อย่างที่บอกเลยค่ะเราผูกพัน แล้วก็รักเขามาก เราคบกันได้7เดือนค่ะ มันอาจจะดูน้อย แต่มันผูกพันมากจริงๆค่ะเราตัวติดกันตลอด
เราเริ่มคุยรู้จักเขากับเขา 11กรกฎา 61 ตอนนั้นเรายังเล่นไม่ได้จริงจังอะไร พอไปมาเราก็รู้สึกจริงจังกับเขารักเขามากขึ้นเรื่อย กับคนๆนี้เราเป็นหนักจริงๆค่ะ เราอยู่ม.ปลาย เขาเป็นรุ่นพี่เรา1ปี เขาเทคแคร์เราดีมาก ดีจนไม่รู้จะพูดยังไง ตอนเช้าเราไม่ค่อยชอบกินข้าวพี่เขาจะซื้อโจ๊กซื้อน้ำเต้าหู้มาให้เรากินตลอด ตอนเย็นเลิกเรียนพี่เขาก็มารอเราหน้าห้องก่อนตลอด รอเราเลิกเรียน รับส่งกลับบ้านตลอด ตอนนั้นเราต่างคนต่างจริงจังมากๆค่ะ แต่เราต่างคนต่างก็ไม่ได้เสียการเรียนนะคะ ต่างคนต่างรู้หน้าที่ตัวเองดี ที่เรารักเขาชอบเขาก็เพราะเขาเรียนเก่ง แยกแยะรู้หน้าที่ดูมีอนาคต เขาไม่ได้หล่ออะไรเลยค่ะ แต่เรารักเขามาก จนมาวันนึงช่วงปลายปี เราทะเลาะกัน มีเพื่อนคนนึงที่เขาชอบเราแต่เราไม่ได้คิดอะไร พี่เขารู้นะว่าเพื่อนนี้ชอบเรา เรายืนคุยกับเพื่อนคนนั้นปกติค่ะ แต่เขาก็หึงแหละเราก็เข้าใจ แล้วเราก็ไม่ได้อะไรหรือห่างจากเพื่อนคนนั้นไปค่ะ แล้วต่อมาเราก็ทะเลาะกับเรื่องเพื่อนผญ. ของเขา ผญ.คนนี้เขามาปรึกษาเรื่องแฟนเขาเก่าของเขากับแฟนเรา ปรึกษาจนคุยกันนอกเรื่อง หลังจากนั้นก็เริ่มไม่ได้ส่งเรากลับบ้าน แต่กลับไปไหนมาไหนกับผญ.คนนั้นตลอด เขาบอกเพื่อนเข้าใจหน่อยอย่าอคติดิ แต่เราก็พยายามเข้าใจ อดทนมาหลายครั้งที่เห็นอะไรที่มันดูเกินเลย เราทะเลาะกันหนักขึ้นเรื่อยๆ จนตอนเย็นก็เดินมาคุยกัน เขาร้องไห้เขาบอกเขาเหนื่อยกับเรา แต่เราก็น่าเบื่อจริงๆแหละ พอเขาเลิกกับเรา4วันผ่านไป เขาไปคบกับผญ.คนนั้น แล้วผญ.คนนั้นก็คือแฟนเก่าเพื่อนสนิทของเพื่อนแฟนเรา เราอึ้งมากเพราะมันไวมาก เซ้นมันบอกเราว่าเขามีอะไรเกินเลยมานานแล้ว เราใจร้อนเลยทักไปด่าผญ.ด่าทั้งผช. พอด่าเสร็จเราก็ดันไปง้อเขาอ้อนวอนให้เขากลับมา แต่เขาไม่กลับ พอเราเริ่มทำใจได้บ้างจนเดือนนึงแล้วมีวันนึง เราเดินสวนกับแฟนเก่าเราค่ะ แฟนเก่าคุยกับเพื่อนเรา เพราะเพื่อนกับแฟนเก่าสนิทกัน แต่เราก็ดันหันไปสบตามองหน้ามองหน้าพอดี เราก็หันหน้ามาอีกทางค่ะแต่ตอนนั้นเราไม่ได้แค้นอะไรค่ะเพราะตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเรารักเขาจริงๆ แล้วเขาต้องการที่จะไปเจออะไรที่ดีกว่า ที่มันไม่ใช่เรา เราก็ควรจะปล่อยเขาไปค่ะ เราก็ปล่อยตามที่เราคิด พอเราคิดทำแบบนี้แล้วเขาดันทักมาหาเราว่าเป็นไรบ้าง แต่ตอนที่เขาทิ้งเราเขาด่าเราสารพัด คำหยาบคายมาหมดค่ะ เขาก็บอกเลิกผญ.คนนั้น เขาบอกประมาณว่าอยากอยู่คนเดียวยังลืมเราไม่ได้ เขาก็ง้อเรา เราก็ใจอ่อนกลับไป แต่ด้วยความที่เคยโดนนอกใจมาแล้ว เราเลยระแวงเรากลัวว่าเขาจะทำแบบเดิม แต่เราก็ไม่ได้บอกอะไรเขา เราก็คอยดู จนเขาก็ทำแบบเดิม เราให้รุ่นพี่เพื่อนของเขาคนนั้นเราสนิท เราบอกให้เขาดูโทรศัพท์ให้ทีว่าเขาทำอะไรคุยกับใครเซ้นมันบอกแล้วเซ้นมันก็ตรงแรงซะด้วย เขากับผญ.นึงเป็นรุ่นน้องเรา เราเสียใจมาก เพราะตอนที่เรารู้ว่าเขาคุย เราเปิดโอกาสให้เขาตอบเราตรงๆ แต่เขาดันมาโกหกเราว่าไม่ได้คุยไม่ได้มีใคร ทำไมไม่ไว้ใจกันบ้าง ตอนเขาโกหกมันทำให้เรารู้ว่าเขาไม่มีวันบอกความจริงเรา เราเลยทักไปถามน้องคนนั้น น้องเขาบอกว่าคุย เราไม่กลัวนะว่าน้องจะแคไปฟ้องแฟนเรา เพราะเรารู้ว่ายังไงก็ต้องแคป เราเสียใจมากแล้วมันคือรอบที่2แล้วที่ทำเราเสียใจ เขาก็เลิกกับเราไปแล้วไปหาน้อง เราฟูมฟายเสียใจที่เค้าโกหก เราด่าเขาว่าเขา ทำไมโกหกเรา เพื่อนเราก็ดันไปพูดต่อหน้าน้องด้วยว่าน้องคนนี้หรอวะ ตอบกวนตีนจังวะ พอน้องได้ยินก็เอาไปฟ้องอีก แฟนเราก็เลยโทรมาด่าเราว่าเป็น ไร เลิกยุ่งดิ รำคานว่ะ ต้องให้กราบเลยปะ ต่างคนต่างอยู่อยู่ใครอยู่มัน ตอนเขาพูดคำนี้เราอึ้งมาก เราคิดแบบอีกแล้วหรอวะ อีกแล้วหรอ เราร้องไห้ฟูมฟาย เขาคุยกับน้องได้ประมาณ2สัปดาห์ประมาณนี้เขาก็เลิกกับน้องบอกน้องว่าลืมเราไม่ได้ บอกเหมือนที่พูดกับผญ.คนแรกเลยค่ะ เขาก็มาง้อเราอีก ตามเราตื้อบอกขอโทษทุกๆอย่าง ชวนเราออกไปข้างนอกนู่นนี่ จนเราก็ใจอ่อนอีก แล้วก็กลับมาคบกัน  เราก็ระแวงอีก กลัวเขาจะทำผิดซ้ำๆ แต่เขาก็ดันทำอีก คือมาจีบเพื่อนเราแต่ต่างห้องค่ะ เราถามได้คุยกับใครเขาบอกไม่มีไม่ได้คุย เขาแอบไปห้างเทอมินอลด้วยกัน เราโครตเสียใจเลย ใช่ค่ะเราเสียใจ3ครั้งโดนนอกใจมา3ครั้งแล้ว แล้วเราก็เลิกกันตามเคย เราคิดว่าถ้าให้อภัยเขาจะปรับตัวคิดได้บ้าง ระหว่างที่เขานอกใจไปมีคนอื่นตั้งแต่คนแรกจนคนที่ 3 เรายังไม่เคยมีใครเลย มีคนเข้ามานะแต่เราคุยหรือคบกบใครไม่ได้จริงๆ ถ้าเราไม่ได้รู้สึกดีหรือเริ่มชอบ นั่นแหละค่ะเขาก็มีคนมาเรื่อยๆ เราก็เสียใจมาเรื่อยเพราะเราให้อภัยเขามาตลอด เขาคบกับใครก็ดันกลับมาหาเราตลอด แล้วเขาก็เลิกคุยแล้วก็มาตามง้อเราต่อ เราก็ตอบเขานะ ตอนที่เขากำลังเข้ามหาลัย เริ่มสอบแกทแพท โอเน็ตต่างๆนาๆ เขาบอกให้เรารอเขาวันที่15มีนาคือไม่มีสอบแล้ว ตอนที่เขาไปสอบที่มหาลัยต่างจังหวัดเพื่อนเขาจะไปกับรถครอบครัวเป็นคู่ๆ และแล้วเขาก็ดันไปขึ้นกับแฟนเก่าที่นอกใจเราคนแรก เราเสียใจมากแต่เราทำอะไรไม่ได้เราฟูมฟาย จนสุดท้ายเราก็พยายามเข้าใจแฟนเราว่าเขาไปสอบไรงี้มันจำเป็น พอวันที่15 เรารอเขามานานมากๆๆๆๆๆๆ พอถึงวันที่เขาสอบเสร็จเขาบอกให้เรารอ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่กลับมาเราโครตเสียใจ แล้วเราก็เสียใจมาตลอดเลยจนเราบล็อคให้ตัวเองคิดดีกับเขาไม่อยากอคติหรือคิดร้ายหรือเอาคืนเขา จนเราดีขึ้นเราก็เลิกบล็อคพอ2วันต่อมาเขาทักมาหาเราว่าเป็นไงบ้าง อยากเจอ คิดถึงแล้วเราก็ตอบแต่เราตอบแบบโอเคพี่น้องนะไรงี้อยากปกติกับเขา แต่เขาก็ทักมาทุกวันทำไร กินข้าวรึยังนู่นนี่ แต่เราก็กลับไปใจอ่อนยังไม่ถึงขั้นอ่อนหรอกค่ะ แต่เราก็มาเจอกันเขามารับเราออกไปเดินวิ่งออกกำลังกายข้างนอกไรงี้เราก็ไป เขากอดเรา จนเราจะใจอ่อน แต่ที่ผ่านมาเราเสียใจมาตลอดเลย เราชอบให้โอกาสคนเพราะเราคิดว่าเขาจะปรับตัวได้สักวัน ตอนนี้เขากำลังเข้ามหาลัยค่ะ เราคิดว่าเขาคงได้เจอคนใหม่ๆอยู่แล้วเรากลัวมันจะสายที่เราคิดไม่ได้สักทีจนเราได้เสียใจอีกแน่ๆ เรารักเขามากก เราผูกพันมาตลอดเพราะมันคาราคาซังมานานแล้ว แต่พอคิดไรแบบนี้คือที่ผ่านมาเสียใจมาตลอดเลยย นับไม่ถ้วน เขาไม่ค่อยสนใจเรา ไม่ได้เหมือนเดิม พอได้กลับมาคุยมันก็น่าเบื่อๆ เราไม่เบื่อเขาเลยเรากลัวเขาเบื่อเรามากกว่า เราเองมันเริ่มดูไม่เป็นตัวของตัวเอง เราเปลี่ยนแปลงเพื่อเขาตลอด เราอยากให้เพื่อนพี่ๆช่วยบอกวิธีที่แบบไม่ได้ให้โอกาสใครง่ายๆ อยากได้ความคิดใหม่ๆ เราเบื่อตัวเองที่เขาหันมาเมื่อไหร่ก็เจอเราตลอดเลย แล้วเราก็ให้โอกาสตลอด เราชอบแบบอยากทำให้มันดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ วันไหนที่ไม่มีโอกาสได้ทำแล้วจะได้ไม่ต้องเสียดายหรือเสียใจว่าไม่มีโอกาสจะได้ทำมันค่ะ ขอความคิดเห็นที่จะไม่ทำให้เราให้โอกาสกับคนง่ายๆทีค่ะ