ความรู้สึกหลังอ่าน AIR GEAR จบ สนุก!!! แต่ อ่านไม่รู้เรื่อง(ฮา)

ตอนแรกรักเรื่องนี้มากก  ตอนแรกตามจากเมะก่อนก็สนุกดี แต่ตอนจบมันไม่ค่อยพีคเท่าไหร่  ตอนประถมเช่ามังงะมาอ่านบอกตรงๆว่าอ่านไม่รู้เรื่อง(ฮา)
พอผ่านมา10กว่าปี เอาวะ ลองอ่านใหม่เลยอ่านตั้งแต่1ถึงเล่มสุดท้ายเลย  อยากตั้งกระทู้นานมากก แต่รอจบดีกว่าค่อยตั้งทีเดียว

                                   
   พูดถึงการออกทะเล

       ใครที่บอกเรื่องนี้ออกทะเล  ตรงนี้ผมว่าไม่นะ เพราะพลอตเรื่องมันก็วนๆอยู่ สกรัมเกล หอคอยโทรปิออน  เรลเกเลีย ทีมsleeping forest ซึ่งมันก็มีเกริ่นkeywordมาตั้งแต่ตอนแรกๆหมดเลย  เรื่องมันก็ยังอยู่ในสโคปของมันอยู่ แต่ตัวพลังแค่เวอร์ขึ้นเฉยๆ  จะเห็นว่าตั้งแต่แรกมันไม่ได้เป็นการ์ตูนกีฬาจ๋าๆมันก็มีแข่งบ้างสู้บ้าง ถ้าเอาตั้งแต่eventแรกเล่มแรก ที่ไปเจอทีมหัวกระโหลก  พวกๆริงโกะยังไปเตะถล่มฐานมันซะยับ   ถ้าพูดอวยๆหน่อย คืออาจารย์ oh great แกน่าจะวางแพลนมาแต่แรกแล้ว  ว่าkeywordแต่ละอันเป็นยังไง  ที่แน่ๆ sleeping forest แกวางมาแต่ต้นเลย ว่าคืออะไร สังเกตริงโกะจะบ่นบ่อยๆว่าไม่อยากสู้กับพวกอิกกิเลย   ไม่ว่าพลังมันจะเวอร์แค่ไหน แต่มันยังเดินในเส้นเรื่องผมว่ามันก็ไม่ถือว่าออกทะเลนะ  เรื่องลายเส้นไม่ต้องพูดถึง ผมยกให้เป็น1ในtop3 ลายเส้นสวยที่สุดที่เคยดูมาเลย  โดดเด่นกว่าลายเส้นก็ movementตัวละครนี่ละ ทำได้อิสระมาก สัดส่วนร่างกายไม่เพี้ยนเลย  ผญก็วาดน่ารักทุกตัว เจ๊เบนเค แม้จะขาด่วนไปแล้ว คนนี้ปลื้มเป็นพิเศษ

   part romance

   พาร์ทโรแมนติก เราว่าทำได้ดีครับ ส่วนใหญ่มังงะแนวนี้พระเอกจะเป็นพวกปากแข็ง  แล้วเลิฟไลน์ก็ไม่ได้เล่นบ่อยเท่าเรื่องนี้  เรื่องมีการใส่บทโรแมนติกมาเป็นระยะๆ ทั้งในส่วนของอิกกิ คุรุรุ ริงโกะ  หรือคู่รองๆอย่างคาซึกับเอมิริ   คู่ของอากิโตะ และอีกหลายๆตัว เรื่องนี้เป็นมังงะเรื่องแรกเลยที่ลงเรือพาย คุรุรุXอิกกิ ปกติไม่ค่อยสน้รื่องใครคู่ใครเท่าไหร่และไม่เคยอวยบ้าตัวละครหญิงคนไหนออกหน้าขนาดนี้55555   น้องคุรุรุน่ารักมากก ขี้อาย ซุ่มซ่ามหน่อยๆ  ดู
                        ดูเป็นคนที่ใสๆบริสุทธ์ คนดีแม่พระมากก เห็นแล้วอยยากปกป้อง แต่บทจริงจังก็เท่มาก คือถ้าเป็นเพื่อน ก็เป็นเพื่อนที่ดีกับเรามากแน่ๆ เป็นตัวละครที่ไม่ได้ขายความเซ็กซี่เหมือนตัวอื่นๆในเรื่อง ทุกๆตอนก็จะเชียร์ให้น้องออกมามีบทเยอะๆ ไม่ต้องมีโมเมนท์กับอิกกิก็ได้แต่ได้เห็นหน้าก็สุขใจ(ว่าไปนั้น)   น้องมีบทอยู่ช่วงนึง พอเข้าสู่สกรัมเกล ริงโกะก็กลับมาเด่น(ก็ตัวจริงอะเนอะ หึหึ)  แอบขัดใจตอนที่บุกเรือรบ  ริงโกะเป็นต้นเหตุทำให้เรลเกเลียพายุเสียหาย   เลยต้องเกิดเรื่องวุ่นวายตามมาอีก สุดท้ายคนที่จูนให้อิกกิคือริงโกะ แล้วเหมือนจะบอกเป็นนัยๆ90%แล้วละ ว่าริงโกะวินแน่ๆ(มันเป็นแผนที่เธอว่าไว้สินะ!!!)   แปะอีกรูป

            ถ้าเปรียบเทียบความรักที่ให้อิกกิ ให้ริงโกะกับคุรุรุเท่ากัน(คุรุรุนนำหน่อยนึง ไม่อวยเล้ย)  ริงโกะคือความผูกพันธ์ตั้งแต่เด็ก และชอบความทะเยอทะยานของพระเอกที่อยากจะบินบนฟ้า คุรุรุ คือชอบพระเอกด้วยหัวใจจริงๆอยากจะเป็นกำลังและซัพพอร์ตพระเอกไปให้ตลอด  ชิมูกะก็เป็นตัวละคร เป็นแรงขับเคลื่อนให้อิกกิอยากเล่นa.t.แหละ แต่พาร์ทความรักดูจะเทิดทูนอิกกิ ปลื้มอิกกิ(เพราะอิกกิมันเก่ง เทพขึ้น) คอยให้ความช่วยเหลือเหมือนเป็นน้องชายมากกว่าแฮะ  
     
           
บทและการดำเนินเรื่อง

          การดำเนินเรื่องในช่วงแรกถึงช่วงแรกของศึกสกรัมเกล อ่านรู้เรื่องเข้าใจ  แต่หลังจากนั้นอ่านไม่รู้เรื่องฮะ เน้นเสพภาพอย่างเดียว บางทีก็งงว่าอ้าวไอนี้มายังไงฟะ มาโผล่นี้ได้ไง  เริ่มมีการพรรณาเปรียบเทียบเยอะ เปรียบเปรยแนวปรัชญา ทำให้บางคำพูดมันก็ตีความยาก คนอ่านต้องมาแปลอีกชั้นนึงว่ามันพล่ามไรฟะ  แล้วเหตุผลที่ทุกตัวสู้กับพระเอกก็พูดแต่เรื่องเดิมๆคือ ปีก  ท้องฟ้า "นายบินขึ้นไปสิ ชั้นจะพานายขึ้นไปเองง ไปบนท้องฟ้าน่ะ"  แรกๆมันก็เท่นะ แต่หลังๆคือใช่บ่อย จบแทบทุกไฟต์พระเอกจะพูดกับตัวร้ายด้วยประโญคที่กล่าวมาข้างต้น    ในเรื่องเวลาใช้ทริคa.t.ต่างๆจะมีการอธิบายหลักวิทยาศาตร์เเทบทุกทริค  บางคนอาจจะมองว่าดีนะ เพราะมันทำให้เรื่องนี้มัน"เวอร์"แบบมีหลักการ

      หลังๆเริ่มขก.อ่านหลักการแล้ว555 เพราะพี่แกเล่นอธิบายทุกทริคแล้วมาถี่ๆเลย(คิดในใจ\พี่เล่นให้มันเวอร์ไปเลยก็ได้คร้าบ)  เรื่องการเกลี่ยบทตัวละครอันนี้ต้องชื่นชมว่าทำได้ดีมาก  ในทีมโคะคาราซึมารู  ทุกตัวมีมิติ มีปมของตัวเอง  ที่เซอร์ไพรซ์เลยคือ เอมิริกับอีกคน(คำชื่อไม่ได้ ที่คู่กับอากิโตะ) ไม่คิดว่าคนเขียนจะใส่บทมาให้ขนาดนี้ อย่างเอมิริเด่ามาก หรือแม้แต่ข้าวปั่นก็ยังมีมุมเท่ห์ๆ(ผมชอบนะตัวนี้ มันหื่น ฮาดี smell roadเนี่ย) คิริคุปูมาโคตรเท่เป็นตัวที่ผมชอบด้วย เพราะเอาจริงเอาจัง มีเหตุผล สุดท้ายตายโคตรอนาถ

   

      พลอตเรื่องคาดเดาได้ยาก  หักมุมบ่อยมาก อย่างใครจะคิดว่า spit fireจะตาย ,ไหนจะริงโกะที่เป็นตัวแปรสำคัญให้ชนะศึกกับโซระ  จูนให้อิกกิ ใส่เรลเดเลียแห่งท้องฟ้า (ใครจะไปคิดถึงเนี่ย5555)   การที่ชนะศึกเบฮีมอธแล้วgenesisมาขอเป็นพวก แม่มเป็นไรที่hypeและเท่มากๆ  หรือศึกสกรัมเกลใครจะคิดว่าจะจบภายใน3-4ไฟต์ แต่คนเขียนผูกเรื่องเนียนดีนะ ถึงจะดูรวบรัดไปบ้างแต่รับได้, โซระ กับ sleeping forest ที่เรื่องปูมาเหมือนคิริคุจะเป็นฝั่งตัวร้ายแน่ๆ แต่พลิกหมดเลย กลสยเป้นผู้อยู่เบื่อหลังคือโซระ   การปิดพลอตโฮลก็ทำได้ดี ในเรื่องแฝดโซร่าว่าไปไหน มีการย้อนอดีต  หรือทำไมพี่ของอากิโตะถึงต้องคอยทำร้ายมัน   หลายๆอย่างมีคำตอบเกือบหมด แต่วิธีถ่ายทอดคำพูดทำให้เข้าใจยาก(ซึ่งผมก็มีจุดสงสัยเยอะพอสมควร)  แต่หลายๆอย่างก็ไม่มีคำตอบ(อ้าว ไอ้นี่)  

-อิกกิตกลงเป็นใคร ทำไมมันเทพa.t.ขนาดนี้ ทั้งที่มันฝึกแค่ไม่ถึงปี  ตอนอ่านผมคิดว่ามันต้องเป็นgravity childแน่ๆ แต่ก็ไม่มีการพูดถึงเลย ปมอิกกิกับ ดร.มินามิก็ไม่พูดถึง(เอาจริง ตามมาจนจบรู้ว่ามันคือคนสร้างa.t. แต่ไม่เก็ทว่าพี่แกอยู่ฝั่งไหนกันแน่ฟะ)   ภาพประกอปครับ เผื่อจำกันไม่ได้

คำถามที่สงสัย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

              ตอบจบ จบแบบโชเน็นมากกกก โคะคาราซึมารู ฆ่ามันนน!! จบ  มันก็ไม่แย่นะ แต่ถ้าทำอีกสักตอนที่เป็นบทสรุปแต่ละตัว เป็นยังไงบ้างจะดีกว่านี้ โดยถือว่าระหว่างทางมาจนจบสนุกมาก พลอตเรื่องดูออกวา่ผ่านการวางแผนมาแล้ว  คาดเดายาก แต่จะมีช่วงท้ายๆเรื่อง ที่เข้าใจยากนิดนึง แต่ลายเส้น มุมกล้อง movementตัวละครโดดเด่นมาก  น้อยเรื่องนะที่จะวาดmovementตัวละครโหดขนาดนนี้ แบบพี่จะเท่ไปไหนฟะ   อยากให้อาจารย์แกลองไปวาดแนวเลิฟคอม ไฮสคูลซักเรื่องจังคงดีไม่น้อย 

      ที่สำคัญคือ มีเมะที่ตัวละครคล้ายๆ คุรุรุ อีกไหมครับ5555 ตอนนี้ชอบน้องมากๆ ว่าแล้วแปะปิดท้ายอีกรูป เสียดายมาให้เห็นแค่ova ไม่ได้ดูในเมะเต็มๆ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่