คือเราเป็นคนที่ชอบอยู่บ้านและอยู่ในห้องคนเดียวมากๆค่ะ เวลาอยู่คนเดียวก็อ่านนิยาย ดูอนิเมะดูซีรีย์งี้มันเป็นสิ่งที่เราทำแล้วสบายใจแล้วอยู่กับมันได้นานมากๆค่ะ แล้วพอเวลามีคนคุยหรือแฟนมันจะเป็นอารมณ์ประมาณว่าเราไม่มีเวลาส่วนตัวเลยค่ะ เหมือนเราต้องการพื้นที่หรือเวลาในการทำสิ่งที่เราชอบ ไม่ใช่ไม่อยากคุยนะคะ แต่เรารู้สึกว่าเรามักจะเจอแต่คนที่ต้องการที่จะคุยกับเราตลอดเวลา หรือคอลกับเราตลอด แต่เรากลับคิดว่าคอลตลอดนี่มันไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นที่เราต้องคอลกับเขาทั้งวันอะค่ะ เราต้องการที่จะทำโน่นทำนี่ได้อย่างสบายใจในตอนกลางวันแล้วค่อยคอลกันก่อนนอนงี้ก็ได้ คือเราอยากรู้ว่านิสัยแบบนี้มันดูแย่มากไหมคะ เพราะเราคิดเสมอว่าต่างคนต่างก็โตๆกันแล้วไม่น่าจะต้องมาคอลกันตลอดเวลาอะค่ะ