คือเราก็อายุวัยรุ่นที่เยอะอยู่เพอสมควร แล้วเราก็เป็นคนต่างจังหวัดที่เข้าไปเรียนและทำงานที่กรุงเทพ
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราอยากให้พ่อแม่ย้ายมาอยู่กรุงเทพกับเราแต่เขาไม่ยอมมาเพราะเขาเคยกินอยู่ที่นี้ มันยากมากที่เขาจะย้ายมาพยายามแล้วทุกวิธี แต่เราก็ไม่อยากบังคับเขา แต่ประเด็นอยู่ที่คนข้างบ้านเรา คือบ้านเราเป็นบ้านที่ฐานะมีพอกินพอใช้ไม่รวยแต่ก็ไม่จน ข้างบ้านจะเป็นคนรวยหมดเลย 3 หลังอะ
หลังแรกเป็นคนแก่ที่มีอายุแระมาณ60-70ปี เขาชอบเป็นเจ้าภาพทอดกฐิน ทุกวัดที่จัดงานคือมีเงินอะ แต่เขาชอบเข้ามาขโมยของบ้านเราพวกของกิน ของใช้ต่างๆจนเราตั้งกล้องไว้จนรู้ว่ามันหายไปได้ไง คือเห็นกับตาตัวเองด้วยกับวีดิโอด้วย คือหมดศรัทธาทันทีที่รู้ว่าเขาชอบขโมยของ พอมีเงินก็ไปทำบุญ งง เหมือนกันกับคนพวกนี้
หลังที่ 2 เป็นบ้านคนมีฐานะระดับที่เรียกว่ารวยเลย เป็นคู่รัก 45-50 ปี เป็นบ้านที่เราไม่คุยกันต้องแต่รุ่นคุณย่า และก็คุณปู่แล้ว ด้วยความที่ไม่คุยกันมาตั้งแต่อดีตมันก็ตกมารุ่นเราทำให้ไม่อยากคุยด้วย และก็ไม่อยากยุ่งกับเขา แต่เขาชอบมายุ่งกับครอบครัวเรา ชอบตะโดนคุยกันในบ้านแบบว่าเชิงอวดว่าได้ไรมา เอาไรมา มีไรใหม่ แต่ละอย่างที่ทำให้เรารับรู้ได้ว่าเขามี ละเราจะทำอะไรก็ชอบเดินมาแอบดู จนบางครั้งเราคิดว่าเขาเป็นโรคจิตอะ เราเบื่อมากๆ ที่เขาชอบทำกิริยาแบบนี้ ลูกเขาเรียนไม่จบ เรากับพี่ชายเรียนจบเขาก็ชอบมาบอกว่าเรียนจบก็ไปเป็นขี้ข้าคนอื่นในห้องทำงานสู้ลูกเขาก็ไม่ได้เป็นนายตัวเอง (ขายของตลาดนัด) คือเราไม่เคยไปอวดหรือไปสุงสิงเลยนะเน้นเลย เขาชอบคุยกันในครอบครัวให้เราได้ยิน
หลังที่ 3 เป็นหลังที่คนในหมู่บ้านบอกว่าเป็นเศรษฐีใหม่ เพราะเขามีธุรกิจเยอะ ปกติหลังนี้ไม่ค่อยคุยกันอยู่แล้วเพราะเราเป็นคนจนเขารวย แต่เขาชอบพูดบอกว่าอย่าเอาอันนี้มาว่างใหกล้บ้านเขา อย่าเอามาวางใกล้บ้านเขา เดะมันเลอะรั้ว คือที่ก็ที่บ้านเราอะ ไม่ใช่ไปวางในบ้านเขานะ เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าเราผิดใช่ไหมแบบนี้ไปวางใกล้บ้านเขาเราเหนื่อยมาก
เราอยากเอาพ่อแม่เราออกมาแต่เขาก็ไม่ไปเพราะเขาคงชินไปแล้ว เราจึงออกจากงานมาอยู่ที่บ้านหางานทำที่ตจว เพื่อดูแลเขาแต่ต้องเจอปัญหาบวกกับโรคประสาทที่เจอแต่ละวันแบบนี้ ควรทำอย่างไรกีใครมีวิธีบ้างคะ ???
ใครเคยมีปัญหากับคนข้างบ้านมั้ง ?
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราอยากให้พ่อแม่ย้ายมาอยู่กรุงเทพกับเราแต่เขาไม่ยอมมาเพราะเขาเคยกินอยู่ที่นี้ มันยากมากที่เขาจะย้ายมาพยายามแล้วทุกวิธี แต่เราก็ไม่อยากบังคับเขา แต่ประเด็นอยู่ที่คนข้างบ้านเรา คือบ้านเราเป็นบ้านที่ฐานะมีพอกินพอใช้ไม่รวยแต่ก็ไม่จน ข้างบ้านจะเป็นคนรวยหมดเลย 3 หลังอะ
หลังแรกเป็นคนแก่ที่มีอายุแระมาณ60-70ปี เขาชอบเป็นเจ้าภาพทอดกฐิน ทุกวัดที่จัดงานคือมีเงินอะ แต่เขาชอบเข้ามาขโมยของบ้านเราพวกของกิน ของใช้ต่างๆจนเราตั้งกล้องไว้จนรู้ว่ามันหายไปได้ไง คือเห็นกับตาตัวเองด้วยกับวีดิโอด้วย คือหมดศรัทธาทันทีที่รู้ว่าเขาชอบขโมยของ พอมีเงินก็ไปทำบุญ งง เหมือนกันกับคนพวกนี้
หลังที่ 2 เป็นบ้านคนมีฐานะระดับที่เรียกว่ารวยเลย เป็นคู่รัก 45-50 ปี เป็นบ้านที่เราไม่คุยกันต้องแต่รุ่นคุณย่า และก็คุณปู่แล้ว ด้วยความที่ไม่คุยกันมาตั้งแต่อดีตมันก็ตกมารุ่นเราทำให้ไม่อยากคุยด้วย และก็ไม่อยากยุ่งกับเขา แต่เขาชอบมายุ่งกับครอบครัวเรา ชอบตะโดนคุยกันในบ้านแบบว่าเชิงอวดว่าได้ไรมา เอาไรมา มีไรใหม่ แต่ละอย่างที่ทำให้เรารับรู้ได้ว่าเขามี ละเราจะทำอะไรก็ชอบเดินมาแอบดู จนบางครั้งเราคิดว่าเขาเป็นโรคจิตอะ เราเบื่อมากๆ ที่เขาชอบทำกิริยาแบบนี้ ลูกเขาเรียนไม่จบ เรากับพี่ชายเรียนจบเขาก็ชอบมาบอกว่าเรียนจบก็ไปเป็นขี้ข้าคนอื่นในห้องทำงานสู้ลูกเขาก็ไม่ได้เป็นนายตัวเอง (ขายของตลาดนัด) คือเราไม่เคยไปอวดหรือไปสุงสิงเลยนะเน้นเลย เขาชอบคุยกันในครอบครัวให้เราได้ยิน
หลังที่ 3 เป็นหลังที่คนในหมู่บ้านบอกว่าเป็นเศรษฐีใหม่ เพราะเขามีธุรกิจเยอะ ปกติหลังนี้ไม่ค่อยคุยกันอยู่แล้วเพราะเราเป็นคนจนเขารวย แต่เขาชอบพูดบอกว่าอย่าเอาอันนี้มาว่างใหกล้บ้านเขา อย่าเอามาวางใกล้บ้านเขา เดะมันเลอะรั้ว คือที่ก็ที่บ้านเราอะ ไม่ใช่ไปวางในบ้านเขานะ เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าเราผิดใช่ไหมแบบนี้ไปวางใกล้บ้านเขาเราเหนื่อยมาก
เราอยากเอาพ่อแม่เราออกมาแต่เขาก็ไม่ไปเพราะเขาคงชินไปแล้ว เราจึงออกจากงานมาอยู่ที่บ้านหางานทำที่ตจว เพื่อดูแลเขาแต่ต้องเจอปัญหาบวกกับโรคประสาทที่เจอแต่ละวันแบบนี้ ควรทำอย่างไรกีใครมีวิธีบ้างคะ ???