#อกเกือบหักแอบรักคุณสามี

     เราเป็นแฟนนิยายหนังสือเล่มนี้ และเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ชอบเหมือนกัน
เรื่องราวความรักของเมยหญิงสาวยิ้มแฉ่ง ที่แอบรักพี่ชาย(กำมะลอ)สุดเกรียน อย่างเธียรวัฒน์ 

     นิยายเหมือนจะถ่ายทอดอารมณ์ของคนแอบรักธรรมดา แต่พอเราอ่านจนจบ ก็คิดว่า ไม่เลย นี่ไม่ใช่รักธรรมดาเลย มันคือรักแบบพร้อมที่จะรัก ต่อให้เค้าไม่รัก เมยก็ยังพร้อมที่จะรักพี่เธียรของเธออยู่ดี

     มีบางตอนที่เราก็คิดว่า ทำไมคนเรามันจะรักใครได้แบบขนาดนั้น 

แต่เชื่อมั้ย

     พออ่านไปเรื่อยๆ มีจุดพีคครั้งแล้วครั้งเล่า กลับกันเราเข้าใจการกระทำของเมยทุกอย่าง

มีประโยคหนึ่งที่เมยพูดกับพี่เธียรว่า

"เมยไม่อยากให้พี่เธียรสงสัยในความรักของเมย" 

    ซึ่งประโยคนี้ดูธรรมดามากเลย แต่มันทัชหัวใจคนอ่านอย่างเรามาก เหมือนเมยก็จะบอกคนอ่านด้วยเหมือนกัน ว่าอย่าสงสัยในความรักของเธอเลย รักของเธอมันไม่มีจุดจบ ไม่มีนิยามจริงๆ
   
    ไม่น่าเชื่อว่าเราอ่านไป เรารู้สึกว่าตัวละครเมย มีความเศร้าเหลือเกิน แบบเศร้าอยู่ในส่วนลึกกับการที่รักเขา แล้วเขาก็ยืนยันว่าไม่ได้รัก

มันเจ็บ

เธอรู้ แต่เธอ 

'เต็มใจ'

    และเธอไม่ใช่ไม่รักตัวเอง แต่เธอรู้ว่าขอแค่ในทุกวันเธอรักเขา ชีวิตเธอจะคงอยู่ได้  

    เหมือนเห็นแก่ตัว  แต่ไม่เลย รักของเมยไม่หวังอะไร ไม่คิดไม่หวังแม้กระทั่งจะดึงพี่เธียรไว้กับตัวเธอ 

    พอเราลองมองในมุมคนถูกแอบรักอย่างเธียรวัฒน์ พี่เธียรก็ไม่ผิดอะไรที่ไม่ได้รักตอบ   หากเป็นในชีวิตจริง มีคนรักเรา ทำดีกับเรา แต่หากเราไม่ได้รักเขา มันก็คือ ไม่ได้รัก

    ทุกตัวละครต่างมีมุมมองความรักเป็นของตัวเอง 
   ซึ่งความรักของเมยในเรื่อง มันทำให้เรามองย้อนมายังตัวเอง และตั้งคำถามกับตัวเองว่า

"แล้วถ้าเป็นเราล่ะ ถ้าเราเป็นเมย ยังจะเลือกรักพี่เธียรมั้ย"

    พอลองตั้งคำถามแบบนี้ ความสงสัยในตัวเมยมันหายไปเลย 
    เพราะสำหรับเรา คำตอบคือ "เราก็ยังจะทำแบบเมย" "ยังจะรักเขา" 

    สมมติมีสองทาง ให้เลือกระหว่างคนที่เรารัก กับคนที่รักเรา

ทุกคนจะเลือกอย่างไหนกัน 

ไม่มีผิดถูกในการที่จะตัดสินใจ

สำหรับเรา เราเลือก'คนที่เรารัก' เพราะเรารักตัวเอง เราเลยรักเขา ต่อให้ทางข้างหน้าจะเจ็บปวด หรือเสียใจ หรือเขาจะไม่รักตอบ ก็จะยอมรับและเข้าใจในความรู้สึกนั้น และจะไม่โทษสิ่งใดเลย

 "ไม่ต้องอยู่ในชีวิตเขา แต่ขอมีชีวิตอยู่โดยการแค่ได้รักเขา"

    นี่คือความสัตย์จริงที่เรามี และเราก็รู้สึกว่าเมยเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน

    มันเหมือนวัฏจักรนะ คนทุกคนจะมีทางที่ต้องเลือกเสมอ และเราเชื่อว่าทุกคนต่างมี 'คนที่เรารัก'  และ 'คนที่รักเรา' 
ทุกคนต่างเป็นได้ทั้งคนที่ถูกรัก และคนที่ต้องคอยแอบรัก 
ไม่มีกฎตายตัวเลยว่าต้องเป็นอย่างนี้ หรือไม่ควรเป็นอย่างไร

แต่

'ถ้าวันนึงคนที่เรารัก เขารักเรา'
 
นั่นคือ 'เรารักกัน'
นั่นคงเป็นเรื่องราวที่ดี 

จนสุดท้ายตอนนี้เรารู้แล้วว่า "ไม่มีรักไหนที่ธรรมดาเลย"
ทุกความรู้สึก คือ สิ่งพิเศษ
เราตีค่า ตีราคาความรู้สึกของใครไม่ได้เลย...ไม่ควรเลย.

                  แด่ความรัก