ช่วงนี้กักตัวไม่ค่อยมีอะไรทำเลยขุดซีรีย์​เก่าๆที่ดองเค็มไว้ขึ้นมาดู ประเดิมด้วยเรื่องนี้เพราะเพื่อนเชียร์มาบอกว่าดีงามพระรามแปดมาก ไอ้เราก็เป็นคนยุขึ้นเลยเริ่มดู ความรู้สึกแรกนี้มันทไวไลท์เวอร์ชั่นซีรีย์​ชัดๆ นางเอกพระเอกกับอีพี่ชายผีบ้าของพระเอกดูไปนั่งด่าไป พ่อตายแม่ตายเล่นบทนางเอกผู้สูญสิ้นทุกสิ่งอย่าง ทานโทษนะคะคนคอยโอ๋หล่อนอยู่รอบเมืองซะขนาดนั้นยังจะเอาอะไรอีกฮึ แรกๆเหมือนจะไม่ชอบพี่ชายพระเอกไปๆมาๆ น้องก็อยากได้พี่ชายก็จะเอา เอาใจจริงก็อยากจับทั้งสามคนมัดรวมกันมัดกับแพไปปล่อยลงแม่น้ำโขงให้มันจบๆไปซะ ที่ติดใจตามต่อเพราะน้องแกงแค(แคโรไลน์)​กับน้องสบู่(บอนนี่)​เรื่องราวชีวิตน่าสนใจและน่าติดตามกว่านางเอกตั้งเยอะถึงจะดราม่าตีหัวหมาด่าแม่เจ๊กคล้ายๆกันกับนางเอกแต่กลับไม่ค่อยรู้สึกรำคาญสองตัวละครนี้เท่าไหร่ บางทีเอาใจช่วยด้วยซ้ำ
น้องแกงแคจริงๆบทเหมือนเขียนมาเป็นตัวประกอบอย่างไงอย่างนั้นเลย นึกว่าจะบินก่อนจบ S1 ด้วยซ้ำไปสุดท้ายอยู่ยาวๆชอบสุดตอนคู่กับน้องแมทเคมีได้มากเชียร์ให้คบกันยาวๆ แต่ก็นะไม่มีคู่ไหนที่จะอยู่ยั่งยืนยงได้ในซีรีย์ฝั่งเมกาหรอกอันนี้ทำใจไว้แล้ว ถึงบทจะเขียนให้เป็นคนขี้เผือกขี้ฝอยเก็บความลับไม่เป็นเจ้ากี้เจ้าการบริหารชีวิตคนอื่นเป็นกิจวัตร แต่กลับรู้สึกชอบอย่างบอกไม่ถูกสงสัยเอาแรงเกลียดไปลงที่นางเอกหมดเลยเกลียดนางไม่ลง
น้องสบู่ชอบฉากที่แสดงความเป็นแม่มดออกมาบางฉากดูทรงพลังมาก เสียอย่างเดียวแม่มดในเรื่องนี้ข้อจำกัดของพลังเยอะจัง เรื่องอื่นสาดพลังใส่กันตูมๆ เป็นคนที่ดูจะเสียสละเยอะมาก(ให้ยัยนางเอกกับก๊กหลัวนั่นแหละ)​ หลายอย่างที่น้องสบู่โดนกระทำนี่ถ้าเป็นในชีวิตจริงต่อให้เพื่อนสนิทแค่ไหนถ้าโดนขนาดนั้นชาตินี้ก็อย่าหวังว่าจะไปเผาผีกันเถอะ คบกับใครก็ดูไม่ยืดเท่าไหร่สงสารน้อง เชียร์สุดก็ตอนคบกับน้องเจอร์ถึงจะกินเด็กก็เพื่อเสริมพลังเวทย์อ่ะนะ เพราะน้องเจอร์ก็เอื๊อก! น่าเจี๊ยไม่เบา
สุดท้ายคุณพี่ริคหล่อ ดีงามพระรามเก้ามากเอาไป 10 คะแนนเสน่หา​ล้วนๆค่ะ
เพิ่งถึง S3 ตอนต้น ไม่รู้จะทนความเยอะของนางเอกได้ถึงเมื่อไหร่เหมือนกัน