักสะบอมขนาดนี้ 
อาการเดียวกับไทป์ ใน TharnType ยังไงอย่างงั้น 

ที่จริง การที่สารวัตรไม่ได้ปฏิเสธแพมอย่างไร้เยื่อใย อาจเป็นเสน่ห์ของสารวัตรก็ได้นะครับ 
ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีใจให้แพม แต่สารวัตรก็ไม่จำเป็นต้องทำท่าทีแข็งกระด้างกับคนที่เป็นรักแรก 
ถ้าสารวัตรเป็นคนประเภทที่สลัดแพมออกอย่างเหลืออด 
ก็คงไม่ใช่คนที่ให้ความรักอันยิ่งใหญ่กับไทน์ได้หรอก (แต่ไม่รู้ EP.13 จะสลัดแพมออกรึเปล่านะ) 

สุดท้าย ตัวเอกของซีรีส์ก็คือไทน์ 
พอพวกเราเห็นไทน์เจ็บปวด ร้องไห้โฮ ก็อดสงสารไทน์ไม่ได้ ซึ่งมันก็โอเคอะนะ  
แต่สารวัตรนี่คือ ทั้งตอนก่อนและระหว่างคบกับไทน์ ก็นึกถึงไทน์ตลอด ทำทุกอย่างเพื่อไทน์ 
ยอมแกล้งจีบไทน์ทั้งที่รู้ว่าไทน์ไม่มีใจให้ 
ยอมสอนกีต้าร์ แล้วไหนจะเตรียมคลีนซิ่งไว้เช็คหน้าไทน์อีก 
พอไทน์บอก "ต่อไปนี้ เมิงไม่ต้องมาแกล้งจีบกูอีกละ" สารวัตรก็ถอนตัวโดยดี 
เมื่อไรที่ไทน์ทำหน้าไม่สบายใจ ก็จะห่วงใย ถามตลอดว่าเป็นไรไหม มีอะไรก็บอกมา
พอไทน์ปวดท้อง ก็โดดซ้อมมาดูไทน์ 

สารวัตรเสียสละให้ไทน์ทุกอย่าง แต่ไทน์ก็ไม่ยอมเชื่อใจสารวัตรซะที 
แค่เห็นแพมคุยกับสารวัตรอย่างเป็นกันเอง
แค่เห็นคลิปสมัยมัธยมที่สารวัตรเล่นเพลงให้คนที่ชอบ
แค่เห็นคนที่เป็นรักแรก บอกว่ามีใจให้สารวัตรเท่านั้น 
(คือ ซีรีส์คงจงใจให้มีดราม่าด้วยแหละ จะโทษไทน์อย่างเดียวคงไม่ได้) 
ทุกครั้งไทน์ก็จะซึม หรือไม่ก็โกรธจากการที่ตัวเองคิดเป็นตุเป็นตะ 
และทุกครั้งสารวัตรก็จะอธิบายให้ไทน์รู้ว่าเข้าใจผิด 
แต่ไม่ว่าสารวัตรจะให้เท่าไหร่ ทำเพื่อไทน์เท่าไหร่ ไทน์ก็ยังไม่ไว้ใจสารวัตรด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆพวกนี้ 
ผมไม่รู้เหมือนกัน ว่าสารวัตรจะมีใจให้คนแบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่ 

ตอนนี้ความรักที่สารวัตรสั่งสมไว้ตั้งแต่สมัยมัธยม ถูกเอามาใช้กับไทน์อย่างไม่รู้จักเสียดาย 
สารวัตรมีความสุขจากการให้ความรักนั้นกับไทน์ แต่มันเป็นการให้ฝ่ายเดียว 
ถ้าเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ความรักที่ไม่มีวันหมดของสารวัตร อาจจะเหือดแห้งหายไปก็ได้ 

ในเรื่อง WHY R U ยังบอกเลยว่า "ความรักเป็นเหมือนต้นไม้ 
ถ้าไม่คอยใส่ปุ๋ย รดน้ำ มันก็ไม่งอกงามออกดอกออกผล" 

ถ้าต่างฝ่ายไม่คอยรดน้ำ พรวนดิน จะอยู่กันยืดได้ยังไง ใช่มั้ยครับ 

แต่ก็ไม่เห็นไทน์เคยทำไรให้สารวัตร ตั้งแต่ต้นจนจบ ไทน์ทำเพื่อตัวเองตลอด 
ไทน์แค่อยู่ข้างๆ คอยส่งยิ้มให้สารวัตรที่เป็นคนรดน้ำพรวนดินอยู่คนเดียวเท่านั้น 

ทั้งที่สารวัตรกำลังพยายามปลูกต้นรักให้เติบใหญ่ 
แต่อีนังไทน์ดันพูดพลางอมยิ้มไปว่า "มีงคิดว่าเราจะคบกันถึง 10 ปีเลยเหรอวะ" 
บาดแผลจากคำพูดนี้อาจไม่ถึงกับใหญ่มาก แต่มันจะเหลือ "แผลเป็น" ไว้ตลอดชีวิตเลยนะ คอยดูดิ 

ทั้งที่ไทน์ไม่เคยทำบ๊อกอะไร แต่ก็ไม่อยากเลิกกับสารวัตร
ถ้าวันนึง สารวัตรเกิดเลิกรดน้ำ หรือไปใส่ปุ๋ยต้นไม้อื่นแทน ต้นรักของ 2 คนคงเหี่ยวเฉาไปในที่สุด 

จริงๆ ไทน์จะเป็นคนรดน้ำซะเองก็ได้ แต่ไม่ยอมทำ 
อาจเป็นเพราะไทน์ยังไม่ชัวร์กับความรู้สึกของตัวเอง 
หรืออาจมีเศษเสี้ยวในใจที่ยังไม่ยอมรับความสัมพันธ์กับสารวัตรอยู่ 

ผู้จัดทำซีรีส์เลยจัดแพม เพื่อนรักสมัยมัธยม มาเป็น Final Boss ซะเลย (แม้ว่ามันจะต่างจากในหนังสือก็ตาม) 
เพราะตราบใดที่คู่แข่งความรักยังไม่ปรากฎตัว ไทน์ก็จะเป็นแค่เด็กสปอยคนนึง ที่อยู่ข้างๆสารวัตรไปงั้น
ซึ่งถ้ามันเป็นแบบนี้นะ อย่าว่าแต่ 10 ปีเลย ปีนึงจะไปกันรอดรึเปล่าก็ไม่รู้ 

การจะทำให้ต้นรักของสารวัตร-ไทน์เติบโตได้ (และเป็นการขมวดปมซีรีส์ไปในตัว) 
ไทน์ต้องมาช่วยรดน้ำพรวนดินด้วย ไม่ใช่ปล่อยให้สารวัตรเหนื่อยอยู่คนเดียว 

แค่คน 2 คนคบกัน อยู่บ้านเดียวกัน มันยังไม่พอ 
นิยายรักเรื่องนี้จะจบได้อย่างสวยงาม 
ทั้ง 2 คนจะต้องทำเพื่อกันและกัน ต้องนึกถึงความสุขของอีกฝ่ายมากกว่าตัวเองซะก่อน  

นอกจากจะมาในฐานะคู่แข่งของไทน์ แพมยังเป็นเพื่อนรักของสารวัตรอีกด้วย 
แพมเองคงไม่อยากให้สารวัตรคบกับคนที่เป็นแต่ "ผู้รับ" แต่ไม่ทำบ๊อกอะไรให้สารวัตรเลย 
ระดับของไทน์ตอนนี้ มันคงต่ำเตี้ยเกินที่แพมจะรับได้ 
ซีรีส์คงจบไม่สวย ถ้าจบทั้งที่ไทน์เป็นแบบนี้ 
ไทน์ต้องเป็น "ผู้ให้" ด้วย ถึงจะได้รับการยอมรับจากแพม ผมคิดว่าอย่างงั้นนะ 

โอเค ความรู้สึกของไทน์คงไม่แรงกล้าเท่าสารวัตร 
แต่ไทน์ปล่อยโฮจนกลั้นไม่ไหวซะขนาดนั้น ก็คงมีใจให้สารวัตรไม่ใช่น้อย 
ถ้าไทน์ไม่อยากให้ต้นรักต้องเหี่ยวเฉาไป ก็ควรเข้าไปกอดสารวัตร
แล้วบอกสารวัตรว่า "กูก็รักเมิง" ตามด้วยจูบสวยๆจากไทน์ น่าสุดยอดที่สุดแล้วนะ ผมว่า 

https://rukacchii.hatenablog.com/entry/2gether_13