สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเขียนกระทู้เล่าประสบการณ์การไปดูบอลพรีเมียลีคอังกฤษครั้งแรกเมื่อ 22 ธ.ค. ปี 2017 ครับ ฝากติดตาม 2 กระทู้ก่อนหน้าได้ที่ลิ้ง
 1.) ฟุตบอลโลก 2018 รัสเซีย ได้ตั๋ววันนี้ เดินทางพรุ่งนี้ https://ppantip.com/topic/39790020
 2.) 22 ปีที่เชียร์ลิเวอร์พูลมา ได้ทำตามฝันสักที Anfield ที่รัก https://ppantip.com/topic/39842372
วันนี้ขอมาเล่าประสบการณ์ไปดูบอลในฐานะ 'แฟนบอลทีมเยือน' ถึงถิ่นไอ้ปืนโตที่ Emirate Stadium ลอนดอนเหนือกันครับ ผ่านมา 2 ปีกว่าๆแล้วแต่ยังสนุกไม่หาย

      ผมและน้องชายเป็นแฟนบอลลิเวอร์พูลครับ โดยเราได้มีโอกาสมาที่ลอนดอนเมื่อเดือนธันวาคม 2017 เนื่องจากผมต้องมาร่วม Conference งานปริญญาโทที่นี่ เลยถือโอกาสชวนน้องชายมาเป็นเพื่อนและแน่นอนว่า 'ต้องมาดูลิเวอร์พูล' 555+ แต่ตอนนั้นแมตช์ที่เตะในแอนฟิลล์ไม่มีเลยครับในช่วงที่เราไป มีเตะนัดเยือนอยู่ 2 นัด คือไปเยือนบอร์นมัทกับเยือนอาเซนอล เราเลยเลือกแมตช์เยือนอาเซนอล เพราะเข้าทางที่มาลอนดอนพอดี แต่ในใจคือหวั่นจะแพ้มากๆ เพราะการมาเยือนเจ้าปืนใหญ่ที่นี่ การจะเอาชนะได้นั้นโคตรจะยากแน่นอน แต่ไหนๆก็มาแล้ว 'มันต้องดู' 

      เราซื้อตั๋วผ่าน Stubhub แล้วมารับตั๋วที่โรงแรมที่เราพักครับที่ย่าน Fullham พอได้ตั๋วมือสั่นเลยตอนนั้น ตื่นเต้นมากๆ ตั๋วแมตช์เยือนที่ Emirate ถ้าซื้อผ่านเวปพวกนี้แพงมากๆครับ แพงที่สุดในสนามที่อังกฤษเลย แต่คำว่า 'ไหนๆก็มาแล้ว เราต้องดู' ก้องในหัวตลอดเพราะว่า 'มันต้องดู' 555+

      วันแข่งคือ 22 ธันวาคม 2017 เวลา 19.00 น. ครับ เป็นคู่ดึกวันศุกร์ เราสองคนพี่น้องออกจากโรงแรมในช่วงบ่ายๆ ไปเดินเล่นถ่ายรูปในเมืองก่อนจะมากินข้าวแถบๆสนาม Emirate ประมาณ 17.00 น. (ลงสถานี Arsenal) ซึ่งช่วงที่ผมไปอังกฤษนั้น 4 โมงเย็นคือมืดแล้ว จากบริเวณย่านนั้นมีแฟนบอลเดินไปที่สนามแล้ว เราก็เดินตามกลุ่มแฟนบอลไปที่สนาม ไม่ให้ใครเห็นว่าใส่เสื้อลิเวอร์พูลมา555 พอถึงสนามเราก็เดินดูรอบๆ เข้า Shop ดูของ ก่อนเตรียมตัวเข้าชมเกมส์ครับ
 


พอสักประมาณก่อนเตะ 45 นาทีเราก็เดินเข้าแสตนทีมเยือนครับ แฟนบอลอาเซน่อลโห่ใส่แฟนหงส์ตลอด แต่มันอบอุ่นดีนะ ฮ่าๆ

คนแรกที่ลงมาวอร์มคือ ใช่แล้วครับ พ่อนายแบบรูปหล่อ 'คาริอุส' ใครจะรู้ว่าอีก 6 เดือนต่อมานายจะขว้างบอลใส่เท้าเบนเซม่า555+
หลังจากนั้นนักเตะทั้ง 2 ทีมก็เริ่มลงมาวอร์มครับ เวลาได้เห็นพวกเขาใกล้ๆ เหมือนได้รับพลังยังไงอย่างงั้นเลย สมัยนั้นคูตินโย่ยังอยู่ รวมถึง ดิ อ็อก ได้กลับมาเยือนถื่นเก่าครับ

ก่อนเกมส์เริ่มก็มีเปิดเพลง รวมถึงแฟนบอลเริ่มร้องเพลงเชียร์ ฝั่งทีมเยือนที่ผมอยู่น่าจะประมาณ 5 พันคนแต่เสียงเพลงดังมากๆ สนุกมากๆ แต่ร้องไม่ได้สักเพลงเลยตอนนั้น555 แต่ทุกคนไม่นั่งเลยครับ รอเขี่ยเริ่มเตะก็ยังคงร้องเพลงยาวๆไป ชอบมากๆเลย

     ลิเวอร์พูลได้ประตูนำ 1-0 ในครึ่งแรก และตามมาด้วย 2-0 ในครึ่งหลัง เสียงเชียร์ดังมากๆ กลบเสียงแฟนเจ้าบ้านไปเลยครับ แต่..... อาเซนอลยิงแซง 3 ลูกรวด จังหวะนั้นคืออัฒจรรย์สั่นไปหมด เสียงดีใจแฟนปืนดังมากๆ แฟนบอลลิเวอร์พูลเงียบกริบไปเลย ด้วยความอึ้ง และ ตอนนั้นผมกลัวแพ้ กลับไทยโดนเพื่อนล้อแหงๆ 5555+ แต่บุญดีมาตีเสมอได้ 3-3 สุดยอดแห่งความมันส์ เราสองพี่น้องกอดคอกับฝรั่งที่อยู่ข้างๆและข้างหลังอย่างสุดเหวี่ยงเหมือนได้แชมป์ยังไงอย่างงั้น จบเกมส์เสมอ 3-3 สุดมันส์ คุ้มมากๆครับ ในสนามคือนักฟุตบอลเก่งมากๆ เกมส์คุณภาพและเล่นกันเร็วมากๆครับ Ozil นี่คือต้องดูเค้าเล่นกับตาจริงๆคือโคตรเก่ง ส่วน Alexis นี่ชอบโวยวายเพื่อนไปหน่อยครับ มาในส่วนของนักบอลลิเวอร์พูล ซิมง ตรงเป็นตุงจริงๆกับลูกที่ Xhaka ยิงเข้าไป นอกนั้นเล่นดีหมดครับ ชอบที่สุดวันนั้นคงเป็น Salah และ Firmino ครับ คนละประตูเก็บ 1 แต้มจาก Emirate มาได้อย่างหวุดหวิด
 
 
คืนนั้นบอลจบ 3 ทุ่มกว่า พวกเราเดินออกมาขึ้นรถไฟที่ต้องเดินไปประมาณ 30 นาทีเพราะสถานีรถไฟที่ใกล้สนามปิดหมดหลังแข่งครับ เราก็เดินตามกลุ่มแฟนบอลไป คืนนั้นไปเมากับรุ่นน้องที่เรียนที่นั่นต่อ ตื่นมาขึ้นเครื่องกลับไทยเกือบไม่ไหว555 จบสำหรับกระทู้นี้ครับ
ปล. มาต่อที่ คห.1 แว้บไป Stamford  Bridge มาครับ
                  คห.2 แว้บไป Wembly มา เพราะต้องไปนำเสนองาน Conference ที่นั่น

ไว้ว่างๆจะมาแบ่งปันประสบการณ์การท่องเที่ยวอีกนะครับ