เริ่มต้นเมื่อตอน 5 ขวบ
ซึ่งตอนนั้นเราจำไม่ได้ แม่มาเล่าให้ฟังทีหลังว่า ตอนนั้นเราเล่นอยู่หน้าบ้าน แล้วก็มองไปบนฟ้าแล้วยืนนิ่งไป แม่จึงเข้ามาเรียก เราชี้ไปบนฟ้าแล้วถามกับแม่ว่า "อะไร นั้นอะไร บินๆ แสงสวยจัง" แม่เรามองตามไม่เห็นอะไร แล้วบอกเราว่า "ไม่เห็นมีอะไรเลยลูก" เรายังคงยืนมองอยู่ แล้วจากนั้นแม่ก็เลยพาเราเข้าบ้าน (จำไม่ได้ว่าเห็นอะไร)

ต่อมา ตอนอายุ 15
คืนนั้นเป็นคืนที่มีข่าวว่าจะมีฝนดาวตก เรากับแม่จึงเดินทางไปบ้านพ่อเลี้ยง ซึ่งอยู่นอกเมือง ค่อนข้างมืดและเงียบสงบเหมาะที่จะดูฝน
ดาวตกมากๆ ตอนนั้นเรากำลังฟังซาวเบาท์ เปิดวิทยุฟังเพลงและรอดีเจแจ้งข่าวว่า เริ่มเห็นฝนดาวตกกันรึยัง จู่ๆ เสียงวิทยุก็ถูกคลื่นแทรก ไม่ว่าเราจะเปิดไปคลื่นไหน ก็มีเสียงซ่าทุกคลื่น และไม่กี่วินาทีถัดมา เราได้ยินเสียงเหมือนเครื่องบิน แต่เสียงดังและเหมือนใกล้มาก เราเอาหูฟังออกจากหู และสายตาก็มองขึ้นไปบนฟ้าเพื่อหาต้นเสียง (คิดว่าเป็นเสียงเครื่องบิน) แต่สิ่งที่เราเห็นคือ จานบินรูปทรงแปลกๆ เป็นเหมือนจานก้นลึก2ใบประกบกัน ตรงกลางมีช่องสี่เหลี่ยมคล้ายหน้าต่าง หลายๆบาน มีแสงสีขาว หมุนวนรอบตัวเอง (ตรงกลางหมุน แต่จานบนกับจานล่างไม่หมุน) แล้วเจ้าสิ่งนั้นก็เคลื่อนตัวช้าๆ แต่เคลื่อนไปอย่างโงนเงน ค่อยๆบินลับไปหลังภูเขา แล้วไม่โผล่มาอีกเลย พร้อมกับเสียงที่ค่อยๆเบาลงไป เรารีบตะโกนเรียกแม่ซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน แม่รีบวิ่งออกมาเพราะเราร้องเรียกแบบเสียงหลงตกใจแล้วก็ถามแม่ว่า "เห็นไหม เมื่อกี๊แม่เห็นไหม" แม่ตอบ "เห็นอะไรลูก" แล้วมองไปที่เราชี้ เราถาม "เมื่อกี๊ UFO ใช่ไหมแม่ได้ยินเสียงรึป่าว" แม่เราตอบ "ไม่เห็นอะไรเลย แล้วก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย" เรายืนอึ้งอยู่ไม่กี่วินาที จากนั้นเราเห็นลูกไฟดวงใหญ่สีขาว ลอยขึ้นมาจากพื้นนาที่อยู่ไม่ไกลจากที่เราอยู่ เรารีบชี้ให้แม่ดู "นั้นอะไร แม่เห็นไหม" แม่มองตามแล้วตอบ "เห็น นั้นอะไรอ่ะ" สิ้นสุดคำของแม่ เจ้าลูกไฟสีขาวนั้น ก็พุ่งมาจากทุกทิศทุกทาง ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง แล้วมันก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เราตื่นตาตื่นใจกับสิ่งที่เห็น ในขณะที่แม่เรา ยืนจับมือเราแน่นแล้วหันมองลูกไฟพวกนั้นอย่างหวั่นวิตก ในขณะเดียวกัน พ่อเลี้ยงเราก็วิ่งเข้ามาที่เรา2คนยืน แล้วบอกเราว่าให้รีบเข้าบ้านเดี่ยวนี้ แม่เราได้สติก็รีบดึงเรากึ่งวิ่งเข้าบ้าน เราหันหลังมองพ่อเลี้ยง เห็นพ่อเลี้ยงยืนสงบนิ่งพร้อมท่องอะไรสักอย่าง(พ่อเลี้ยงเป็นอิสลาม) แล้วแม่ก็ปิดประตู แล้วสั่งให้เรานอน เราก็นอนไปอย่าง งงๆ  ตื่นเช้ามาเราถามแม่ถึงเหตุการณ์เมื่อคืน แม่ไม่มีคำตอบให้เราพ่อเลี้ยงบอกเราว่า ดวงไฟที่เราเห็นคือ ชิน แล้วเราก็ถามต่อเรื่อง UFO ซึ่งเรื่องนี้ แม่เราและพ่อเลี้ยง ก็ตอบเราไม่ได้เพราะทั้งคู่ไม่มีใครเห็นหรือได้ยินสิ่งที่เราอธิบายเลย (จนทุกวันนี้เราก็งงว่า ชิน กับ UFO ทำไมปรากฎตัวให้เราเห็นแทบจะพร้อมกัน ห่างกันแค่ไม่กี่นาที)

และอีกครั้งเมื่อตอนอายุ 25
ตอนนั้นเราทำงานโรงแรม และคืนนั้นหลังจากเลิกงาน เวลาประมาณ 4 ทุ่ม เราขี่มอเตอร์ไซด์กลับบ้าน เราขี่ไปพร้อมกับเพื่อนอีกคัน (คันเราขี่คนเดียว คันเพื่อนมี2คน) เราขี่มาแล้วก็คุยหัวเราะกันไปตลอดทาง(ถนนโล่งเพราะ4ทุ่มคนแถวนั้นเค้านอนกันหมดแล้ว) เราขี่กันมาใกล้ๆถึงกุโบร์(สุสานคนอิสลาม) เรารู้สึกว่า มันแปลกกว่าทุกคืนที่ผ่านมาเพราะคืนนี้ไฟสว่างมาก แล้วเราก็มองเห็นเหมือนไฟสปอตไลท์สีขาว ส่องสว่างลงมาบริเวณกว้างมาก ตอนนั้นเราคิดในใจว่า รึเค้ามาติดตั้งไฟให้สว่างเพื่อความปลอดภัยมั้ง ในขณะนั้นเพื่อนเราก็ตะโกนพูดกับเราว่า "เห้ย ขับเร็วๆหน่อย มืดจะตายห่า ไปรีบไปกัน" พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นเพื่อแซงเรา ตอนนั้นเราได้แต่ งง ว่า มืด? สว่างจะตายห่า! บอกมืด บ้าป่าววะ? แล้วเราก็แหงนขึ้นไปมองต้นตอของไฟสปอตไลท์นั้น มันมีลักษณะเป็นทรงสามเหลี่ยม มีไฟหลายดวงเรียงกัน ทุกดวงเป็นสีขาว แต่แล้วความงงก็กระแทกใส่หน้าเราอีก เพราะ มันไม่มีเสา?!? มันลอยอยู่ และมันกำลังหมุนรอบตัวเองช้าๆ จังหวะนั้นเพื่อนเราก็ชะลอความเร็วรถ และตะโกนถามเราว่า " เป็นไร" เพราะพวกนางเห็นเรามองบนฟ้าแล้วนิ่งๆไป ไม่เร่งความเร็วตามพวกนางมา เราจึงชี้ให้พวกนางดู พร้อมกับถามว่า " นั้นอะไรอะ" เพื่อนตอบ "ไหนอะ อะไรของ" เราตอบ "ที่ลอยอยู่เนี้ย ไรวะ" เพื่อนตอบ "เชี้ย ไรของวะ หลอนอะ รีบไปเหอะ" แล้วพวกนางก็รีบบิดไป ไม่รอกุเลย - -" เราที่ยัง งง อยู่ ก็บิดตามไป แต่ตาเราก็มองตลอดนะ จนมาอยู่ใต้วัตถุประหลาดนั้น ก็ยังเงยมองแทบหงายหลัง (แต่ไม่กล้าจอด) แล้วยังคงมองผ่านกระจกมองข้างต่อจนลับตา... จนกระทั่งมาถึงหอเพื่อนเราจอดแล้วรีบถามเพื่อนทันทีว่า เห็นไหม เพื่อนทั้ง2ยืนยันว่าไม่เห็นอะไรเลย และมืดมากไม่ได้สว่างอย่างที่เราบอกเลย เราก็ได้แต่ยืนอึ้งไป ว่าเราเจออะไรวะ พอนึกได้ ก็คิดจะขี่กลับไปเพื่อถ่ายรูป (ก่อนหน้านี้ ลืมไปเลยอึ้งๆงงๆ คิดไรไม่ออก) แต่เพื่อนเจ้ากรรม ไม่ยอมกลับไปด้วย ทุกคนบอกไม่เอาอะน่ากลัว เออ เราก็กลัว ไม่กล้าไปคนเดียว ก็เลยได้แต่ปล่อยไป ไม่ได้กลับไปถ่ายรูป ทุกวันนี้ยังเสียดายที่ทำไม ไม่ถ่ายรูปไว้ฟะ!!

และปีหน้า เราจะอายุ 35 แล้ว ไม่รู้ดินะ เหมือนมันเป็นตัวเลขที่มีความหมายไหม 5ขวบ / 15 / 25 แล้วถ้า35จะเห็นไหม? (อ่อ อีกเรื่องคือทั้ง2เรื่อง มันเกิดขึ้นในบริเวณที่เกี่ยวข้องกับอิสลามอ่ะ มันเกี่ยวกันไหม รึบังเอิญเฉยๆ )
สัญญาว่า ถ้าเห็นอีก จะรีบถ่ายรูปให้ไว แต่ก็นะ จะมัวยืนงงยืนอึ้ง อีกรึป่าวฟะเรา เป็นกำลังใจให้เราด้วยนร้าา

สุดท้าย ใครมีความคิดเห็นยังไง หรือมีประสบการณ์คล้ายๆกันไหม มาแชร์กันนะ
ปล.เคยคิดว่าเราบ้าป่าวฟะ แต่ก็นะ ก็คนมันเห็นอะ บ้าก็บ้าวะ 5555