นี้คือชีวิตประจำวันของเราตื่นเช้า6.00น.นี้คือวันที่ไม่ได้ไปโรงเรียนนะที่ตื่นมาต้องทำใจตื่นเพื่อตื่นขึ้นมาทำงานบ้านประมาณ5อย่างทุกวันใช้เราทุกอย่างวันที่ไปโรงเรียนต้องตื่น 5.00น. ซึ่งบ้างครั้งเราก็ต้องหลับในห้องเรียนและค่อยไปจดเนื้อหาที่เรียนเอากับเพื่อนไปเรียนก็เหนื่อยอยู่บ้านก็เหนื่อยคนในครอบครัวเรากำหนดชีวิตเราทุกอย่างความสุขของเราคือโทรศัพท์มีน้องก็เหมือนไม่มีครอบครัวเราเป็นครอบครัวไที่ไม่ได้จนมีเงินด้วยซ้ำ
ด่าเราว่าเล่นแต่โทรศัพท์ซึ่งเป็นเพราะเราหาคามสุขจากคนรอบข้างไม่ได้เลยเราแทบไม่อยากกลับจากโรงเรียน
อยู่โรงเรียนยังมีคนคุยด้วยได้เล่นโครตมีความสุขเลยแต่บ้านกับเป็นสิ่งที่เราไม่อยากจะกลับไป
ตอนนี้เราจะขึ้นม.2แล้วทางเดียวที่เราทำได้คือรอให้ตัวเองขึ้นมหาลัยจะได้ไปจากที่ฝันร้ายนี้สักทีแต่ไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน...........😞😞