ตามหัวข้อเลยค่ะ คือพี่เรากลัวเสียงดนตรี ถ้าเล่นเป็นเพลงเป็นจังหวะจะไม่ค่อยมีปัญหา แต่ถ้าเป็นเสียงตัวโน้ตแบบเดี่ยวๆ(จะยิ่งกลัวถ้าเป็นเสียงต่ำหรือสูง)หรือเล่นไม่เป็นจังหวะไม่เป็นเพลงจะกลัวค่ะ ช่วงประมาณป.3-4พี่เราเคยเรียนไวโอลินอยู่ แต่มีช่วงที่ไม่ได้เล่นไปสักพักพอกลับมาเล่นใหม่ก็กลัวเสียงไปเลย ที่บ้านเรามีกีต้าร์โปร่งอยู่1ตัวของพ่อแต่ว่าพ่อไม่ได้เล่นเลยตั้งไว้เฉยๆค่ะ มีครั้งนึงที่เราลองไปดีดสายเล่นแล้วพี่ลงมาจากห้องพอดี พอพี่เราได้ยินเสียงก็รีบปิดหู สีหน้าคือกลัวมาก หลังจากนั้นพี่เราก็หาอะไีรไปคลุมปิดไว้ เหมือนแค่เห็นก็กลัวแล้ว พอเราทำท่าจะจับกีต้าร์ก็รีบยกมือปิดหูแล้วออกไปห่างๆ กับคีย์บอร์ดก็ด้วยแรกไม่มีปัญหาเป็นเครื่องดนตรีอย่างเดียวที่พี่เล่นได้พอไปเรื่อยๆก็กลัวเสียงอีก เราก็ดันเป็นคนที่ชอบเสียงดนตรีอยากเล่นนู่นเล่นนี่ไปหมดแต่เล่นไม่ได้เพราะพี่กลัวเสียง ตอนนี้พี่อยู่มหาลัยเราอยู่ม.ปลายก็อยากจะลองหยิบกีต้าร์มาฝึกเล่นแต่พอพี่เห็นก็ชอบทำหน้ากลัวๆแล้วบอกไม่เป็นไรเดี๋ยวไปหาที่หลบก็ได้ แต่ยังไงเราก็ไม่โอเคอยู่ดี ล่าสุดแม่ก็สั่งซื้อคีย์บอร์ดเปียโนมาแล้วจะให้เราฝึกเล่นอีก เราก็อยากเล่นนะแต่อีกใจนึงก็คือห่วงพี่ด้วยเลยบอกพี่ไป พี่ก็ทำหน้ากลัวแล้วบอกเหมือนเดิมว่าเดี๋ยวไปหลบก็ได้ช่างมันเถอะ 
เราอยากให้พี่หายจากอาการนี้ใครมีวิธีอะไรแนะนำบ้างคะ(T_T)