สวัสดีค่ะเพื่อนๆในกระทู้พันทิปทุกคนกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ😁 เรามีแฟนค่ะคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเราเลยที่เราค่อนข้างจริงจังมาก เราอายุ21เขาอายุ22 เรียกได้ว่าความรักในวัยรุ่นเลยเรามีอะไรค่อนข้างคล้ายๆกันเยอะ เราสองคนทำงานเป็นพนักงานโรงงานอยู่คนละแผนกแต่ใกล้ๆกันค่ะ เราเจอกันที่หน้าโรงงานจะเรียกพรหมลิขิตหรือป่าว555 เพราะเราสองคนต่างสนใจซึ่งกันและกันเขาแอบมองเราเราแอบเขามองกันแบบนี้มาประมาณ3เดือนต่างคนต่างโสด จนเขาทักเฟสมาจีบคุยกันได้1เดือนก็ตกลงเป็นแฟนกันค่ะ เขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างดีดูแลเอาใจใส่เราในทุกๆเรื่องทำอะไรให้หลายๆอย่างโดยที่ไม่ต้องร้องขอหรือบังคับอะไรเลย อยากไปไหนกินอะไรก็พาไปหมดแต่เวลาไปเราจะเป็นฝ่ายขอไม่ให้เขาลงโซเชียลเพราะที่บ้านเราพ่อแม่ค่อนข้างหวงไม่ค่อยให้ลูกสาวไปไหนสองต่อสองกับแฟนแต่เราก็ไปหาอะไรกินกันแปปๆก็กลับเข้ามาทำงาน เขาดีมากเลยค่ะคนที่รู้จักกับเขามักจะบอกเราเสมอว่าเขาเป็นคนดี แต่แล้วความดีของเขานี้แหละค่ะเลยเป็นจุดที่ทำให้เราทำสันดานไม่ดีใส่เขา ทั้งงี่เง่าเอาแต่ใจใส่อารมณ์ไม่มีเหตุผลอะไรเลยสักอย่าง เรียกได้ว่าเขาแทบจะเป็นชักโครกระบายอารมณ์ของเราเลยเวลาไม่พอใจเราก็ไม่คุยกับเขาดึงหน้าใส่เขา เขายอมทุกอย่างขอโทษเราทั้งๆที่เขาไม่ผิด เรามักจะเล่นสนุกกับความรู้สึกของเขาอยู่ดีๆนึกจะหายก็หายเพื่อลองใจเขาว่าจะตามหาเราหรือป่าวเรียกได้ว่าเอาชนะตลอดเราเคยงอนเขากับอีแค่เรื่องเขาเปลี่ยนกระเป๋ามาใหม่ใส่นาฬิกามาใหม่และเราไม่เคยรู้มาก่อนว่ามาได้เราก็งอนแล้วค่ะ เรียกได้ว่าเป็นโรคประสาท555 เวลาไปเล่าหรือปรึกษาคนที่สนิทมักจะมีคนว่าเราว่าเยอะเกินไป สงสารแฟนเราค่ะ คนเตือนเยอะมากว่าอย่าทำนิสัยแบบนี้เดี๋ยวเขาจะเบื่อเอาได้ แต่ก็สันดานเดิมค่ะ ก็ยังงี่เง่าเหมือนเดิมกลัวระแวงเขาจะไปคุยกับคนอื่นทั้งๆที่โทรศัพท์ของเขาเราจับได้ตลอดเวลาจับก็ไม่เคยมีอะไร เคยงี่เง่าจนเขาจะขอแลกโทรศัพท์ใช้กันเลยจะได้เชื่อใจแต่เราไม่แลกค่ะ555  เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะตัวเราเองหรือป่าวที่แอบคุยกับคนอื่นจนระแวงว่าเขาจะทำแบบเรา🤔 เลยทำให้เรามีปัญหาทะเลาะกันมาตลอดจนมีวันหนึ่งเราทะเลาะกับเขาเรื่องเขากดว้าวผญคนอื่นเขาบอกว่าเขาจะไม่ทำอีก และเราก็เริ่มไม่ไว้ใจเขามากกว่าเดิมด้วยซ้ำ จนมาถึงจุดที่เขาเอือมระอาแล้วจ้า เขาเริ่มไม่ง้อ เขาเริ่มเงียบ เขาเริ่มเปลี่ยนไป จนเรารู้สึกและรับรู้ได้เลยจากที่เมื่อก่อนทำอะไรก็บอกตลอดถ่ายรูปให้ดูตลอด รับรู้ได้เลยว่าเขาเบื่อเขารำคาญ แต่เราก็ยังทำนิสัยแบบเดิมค่ะ ยังโวยวายด่าเขาได้แต่เขาไม่เคยด่าเราเลย เขาก็ยังยอมอยู่นะค่ะ แต่ก็นั้นแหละค่ะความรู้สึกของเขาคงไม่เหมือนเดิม จนมาวันหนึ่งเราทะเลาะกันเรื่องเดิมเรื่องที่เขาไปกดว้าวผญคนอื่นรอบนี้เราก็ด่าเหมือนเดิมด่าแรงกว่าเดิมทั้งๆที่ยังไม่ฟังอะไรเลยเขาก็ยังง้อนะแต่เราก็เลือกที่จะไม่ตอบเขาประมาณ3วันแต่สิ่งที่เราต้องการคือให้เขาโทรมาง้อไม่ใช่แค่พิมพ์มาอย่างเดียวแล้วมาถึงจุดเราบอกเลิกเขาค่ะและสั่งให้เขาลบรูปเรา เขาก็ยอมเลิกกับเรา เราก็บล็อกเฟสเขาลบเขาออกจากทุกทางเหลือไว้แค่รูปในอั้ลบั้มกับไอจีที่ยังติดต่อกันได้อยู่ รุ่งเช้าอีกวันเราเลยไดเรคไปหาเขาเพื่อที่จะเคลียร์ ไม่อยากให้เจอหน้ากันแล้วเกลียด พอเราลงไปทำงานเขาก็ไดเรคกลับมาว่าอยากให้เรากลับไปคบกับเขาต่อเราจะกลับไปมั้ย สรุปเรากลับไปค่ะ เราโดนคนรอบข้างด่ามากกว่าปลอบ โดนด่าจนร้องไห้ไปหลายครั้งเลยทำให้เราต้องขอโทษและขอบคุณเขาสำหรบทุกอยาก เรายินดีเสมอถ้าเขาอยากให้เรากลับไป เราอยากกลับไปทำทุกอย่างให้ดีกว่าเดิม แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะกลับไปเริ่มต้นใหม่ความรู้สึกเขาคงไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกเราก็ไม่เหมือนเดิมที่ถูกละเลยความรู้สึก ตอนนี้เราก็พยายามไม่งี่เง่าใช้เหตุผลให้มากพอไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปต่อรอดหรือจะพอแค่นี้ อยากรักษาเขาไว้นะค่ะแต่ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงให้เขากลับมารู้สึกกับเราเหมือนเดิม กว่าจะรู้สึกได้เกือบจะสายแล้วเกือบจะเสียเขาไปไม่รู้จะทำยังไงให้เขาเห็นเราสำคัญเหมือนเดิมกลับมาสนใจเราเหมือนเดิม เศร้าใจ😥 และตอนนี้เขาก็แทบจะไม่สนใจเราเลย