เรื่องนี้เป็นของคนในครอบครัวเราค่ะ
คือมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระในระดับนึง คือเรื่องรูปภาพน่าจอของโทรศัพท์ยายเรา ยายมาหาว่าเราเปลี่ยนทั้งที่เรายังไม่ทำไรเลย เราก็บอกว่าไม่ได้ทำๆยายก็เถียงเราว่าเราทำ แล้วเราก็เลยเถียงกลับเพราะเราไม่ได้ทำ เราก็บอกว่าไม่ได้ทำโทรศัพท์ตัวเองก็มีจะไปเปลี่ยนทำไม ยายก็บอกว่าเปลี่ยนตั้งแต่เมื่อวานที่เราเล่นโทรศัพท์ทั้งที่เราแค่เอาโทรศัพท์เปิดเพลง แล้วก็มาหาว่าเรานิสียเสียคือเราไม่ได้ทำแต่ยายหาเรื่องมาหาว่าทำให้เราได้อย่างนู้นอย่างนี้ควรทำไงดีคะ
คือเราเป็นคนอารมร์เสียง่ายส่วนนึงแต่ถ้าเราผิดเราก็เงียบไปแต่ถ้าเราไม่ได้ผิดเราก็เถียงสุดใจ ก็เราไม่ได้ผิด
ถ้าจะบอกว่าเด็กต้องฟังผู้ใหญ่ แล้วเด็กไม่สามารถมีเหตุผลได้เลยหรอถ้าเค้าเป็นคนผิดเองหล่ะแล้วนี่คือเวลาอารมณ์เสียคือร้องไห้และมันอึดอัดมาก เก็บมาคิด ถ้าเราอยู่เงียบๆไม่คุยด้วยก็มาหาว่าเราไม่มีปากพูดหรอ แต่บางทีเราก็แค่อยากอยู่เงียบๆคนเดียวไม่อยากสนใจอะไร
ถ้าคิดว่าตรงไหนผิดแนะนำและตักเตือนมาได้เลยค่ะ พร้อมรับฟัง
ผู้ใหญ่หาว่าเราเถียง ควรทำยังไงดีคะ???
คือมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระในระดับนึง คือเรื่องรูปภาพน่าจอของโทรศัพท์ยายเรา ยายมาหาว่าเราเปลี่ยนทั้งที่เรายังไม่ทำไรเลย เราก็บอกว่าไม่ได้ทำๆยายก็เถียงเราว่าเราทำ แล้วเราก็เลยเถียงกลับเพราะเราไม่ได้ทำ เราก็บอกว่าไม่ได้ทำโทรศัพท์ตัวเองก็มีจะไปเปลี่ยนทำไม ยายก็บอกว่าเปลี่ยนตั้งแต่เมื่อวานที่เราเล่นโทรศัพท์ทั้งที่เราแค่เอาโทรศัพท์เปิดเพลง แล้วก็มาหาว่าเรานิสียเสียคือเราไม่ได้ทำแต่ยายหาเรื่องมาหาว่าทำให้เราได้อย่างนู้นอย่างนี้ควรทำไงดีคะ
คือเราเป็นคนอารมร์เสียง่ายส่วนนึงแต่ถ้าเราผิดเราก็เงียบไปแต่ถ้าเราไม่ได้ผิดเราก็เถียงสุดใจ ก็เราไม่ได้ผิด
ถ้าจะบอกว่าเด็กต้องฟังผู้ใหญ่ แล้วเด็กไม่สามารถมีเหตุผลได้เลยหรอถ้าเค้าเป็นคนผิดเองหล่ะแล้วนี่คือเวลาอารมณ์เสียคือร้องไห้และมันอึดอัดมาก เก็บมาคิด ถ้าเราอยู่เงียบๆไม่คุยด้วยก็มาหาว่าเราไม่มีปากพูดหรอ แต่บางทีเราก็แค่อยากอยู่เงียบๆคนเดียวไม่อยากสนใจอะไร
ถ้าคิดว่าตรงไหนผิดแนะนำและตักเตือนมาได้เลยค่ะ พร้อมรับฟัง