เรื่องมีอยู่ว่าเราสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนึงมากเลยค่ะ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข มีเสียงหัวเราะตลอดเวลา พูดคุยเข้ากันได้ดีมากๆ เมื่อ 3 วันก่อนนางบอกว่ามีแพลนจะเรียนต่อโทซึ่งไม่แน่ใจว่าจะต่อในไทยหรือต่อที่ต่างประเทศดี ซึ่งต้องรอดูโควิดก่อนถ้าโควิดที่ต่างประเทศดีขึ้นเมื่อไหร่และถ้าเลือกได้ก็อยากเรียนที่ต่างประเทศมากกว่าค่ะ พอได้ยินแบบนั้นเราหดหู่บอกไม่ถูก รู้สึกว่าไม่อยากให้นางไปอยู่ไกลจากเราเลยค่ะ แต่คิดอีกแง่นึงเราก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปจำกัดอนาคตเค้าและมันก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีด้วยซ้ำที่เค้าจะได้มีอนาคตที่ดีและเค้าจะได้ทำในสิ่งที่อยากทำ แต่ในขณะเดียวกันในใจมันก็มีความรู้สึกหน่วงๆ เราคงเหงาแย่เลยถ้านางไปจริงๆ เราเป็นอะไร ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้และจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ