หมายเหตุ : ตอนแรกเราตั้งใจจะตั้งกระทู้นี้ในห้องกรุงโซลอยู่แล้วนะคะ แต่เผอิญว่าตอนนั้นนั่งแปลยันเช้า แล้วรีบเปิดกระทู้ ด้วยความเบลอที่ไม่ได้นอน เลยไม่ได้ดูให้ดี กระทู้เลยไปอยู่ห้องเฉลิมกรุง แล้วก็ดันไม่ได้แท็กเคป๊อปอีก เลยทำให้อาร์มี่หลายคนไม่ได้อ่านกระทู้นี้
 
วันนี้เลยขออนุญาตเอากระทู้มาเปิดใหม่ในห้องนี้นะคะ แล้วมีการอัพเนื้อหาเพิ่มเติมขึ้นมาจากตอนแรกแล้วด้วยค่ะ



บอกตามตรงว่ากระทู้นี้ตั้งขึ้นมาด้วยความรู้สึกส่วนตัวเล็กน้อยหลังจากที่ช่วงนี้ได้อ่านกระทู้หลาย ๆ กระทู้ในพันทิปแล้วรู้สึกขัดอกขัดใจนิดหน่อย

เนื่องด้วยเราเข้ามาเป็นแฟนบังทันเพราะ “เพลง” ล้วน ๆ

จากคนที่ไม่ฟังเคป๊อป
ชอบเพลงฝั่งตะวันตก แนวร็อคหนัก ๆ โหดๆ 
กลับกลายเป็นว่าพอมาฟังเพลงบังทันแล้วดันชอบซะนี่

แล้วไม่ได้ชอบแค่เพลงฮิตยุคหลัง ๆ 
แม้แต่อัลบั้มแรกที่ออกมาเมื่อนมนานมาแล้ว
พอย้อนกลับไปฟังก็ชอบไปหมดซะทุกเพลง ไม่ว่าจะเพลงไซด์แทร็ก เพลงพิเศษนู่นนี่นั่นก็ชอบหมด

แล้วความชอบตรงนี้ก็มาพร้อมกับความทึ่ง ความนับถือ และความชื่นชม
ว่าบังทันก้าวขึ้นมาระดับโลกได้ก็เพราะคุณภาพจริงๆ โดยเฉพาะคุณภาพของเพลง

ถ้าคุณเป็นคนฟังเพลงจริงๆ โดยปราศจากอคติ คุณจะชอบเพลงของบังทันได้อย่างแน่นอน 

แล้วด้วยความที่เราชอบเพลงของบังทันมาก (แต่ตัวก็ชอบมากนะ ไม่ได้ชอบแค่เพลง 555555)
พอมาเห็นคนบอกว่าบังทันมีดีนู่นนี่นั่น แต่มักจะไม่บอกว่าเพลงเป็นส่วนสำคัญที่สุดก็เลยขัดใจเล็กน้อย
พูดง่าย ๆ ก็คือเป็นคนนิสัยเสียน่ะแหละ ยึดเอาความคิดของตัวเองเป็นที่ตั้งมากไปหน่อย 555555

แล้วพอมาเจอบทความของ NME สื่อด้านเพลงที่เก่าแก่ ทรงอิทธิพล และน่าเชื่อถือมากที่สุดของอังกฤษ (NME ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1952 มีชาร์ตเพลงของตัวเอง มีงานประกาศรางวัลของตัวเอง ฯลฯ) ที่เอาเพลงทั้งหมด 129 เพลงของบังทันที่ออกในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา (ไม่รวมเพลงญี่ปุ่น และเพลงปล่อยให้ฟังฟรีใน soundcloud) มาจัดอันดับว่าเพลงไหนยอดเยี่ยมที่สุด ก็เลยนั่งอ่านด้วยความดีใจ เพราะเชื่อในความเป็นมืออาชีพ และความเชี่ยวชาญเรื่องดนตรีของ NME อยู่แล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้ปลื้มปริ่มมากจนเก็บไว้ไม่ไหว ต้องออกมาตั้งกระทู้นี้เพื่อแบ่งปันกันก็คือ 
NME คิดเหมือนเรา นั่นคือ บังทันมีดีหลายอย่างมากถึงทำให้เป็นระดับโลกได้ในปัจจุบัน 
แต่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเพลงของพวกเขานั่นเอง