สวัสดีทุกคนนะคะ ไม่เคยตั้งกระทู้พันทิปเลยเคยแต่ตามอ่านวันนี้มีกระทู้เป็นของตัวเองแล้วแต่เป็นกระทู้ปัญหาที่ค่อนข้างใหญ่😹 ขออนุญาตใช้ภาษาแบบกันเองนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ ปัจจุบันนี้หนูอายุ17ย่าง18 ตั้งแต่เกิดหนูใช้ชีวิตอยู่กับป้าค่ะป้าแท้ๆที่เป็นพี่สาวของพ่อเหตุเพราะพ่อกับแม่หนูเขาไม่ได้รักกันและพลาดทำหนูเกิดมาค่ะ โตมาหน่อยช่วงประถมก็ได้มาอยู่บ้านของอาสาวค่ะญาติฝ่ายพ่อเช่นกันถามว่ามันดีมั้ยมันก็ยังดีกว่าตอนนี้ค่ะหนูได้รับความรักแบบที่ครอบครัวจริงๆมีให้ แม้บางครั้งจะไม่ยุติธรรมแต่หนูก็เข้าใจสถานะตัวเองดีค่ะ แต่ก็ใช่ว่าจะมีความสุขตลอดไป ช่วงใกล้จะจบป.6หนูมีปัญหากับอาและลูกชายเขาค่ะ ปากกาของเขาลูกชายเขาหายและเขาคิดว่าหนูเป็นคนขโมย หนูจำได้ดีวันนั้นหนูเดินไปโรงเรียนพร้อมน้ำตา ไม่มีใครเชื่อหนูเลยสักคนไปถึงโรงเรียนก็นั่งเล่าให้เพื่อนๆฟัง มีแต่เพื่อนๆที่เชื่อว่าหนูไม่ได้ทำค่ะ หลังจากจบป.6หนูกับแม่(ป้า)ก็ย้ายไปอยู่บ้านอาอีกคนค่ะเป็นอาผู้ชายบ้านนี้มีลูกชาย3คนค่ะวัยไล่เลี่ยกับหนูคือคนเล็ก เป็นชีวิตม.หนึ่งที่สนุกดีค่ะเพราะมีเพื่อนๆช่วยด้วยแต่ก็บั่นทอนหลายครั้งที่เวลาผู้ใหญ่บ้านนี้ทะเลาะกันไม่ว่าจะเรื่องอะไรหนูจะถูกหยิบมาพูดถึงตลอด ประมาณว่าเลี้ยงหนูทำไมเอามาเลี้ยงทำไม จนมาช่วงม.1เทอม2 หนูจำไม่ได้ว่ารายละเอียดที่ทะเลาะเป็นยังไงแต่เหมือนจะเป็นเรื่องเงินค่ะและสุดท้ายเขาก็ลากเอาหนูไปด่าและไล่ออกจากบ้านค่ะ วันต่อมาเลยต้องย้ายออกกลับมาอยู่บ้านแม่(ป้า)ที่เหมือนไม่ใช่บ้านของเขาสักนิดเพราะมีลูกสาวคนเล็กและแฟนเขาอยู่ค่ะ ตั้งแต่ย้ายมาเป็นหนูที่โดนกดดันตลอดทั้งคำด่าคำดูถูกหนักๆเข้าก็โดนตบโดนทำร้ายร่างกายต้องไปขออาศัยบ้านเพื่อนบางครั้งก็มี ครั้งนี้มันหนักกว่าครั้งไหนๆ เพราะที่ผ่านมาหนูโดนแค่คำพูดแต่ครั้งนี้เจาทำร้ายร่างกายหนู หนูเจ็บ หนูไม่เข้าใจว่าแค่คำดูถูกที่เขาด่ามามันทำให้หนูเจ็บไม่พออีกหรอ เหตุการณ์ล่าสุดเกิดเมื่อช่วงเข้าของวันนี้ค่ะเขาด่าหนูทำร้ายร่างกายจนเกือบจะเอามีดมาแทงค่ะ เขาพูดว่าเขาคุยกับพ่อเขาแล้วว่าจะไม่ให้หนูอยู่บ้านนี้ถ้าหนูสู้เขากลับเขาจะได้เอาหนูออกจากบ้านนี้ง่ายๆค่ะ หนูไม่รู้ว่าที่ผ่านมาหนูทนกับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ไม่มีครั้งไหนเลยที่หนูไม่เจ็บปวดหรือร้องไห้ หนูตั้งคำถามตลอดว่าหนูผิดอะไรชีวิตนี้หนูไม่เคยเรียกร้องอะไรเลยสักอย่าง ไม่ได้อยากได้ชีวิตนี้มาด้วยซ้ำ หลายคนบอกให้ทน ทีผ่านมาหนูก็ทนจนไม่รู้จะทนยังไงแล้ว แค่หนูไม่ทนครั้งนี้มันผิดมากไหม หนูอยากหลุดพ้นอยากที่ตรงนี้สักที หนูอยากเรียนให้จบ หนูอยากตอบแทนบุญคุณสำหรับคนที่ดีกับหนู แต่สุดท้ายนี้ถ้าหนูไปจากตรงนี้ไม่ได้แล้วหนูคงต้องจบทุกอย่างด้วยตัวเองจริงๆสักที หนูไม่ได้ตั้งกระทู้นี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากใครนะคะหนูมีสติมากๆตอนพิมพ์ หนูแค่อยากบันทึกเอาไว้ให้เป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่งในชีวิตนี้หนูเจออะไรและถ้าหนูหายไปก็อยากให้ทุกคนรู้ว่าหนูสู้มาเต็มที่แล้ว
สุดท้ายจริงๆแล้วค่ะ หนูอยากขอความช่วยเหลือจากใครก็ได้ให้พาหนูออกไปจากนรกนี้ที หนูยอมอยู่บ้านเด็กกำพร้าซะยังดีกว่าต้องอยู่ตรงนี้ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
ปัญหาของฉัน
เข้าเรื่องเลยนะคะ ปัจจุบันนี้หนูอายุ17ย่าง18 ตั้งแต่เกิดหนูใช้ชีวิตอยู่กับป้าค่ะป้าแท้ๆที่เป็นพี่สาวของพ่อเหตุเพราะพ่อกับแม่หนูเขาไม่ได้รักกันและพลาดทำหนูเกิดมาค่ะ โตมาหน่อยช่วงประถมก็ได้มาอยู่บ้านของอาสาวค่ะญาติฝ่ายพ่อเช่นกันถามว่ามันดีมั้ยมันก็ยังดีกว่าตอนนี้ค่ะหนูได้รับความรักแบบที่ครอบครัวจริงๆมีให้ แม้บางครั้งจะไม่ยุติธรรมแต่หนูก็เข้าใจสถานะตัวเองดีค่ะ แต่ก็ใช่ว่าจะมีความสุขตลอดไป ช่วงใกล้จะจบป.6หนูมีปัญหากับอาและลูกชายเขาค่ะ ปากกาของเขาลูกชายเขาหายและเขาคิดว่าหนูเป็นคนขโมย หนูจำได้ดีวันนั้นหนูเดินไปโรงเรียนพร้อมน้ำตา ไม่มีใครเชื่อหนูเลยสักคนไปถึงโรงเรียนก็นั่งเล่าให้เพื่อนๆฟัง มีแต่เพื่อนๆที่เชื่อว่าหนูไม่ได้ทำค่ะ หลังจากจบป.6หนูกับแม่(ป้า)ก็ย้ายไปอยู่บ้านอาอีกคนค่ะเป็นอาผู้ชายบ้านนี้มีลูกชาย3คนค่ะวัยไล่เลี่ยกับหนูคือคนเล็ก เป็นชีวิตม.หนึ่งที่สนุกดีค่ะเพราะมีเพื่อนๆช่วยด้วยแต่ก็บั่นทอนหลายครั้งที่เวลาผู้ใหญ่บ้านนี้ทะเลาะกันไม่ว่าจะเรื่องอะไรหนูจะถูกหยิบมาพูดถึงตลอด ประมาณว่าเลี้ยงหนูทำไมเอามาเลี้ยงทำไม จนมาช่วงม.1เทอม2 หนูจำไม่ได้ว่ารายละเอียดที่ทะเลาะเป็นยังไงแต่เหมือนจะเป็นเรื่องเงินค่ะและสุดท้ายเขาก็ลากเอาหนูไปด่าและไล่ออกจากบ้านค่ะ วันต่อมาเลยต้องย้ายออกกลับมาอยู่บ้านแม่(ป้า)ที่เหมือนไม่ใช่บ้านของเขาสักนิดเพราะมีลูกสาวคนเล็กและแฟนเขาอยู่ค่ะ ตั้งแต่ย้ายมาเป็นหนูที่โดนกดดันตลอดทั้งคำด่าคำดูถูกหนักๆเข้าก็โดนตบโดนทำร้ายร่างกายต้องไปขออาศัยบ้านเพื่อนบางครั้งก็มี ครั้งนี้มันหนักกว่าครั้งไหนๆ เพราะที่ผ่านมาหนูโดนแค่คำพูดแต่ครั้งนี้เจาทำร้ายร่างกายหนู หนูเจ็บ หนูไม่เข้าใจว่าแค่คำดูถูกที่เขาด่ามามันทำให้หนูเจ็บไม่พออีกหรอ เหตุการณ์ล่าสุดเกิดเมื่อช่วงเข้าของวันนี้ค่ะเขาด่าหนูทำร้ายร่างกายจนเกือบจะเอามีดมาแทงค่ะ เขาพูดว่าเขาคุยกับพ่อเขาแล้วว่าจะไม่ให้หนูอยู่บ้านนี้ถ้าหนูสู้เขากลับเขาจะได้เอาหนูออกจากบ้านนี้ง่ายๆค่ะ หนูไม่รู้ว่าที่ผ่านมาหนูทนกับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ไม่มีครั้งไหนเลยที่หนูไม่เจ็บปวดหรือร้องไห้ หนูตั้งคำถามตลอดว่าหนูผิดอะไรชีวิตนี้หนูไม่เคยเรียกร้องอะไรเลยสักอย่าง ไม่ได้อยากได้ชีวิตนี้มาด้วยซ้ำ หลายคนบอกให้ทน ทีผ่านมาหนูก็ทนจนไม่รู้จะทนยังไงแล้ว แค่หนูไม่ทนครั้งนี้มันผิดมากไหม หนูอยากหลุดพ้นอยากที่ตรงนี้สักที หนูอยากเรียนให้จบ หนูอยากตอบแทนบุญคุณสำหรับคนที่ดีกับหนู แต่สุดท้ายนี้ถ้าหนูไปจากตรงนี้ไม่ได้แล้วหนูคงต้องจบทุกอย่างด้วยตัวเองจริงๆสักที หนูไม่ได้ตั้งกระทู้นี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากใครนะคะหนูมีสติมากๆตอนพิมพ์ หนูแค่อยากบันทึกเอาไว้ให้เป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่งในชีวิตนี้หนูเจออะไรและถ้าหนูหายไปก็อยากให้ทุกคนรู้ว่าหนูสู้มาเต็มที่แล้ว
สุดท้ายจริงๆแล้วค่ะ หนูอยากขอความช่วยเหลือจากใครก็ได้ให้พาหนูออกไปจากนรกนี้ที หนูยอมอยู่บ้านเด็กกำพร้าซะยังดีกว่าต้องอยู่ตรงนี้ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ