เรามีเพื่อนสนิท ผช คนหนึ่งสนิทกันมากเกิดไล่ๆกัน เราเกิดก่อน1วัน บ้านอยู่ติดกันมีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด เราโตมาด้วยกันเรียนด้วยกัน เอก็จะช่วยเหลือเราตลอด ไม่สบายใจก็เขา เพราะเราโตมาด้วยกันหรือเปล่ามันจึงทำไห้เรามีความรักแบบมากเกินเลยกว่าเพื่อนไม่ได้ แต่ผู้ใหญ่ก็ยุไห้รักกัน แต่ต่างคนต่างมีแฟน จนวันหนึ่งเราคุยกันแล้วเอก็โทรมาหาเราบอกให้ออกไปหาหน่อย ไอเราก็ห่วงนึกว่าเป็นไรเลยหนีแฟนไปหาเอ(หนีจากแชทแฟนไม่ตอบแชทแฟน) เอบอกเอ อกหักตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งเคยเห็นมันร้องไห้ เอเลยกอดเรา สักพักก็ดีขึ้น ด้วยบบรยากาศหรือเพราะอะไรไม่รู้หรือเพราะเขาเมาด้วยมั้ง เขามองหน้าแล้วก็จูบเราเอาตรงๆตอนนั้นคือช็อคไม่มีสติ แล้วเขาก็พูดว่าขอบคุณมากนะที่อยู่กับกู  แล้วไอ้เอก็ไปส่งเรากลับบ้านหลังจากเอจูบเราวันนั้นมันทำไห้เราเก็บไปคิดและคิดหนักอีกว่าเราเริ่มหวั่นไหวกับจูบของเอ เพราะเราคุยกับเอมากยิ่งขึ้นตั้งแต่วันนั้นทำให้เราเริ่มทะเลาะกับแฟนเราบ่อยมากโครตบ่อย ยิ่งทะเลาะทำให้เรากับไอเอเจอกันบ่อยขึ้นเราเมาวันนั้นจึงไปจูบไอเออีกครั้งแล้วบรรยากาศก็พาไปเรากับเอมีอะไรกันทั้งๆที่เรายังม่เลิกกับแฟนแบบเด็ดขาดหลังจากที่มีอะไรกันวันนั้น แน่นอนทะเลาะกับแฟนทีไรเราก็มีอะไรกับเพื่อนสนิทคนนี้ตลอด จนวันนี้เราเริ่มสับสนว่าเราคิดอะไรกับไอเอมากกว่าเพื่อนหรือเปล่า หรือมันผิดมากไหมที่เรามีอะไรกับเพื่อนสนิทจนบางครั้งการที่เราจะเลิกมีอะไรกับเพื่อนคนนี้เราจะเสียเพื่อนที่เราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันไปไหม  
ปล.เราไม่เคยมีอะไรกับแฟนที่คบเพราะเราอยู่ไกลกัน