สวัสดี เรา อายุ 39  ชอบ ช/ช ตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยมีแฟน ไม่กล้าครบใคร ไม่กล้า เปิดใจเพราะกลัวการโดนหลอกหรือ ไม่จริงใจกับเรา
ต้อนแรกก็ ไม่คิดอะไรติดว่าเราปกติ มีอยู่วันนึง อ่านเจอเรื่องการโดน bully ใน รร จึงกลับมาคิดยอนกลับไปในเวลาที่ เราโดน bully สมัยเรียน 

สมัยเรียน - เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เรื่อง นี้เลย นอกจาก ตัวผมเอง ผมเป็น เด็ก ตจว เขามาเรียนใน กทม ปวช 1 ด้วยที่เราขี้อาย ไม่กล้า แสดงออกไม่มันใจเพราะเรามาจาก ตจว พอเราเงียบเรายิงโดน bully ไม่ค่อยมีเพื่อน จะโอนแกล้ง ในทีคนเยอะๆ ให้เราดู ตลกต่อหน้าคนเยอะ ทำอะไรก็เป็นเรื่องตลกไปหมด ทำให้เราขาดความมันใจ แล้ว เราเลย สร้างกำแพงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวเพื่อปกป้องตัวเองจากการ โดน แกล้ง ไม่อยาก ยุ่งกับใครกลัวโดน แกล้ง จนเรียนจบ ปวช 3 ปจุบัน ไม่มีเพื่อน ปชว ที่รู้จักติดต่อสักคนเลย
จนปจุบัน เราเป็นคนที่ เป็นผู้นำ ชอบคิด กล้าคิดกล้าทำ ไม่กลัวคน บริหาร งานให้คนทำ พูดง่ายๆก็คือ คุมคนอื่นทำงาน แต่ก็ไม่เคยมีแฟน
ใครมาจีบก็มีกำแพงที่สร้างไว้ ตั้งแต่เด็กมาปิดอยู่ เราคิดว่าเราโลกส่วนตัว สุง แต่มันไม่ใช้มันคือกำแพง ปองกันตัว ที่เราทำขึ้นมา ที่พึงค้นพบ ใครเข้ามาก็จะ ไม่สามารถหาจุดเชื่อมกับเราได้ แล้วหายไปเอง รู้ตัวอีกที จะ 40 แล้ว โสดสะงัน