รู้ค่ะว่าอยู่ในค่าย ทั้งฝึกหนัก เข้าเวรหนัก ยิ่งช่วงนี้โควิด ยิ่งอารมณ์แปรปรวน พลทหารก็จะซึมๆ เหงาๆ ไม่ได้ลา

บ่นอยากกลับบ้าน เบื่อค่าย..

แต่ยิ่งกว่านั้นคือทุกการเก็บกดทุกความรู้สึก อารมณ์ไม่ดีหงุดหงิด ทำไมต้องมาวีนใส่คนข้างนอก ใช่ เราคือแฟนที่เป็นทุกอย่างให้ได้ แต่ระบายหนักๆทุกวันทั้งคำพูด การแสดงออกมา ไม่ได้อยู่ด้วยกันว่าแย่แล้ว ยังทำร้ายความรู้สึกกันลงไปทุกวันๆ

ข้างนอกก็เหนื่อย ทุกอย่างก็แย่นะ เจอคนมากมาย ไปทำงานต้องสู้ไม่รู้อะไรต่ออะไรในแต่ละวัน เราก็เหนื่อยเว้ย รู้ว่าเธอเหนื่อยเหมือนกัน ก็อยากจะแชร์กันพูดกันดีๆ คนที่รอมีโอกาสมากมายนะที่จะเจอคนอื่น แต่เราเลือกที่จะรออย่างซื่อสัตย์ ตลอดมา.. ท้อแค่ไหนเหงาแค่ไหนก็ไม่เคยคิดจะมีใคร

เราต้องเป็นฝ่ายที่รองรับอารมณ์ทุกอย่าง ตามใจ ไม่เคยจะบ่นว่าเหนื่อยให้ฟัง เพราะรับฟังเธอแต่ละวันก็สงสารเธอมากแล้ว เอาอกเอาใจ พยายามทำให้เธออารมณ์ดี ไม่เครียด แต่สิ่งที่ได้คืนมาคือทุกๆอย่างที่ไม่รักษาน้ำใจกันเลย

เครียดจริง แม้จะบอกความรู้สึกตอนนี้เธอยังไม่รับฟังเลย.. เอาแค่ที่เธอสบายใจ แล้วเราล่ะ 😭😭