ตามหัวข้อเลยครับ เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนคบกันมา 10เดือนแล้วครับ แล้วอยู่ห่างกันมากไม่เคยเจอกันเลยสักครั้ง ผมอยู่อุดรเขาอยู่พิษณุโลก(400กว่าโล) ถามว่าเจอกันได้ยังไง เจอกันในเกมครับ เรามีความสุขมาโดยตลอดใส่ใจกันละกัน คือต่างคนต่างไว้ใจกันและกันถึงแม้จะเป็นคนในเกม แต่พักหลังมานี้ทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไปครับ ไม่ใช่เพราะนางไปมีคนไหม่ นางติดเกาหลีวงที่ชื่อว่า BTS แต่ก่อนนางเอารูปผมเนียที่เราเปิดกล้องกันนางก็แคปแล้วก็เอาไปทำเป็นกรอบรูป ห้อยใส่สายไฟหลอดเล็กๆ ติดไว้บนหัวที่นอนนางถ่ายโชว์ผมทุกวัน แต่เดียวนี้นางเอารูปผมออกแล้วเอารูปเกาหลีติดแทน (น้อยใจนะแต่ก็พอรับได้) นางไม่สนใจผมเลยดูแต่อย่างเดียวทั้งวี้ทั้งวัน ไม่ทักไม่อะไรเหมือนแต่ก่อน คอลกันก็ไม่สนใจเลย ดูแล้วก็กรี๊ดดดๆ จนบางทีมันทำให้เราลำคาน น้อยใจบ้าง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เคยพูดกับนางตรงๆแล้วว่าสนใจเค้าหน่อยได้ไหม นางก็รับปากแต่ก็เป็นเหมือนเดิม เรา2คน อยากเจอกันมาก เพราะ10เดือนนี้ไม่เคยเจอกันเลย นางบอกยังไงก็จะเจอให้ได้ ผมเลยตั้งคำถามเมื่อไม่นานมานี้ว่าถ้าเลือกได้ระหว่างมาเจอเค้ากับไปคอน จะเลือกอะไรเลือกอย่างเดียว นางตอบแบบไม่ลังเลว่าจะไปคอน นางให้เหตุผลว่า นางคุยกับผมได้ทุกวัน เห็นหน้าผมได้ทุกวัน แต่นางไม่สามารถคุยกับบังทันได้ หรือเห็นหน้าบังทันได้ และอีกอย่างมันคือความฝันของนาง มันทำให้ผมอึ้งมาก ผมเข้าใจนะว่านั้นคือความฝันสูงสุดของผญ. ไทยหลายคน แต่มองกลับกันส่วนตัวผมชอบดูฟุตบอล(ทีม Man u)มาก และความฝันสูงสุดของผมคือ ได้ไปเหยียบสนาม old trafford สักครั้งในชีวิต แต่ถ้าถามผมระหว่างไปเจอนางกับไปสนามบอลผมเลือกไปเจอนางดีกว่าครับ เพราะฟุตบอลผมดูในจอผมมีความสุขแล้วครับ(นี้คือ คคหสต ในมุมมองผมนะ) ผมไม่ชอบติ่งเกาหลีแต่ไม่ถึงกับเกลียด ก็พอรับได้ แต่นางเปลี่ยนไปมาก นางบอกไม่ว่าอะไรก็จะเจอให้ได้ แต่พอมาแบบนี้แล้วผมหมดกำลังใจมากเลยครับ ผมควรเลิกหรือต้องทำยัไงครับ