เราเข้ามหาลัยมา1ปีแล้ว ยังไม่มีเพื่อนสนิทเลย มีก็แบบคุยได้เฉยๆไม่สนิทพอที่จะคุยเรื่องจิปาถะได้ ตอนประถม มัธยม ปวส.ไม่เคยมีปัญหาเรื่องไม่มีเพื่อนเลยเป็นคนมีเพื่อนเยอะมาตลอดถึงตอน ปวส เพื่อนทั้งห้องจะเป็นผู้ชาย เรายังคบได้ไม่มีปัญหา ยังมีเพื่อนสนิทชนิดที่ไปนั่งเล่นห้องเพื่อนๆได้ ไม่เคยคิดว่าการมีเพื่อนผู้ชายเป็นเรื่องเท่ แต่ตอนนั้นมันเลือกไม่ได้จริงๆเราเรียนสายช่างผู้หญิงมีน้อยมาก เราก็ยังโชคดีที่เพื่อนผชคือดีไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ ชวนไปไหนมันก็ไปนิสัยสบายๆ ลุยๆ พอมหาลัยเราก็เรียนวิศว กลายเป็นผู้หญิงคนเดียวในห้องอีก คือบางคนบอกว่าเพื่อนผชดี ไม่งี่เง่าเหมือนผญ คืออยากจะบอกเลยว่า มันดีแค่บางอย่างและบางคนเท่านั้น ดีคนละอย่างเลย เพื่อนผญคุยกันได้ทุกเรื่อง เพื่อนผชที่เราเจอที่นี่ไม่ได้เหมือนเพื่อนตอนปวสเลย ที่นี่คือพูดจาลามก ลามปาม ไม่รู้จักกาลเทศะ ที่เราไม่สนิทอาจจะเป็นเพราะแบบนี้ด้วยก็ได้ บางคนอาจจะว่าเราถือทำไมเรื่องแค่นี้ ขำ แต่ถ้าไปอยู่จริงๆมันไม่ได้ เราคบเพื่อนผชได้นะ แต่อยากให้ทำอะไรเกรงใจกันหน่อยนี่เล่นไม่รู้จักเล่นคือโตกันแล้ว ชอบทำให้อาย เราไม่ชอบมากๆ คือเราก็เรียนได้ระดับนึง เรื่องงานนี่เพื่อนเห็นเราสำคัญมาก พอไม่มีเรื่องงานไม่สนใจเราเลย เอาเปรียบ เห็นแก่ตัว
1.งานกลุ่ม เราทำสไลด์กับเพื่อนอีกคน พอถึงตอนพรีเซ้นต์เราก็บอกให้คนที่ไมไ่ด้ทำงานไปพรี คนที่ไม่ได้ทำงานมันเป็นรุ่นพี่อายุแก่กว่าเรามาก มันข่มเราด้วยการบอกว่า ทำไมไม่อ่านอะเป็นใบ้หรอ เราโมโหมาก งานเราก็ทำคนเดียวเกือบหมด แล้วมาพูดแบบนี้ใส่เรา เราเลยอ่านทั้งหมดคนเดียว เพื่อนคนนั้นก็ไม่เห็นมีทีท่าว่าจะลุกมาพรีเซ้นต์เราเหนื่อยมากตอนนี้ที่ต้องทนแบบนี้ ไม่อยากมีเพื่อนแบบนี้
2.มีวิชานึงที่ต้องจับคู่กันทำงาน เราคู่กับเพื่อนคนนึงสมมุติชื่อN Nกับเราคู่กันมาหลายอาทิตย์แล้ว แล้วอาทิตย์นึง คนที่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนในห้องที่สุดเหมือนแบบคนนี้พูดเก่งพูดตลกทุกคนเลยชอบเข้าใกล้ เพื่อนคนนี้ทำงานของตัวเองไม่เสร็จทำให้คู่ของคนนี้ผ่านงานไปคนเดียว มันเลยมาเอาคู่เราไปแทน เรางงมาก มันคุยกันในแชทกลุ่มบอกว่า ขอคู่กับNนะ Nก็ไม่อะไรเหมือนยังไงก็ได้ แล้วมันไม่นึกถึงเราบ้างหรอว่าเราจะคู่กับใครละ สุดท้ายเราต้องไปหาคู่เอาเองจากเพื่อนต่างเซค มันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ มันเองนะที่ต้องเป็นคนไปหาคู่ใหม่ เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย เราเฟลมากเราต้องให้อาจารย์หาคู่ให้
3.เราถามอะไรไปในแชทกลุ่มไม่เคยมีใครตอบเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามเรื่องเล่นไม่ตอบยังไม่เท่าไหร่ เรื่องงานก็ไม่ตอบเราเช่นกันเราไม่เข้าใจมากๆ ว่าเป็นอะไรกัน เป็นอะไรกับเรามากไหม เราเข้าไปทีไรเหมือนทำแชทกร่อย แต่เวลาคนอื่นมาถามตอบกันหมด จนเราไม่อยากเข้าแชทกลุ่มแล้ว มีครั้งนึงเราส่งรูปตลกไป แล้วเพื่อนอีกคนก็ส่งมาอีก เพื่อนคนอื่นก็มาreplyรูปของเพื่อนที่ส่งหลังเราแล้วก็55555แล้วก็คุยกันเรื่องรูปที่ส่งมาหลังเราหมดเลย
4.เวลาเราคุยกับคนไหนก็แซวว่าเป็นแฟนกันหรอ เหมือนเด็กๆ มันทำให้เราอับอายนะบางที เรารู้เราไม่สวยหรอก แต่โตกันขนาดนี้แล้วยังงทำตัวปัญญาอ่อนแบบนี้ได้หรอ โตมาแบบไหนกัน
5.มีรุ่นพี่[ที่ไม่ค่อยปกติ]เหมือนชอบเรา มาเรียนเซคเดียวกับเรา เพื่อนก็แซว แซวแรงๆ แซวไม่ตลก เราก็แสดงท่าทางออกไปแล้วว่าไม่ชอบ แต่เพื่อนยังล้อจนพี่คนนั้นคิดว่าเราก็ชอบเค้า วันนึงเรียนดึก พี่เค้าแอบมาดักรอเราทางขึ้นตึกตอนกลางคืน ตรงนั้นมืดมากเรามาคนเดียว ตอนแรกพี่เค้าเข้ามาถามเรื่องจิปาถะ สักพักพี่เริ่มเข้ามาใกล้แล้วถามว่าทำไมไม่ตอบไลน์พี่ เรากลัวมากแต่ไม่ถอยหนี ตอบไปว่าไม่เห็น พี่ตอบว่ามางั้นขอเบอร์หน่อย เราบอกว่าเดี๋ยวตอบไลน์ก็ได้ แล้วก็วิ่งหนีออกมาเลย คือหลังจากเหตุการณ์นั้นเพื่อนเราก็ยังล้อเราอยู่เลย คือมันน่ากลัวมากนะ ใช่เรื่องจะมาล้อกันไหม เราเลยบอกรุ่นพี่เค้าก็ตกใจเพราะเรื่องแบบนี้ก้เคยเกิดขึ้นแล้วแทบทุกปีแต่ปีนี้เค้าไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น ด้วยความที่พี่แกไม่ปกติเราไม่รู้ว่าแกคิดอะไรอยู่มันน่ากลัว
6.เพื่อนจะทักหาเราเวลาต้องการความช่วยเหลือเท่านั้น เช่น ขอดูการบ้านหรือขอไฟล์งานถามนู่นนี่ เราอยากรู้ว่าทำไมไม่ไปถามคนที่เป็นที่ยอมรับในห้องคนที่พวก_สนิทอะ
7.ไม่เข้าใกล้เรา ไม่เข้าใจอะว่ารังเกียจหรืออะไร ไมไ่ด้ทำอะไรให้เลย แม้กระทั่งนั่งโต๊ะเรียน จะต้องเว้นตรงที่นั่งเรา ซ้าย ขวา หน้า หลังคือเป็นอะไร เราเป็นคนง่ายๆนะ ไม่อะไรมาก แต่แบบนี้มันก็ทำให้เห็นนะว่าแบบไม่อยากเป็นเพื่อนกันหรอ
ตอนนี้เราก็เริ่มปลงๆได้บ้างแล้ว เริ่มยอมได้นิดหน่อยกับการไม่มีตัวตนในห้อง คือเรากลายเป็นคนเก็บตัวไม่สิงสิงกับใครไปเลย คืออยู่คนเดียวยังดีกว่าอยู่กับเพื่อนแบบนี้ ไปเรียน-กลับ นานๆทีรุ่นพี่พาไปร้านกินแปปนึงก็กลับ เหมือนคุยกันไม่รู้เรื่องละ ไม่อยากคุยกับเราเราก็ไม่คุย จะได้ไม่ต้องคิดมาก บางทีมันก็อดโมโหไม่ได้นะ ไปไหนก็ไปคนเดียวเอา เราทำอะไรไม่ถูกหรอ หรือถูกเกินไป ไม่เข้าใจเหมือนกัน เรื่องที่พิมทั้งหมดไม่ได้มีการแต่งเสริมเติมต่อแต่อย่างใด แค่อยากระบาย
มหาลัย ไม่มีเพื่อนสนิท?
1.งานกลุ่ม เราทำสไลด์กับเพื่อนอีกคน พอถึงตอนพรีเซ้นต์เราก็บอกให้คนที่ไมไ่ด้ทำงานไปพรี คนที่ไม่ได้ทำงานมันเป็นรุ่นพี่อายุแก่กว่าเรามาก มันข่มเราด้วยการบอกว่า ทำไมไม่อ่านอะเป็นใบ้หรอ เราโมโหมาก งานเราก็ทำคนเดียวเกือบหมด แล้วมาพูดแบบนี้ใส่เรา เราเลยอ่านทั้งหมดคนเดียว เพื่อนคนนั้นก็ไม่เห็นมีทีท่าว่าจะลุกมาพรีเซ้นต์เราเหนื่อยมากตอนนี้ที่ต้องทนแบบนี้ ไม่อยากมีเพื่อนแบบนี้
2.มีวิชานึงที่ต้องจับคู่กันทำงาน เราคู่กับเพื่อนคนนึงสมมุติชื่อN Nกับเราคู่กันมาหลายอาทิตย์แล้ว แล้วอาทิตย์นึง คนที่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนในห้องที่สุดเหมือนแบบคนนี้พูดเก่งพูดตลกทุกคนเลยชอบเข้าใกล้ เพื่อนคนนี้ทำงานของตัวเองไม่เสร็จทำให้คู่ของคนนี้ผ่านงานไปคนเดียว มันเลยมาเอาคู่เราไปแทน เรางงมาก มันคุยกันในแชทกลุ่มบอกว่า ขอคู่กับNนะ Nก็ไม่อะไรเหมือนยังไงก็ได้ แล้วมันไม่นึกถึงเราบ้างหรอว่าเราจะคู่กับใครละ สุดท้ายเราต้องไปหาคู่เอาเองจากเพื่อนต่างเซค มันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ มันเองนะที่ต้องเป็นคนไปหาคู่ใหม่ เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย เราเฟลมากเราต้องให้อาจารย์หาคู่ให้
3.เราถามอะไรไปในแชทกลุ่มไม่เคยมีใครตอบเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามเรื่องเล่นไม่ตอบยังไม่เท่าไหร่ เรื่องงานก็ไม่ตอบเราเช่นกันเราไม่เข้าใจมากๆ ว่าเป็นอะไรกัน เป็นอะไรกับเรามากไหม เราเข้าไปทีไรเหมือนทำแชทกร่อย แต่เวลาคนอื่นมาถามตอบกันหมด จนเราไม่อยากเข้าแชทกลุ่มแล้ว มีครั้งนึงเราส่งรูปตลกไป แล้วเพื่อนอีกคนก็ส่งมาอีก เพื่อนคนอื่นก็มาreplyรูปของเพื่อนที่ส่งหลังเราแล้วก็55555แล้วก็คุยกันเรื่องรูปที่ส่งมาหลังเราหมดเลย
4.เวลาเราคุยกับคนไหนก็แซวว่าเป็นแฟนกันหรอ เหมือนเด็กๆ มันทำให้เราอับอายนะบางที เรารู้เราไม่สวยหรอก แต่โตกันขนาดนี้แล้วยังงทำตัวปัญญาอ่อนแบบนี้ได้หรอ โตมาแบบไหนกัน
5.มีรุ่นพี่[ที่ไม่ค่อยปกติ]เหมือนชอบเรา มาเรียนเซคเดียวกับเรา เพื่อนก็แซว แซวแรงๆ แซวไม่ตลก เราก็แสดงท่าทางออกไปแล้วว่าไม่ชอบ แต่เพื่อนยังล้อจนพี่คนนั้นคิดว่าเราก็ชอบเค้า วันนึงเรียนดึก พี่เค้าแอบมาดักรอเราทางขึ้นตึกตอนกลางคืน ตรงนั้นมืดมากเรามาคนเดียว ตอนแรกพี่เค้าเข้ามาถามเรื่องจิปาถะ สักพักพี่เริ่มเข้ามาใกล้แล้วถามว่าทำไมไม่ตอบไลน์พี่ เรากลัวมากแต่ไม่ถอยหนี ตอบไปว่าไม่เห็น พี่ตอบว่ามางั้นขอเบอร์หน่อย เราบอกว่าเดี๋ยวตอบไลน์ก็ได้ แล้วก็วิ่งหนีออกมาเลย คือหลังจากเหตุการณ์นั้นเพื่อนเราก็ยังล้อเราอยู่เลย คือมันน่ากลัวมากนะ ใช่เรื่องจะมาล้อกันไหม เราเลยบอกรุ่นพี่เค้าก็ตกใจเพราะเรื่องแบบนี้ก้เคยเกิดขึ้นแล้วแทบทุกปีแต่ปีนี้เค้าไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น ด้วยความที่พี่แกไม่ปกติเราไม่รู้ว่าแกคิดอะไรอยู่มันน่ากลัว
6.เพื่อนจะทักหาเราเวลาต้องการความช่วยเหลือเท่านั้น เช่น ขอดูการบ้านหรือขอไฟล์งานถามนู่นนี่ เราอยากรู้ว่าทำไมไม่ไปถามคนที่เป็นที่ยอมรับในห้องคนที่พวก_สนิทอะ
7.ไม่เข้าใกล้เรา ไม่เข้าใจอะว่ารังเกียจหรืออะไร ไมไ่ด้ทำอะไรให้เลย แม้กระทั่งนั่งโต๊ะเรียน จะต้องเว้นตรงที่นั่งเรา ซ้าย ขวา หน้า หลังคือเป็นอะไร เราเป็นคนง่ายๆนะ ไม่อะไรมาก แต่แบบนี้มันก็ทำให้เห็นนะว่าแบบไม่อยากเป็นเพื่อนกันหรอ
ตอนนี้เราก็เริ่มปลงๆได้บ้างแล้ว เริ่มยอมได้นิดหน่อยกับการไม่มีตัวตนในห้อง คือเรากลายเป็นคนเก็บตัวไม่สิงสิงกับใครไปเลย คืออยู่คนเดียวยังดีกว่าอยู่กับเพื่อนแบบนี้ ไปเรียน-กลับ นานๆทีรุ่นพี่พาไปร้านกินแปปนึงก็กลับ เหมือนคุยกันไม่รู้เรื่องละ ไม่อยากคุยกับเราเราก็ไม่คุย จะได้ไม่ต้องคิดมาก บางทีมันก็อดโมโหไม่ได้นะ ไปไหนก็ไปคนเดียวเอา เราทำอะไรไม่ถูกหรอ หรือถูกเกินไป ไม่เข้าใจเหมือนกัน เรื่องที่พิมทั้งหมดไม่ได้มีการแต่งเสริมเติมต่อแต่อย่างใด แค่อยากระบาย