ฉันมีอาการเครียดหลายอย่างและสะสมมามากพออยู่แล้วและฉันก็มีแฟนและแฟนก็นอกใจ..แต่เขาก็กลับมาอยู่กับฉันเนื่องจากผญของเขาทิ้งไปแล้วฉันให้โอกาสเขาแต่มันช่างเจ็บปวดและแค้นใจเหลือเกิน
1.ฉันชอบร้องไห้บ่อยๆจะเป็นตอนฟังเพลงที่ตรงกับชีวิตเราบ้างตอนนั่งว่างๆเหงาๆบ้าง
2.ฉันเริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียวแค่มีคนบอกให้เขยิบไปนิดนึงฉันก็หัวร้อนแล้ว
3.ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้เม่อลอยบ้างฟังไม่ได้ยินบ้างเวลาใครพูดอะไร
4.ฉันจำได้ดีกับคำที่แฟนบอกว่าไม่รักไม่เลือกฉันบังคับให้เขาอยู่กับฉันๆบังคับให้เขามารักฉันฉันจำได้ดีแต่คำพูดที่ทำร้ายจิตใจฉัน
ฉันกินไม่ได้นอนไม่หลับ4-5วัน..ฉันเจ็บปวดและทรมานใจเวลาที่เขาทิ้งฉันไปนอนกับใครแต่ฉันต้องนอนคนเดียว..ฉันเจ็บปวดและแค้นใจมากอยากจะเอาคืนแต่มันทำไม่ไหวมันไม่กล้าไม่อยากจะมีใครอีกแล้ว
5.ฉันคิดเรื่องการตายของฉันที่ว่าตายไปจะมีใครสนใจไหม..แต่ฉันคิดเรื่องที่เมียน้อยของมันตายมากกว่าค่ะเพราะฉันคิดแค้นในใจตลอดว่าฉันเองจะฆ่ามันให้ตาย..ฉันรู้ว่าไม่ควรคิดควรปลงบ้างพยายามฟังธรรมปล่อยวางพยายามจะไม่คิดแต่มันทำไม่ได้ไม่คิดเรื่องจะฆ่าเขาก็คิดเรื่องคำพูดแฟนที่มันกระทบใจตลอด
6.ฉันนอนไม่ค่อยหลับเป็นมานานและค่ะพอเจอเรื่องแฟนคือทุกอย่างเป็นหนักกว่าเก่ามันช็อคอึ้งไปเลยค่ะทำใจยากมาก..เวลาจะนอนชอบได้ยินเสียงคนมาพูดพอลืมตาขึ้นก็ไม่มีใครกลัวๆเหมือนกันค่ะจะเป็นตอนนอนคนเดียวค่ะ
7.ฉันปวดหัวบ่อยๆติดโทรศัพท์บ้างพยายามหาใครสักคนที่เขาจะทำให้เรามีความสุขฉันตามหามานานเจอแค่พักแรกๆแต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนกันหมด
ปล.มีลูกก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันพ่อเขาเจ้าชู้มากเราทนไม่ไหวเลยเดินออกมาเราไม่มีงานที่มั่นคงที่จะเลี้ยงเขาได้เลยออกมาใช้ชีวิตพยายามลืมพ่อของลูกและคนใหม่ก็เขามาแรกๆก็ดีทุกอย่างและเราคาดหวังในตัวเขามากเขาขก.และไม่ค่อยทำงานเราต้องหางานให้เขาตลอดพาเขาไปเรียนด้วยกันทำรายงานให้ตลอดทำอย่างเพื่อทดแทนที่เสียไปแต่มันคือการทำร้ายตัวเองถ้าไม่คาดหวังคงไม่ผิดหวังหนักขนาดนี้เขาจะเมาจะแย่ยังงัยเราเหนื่อยทนแค่ไหนทนได้แต่เขาไปได้กับคนอื่นคือเราแทบยืนไม่ไหวคือครบสูตรความเลวที่เคยเจอมาเลยถึงเราจะให้โอกาสเพราะยังรักแต่เราก็แต้นใจเสมออยากจะฆ่าเขาให้ตายกับเมียน้อยมันไปทั้งคู่ด้วยซ้ำพยายามเตือนสติตัวเองแต่แรงแค้นตัวเองมันเยอะมากถ้าเมียน้อยมันคงไม่รอดแน่ๆอยากรู้จริงๆค่ะการที่บังคับควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้กับอาการที้เป็นตอนนี้มันเริ่มต้นหรือยังหรือเป็นมานานแต่สะสมฉันกบัวๆว่าสักวันจะทำความผิดและจะไม่ได้เจอหน้าลูกและพ่อแม่พี่น้องอีก...
ฉันเป็นโรคซึมเศร้าหรือป่าว
1.ฉันชอบร้องไห้บ่อยๆจะเป็นตอนฟังเพลงที่ตรงกับชีวิตเราบ้างตอนนั่งว่างๆเหงาๆบ้าง
2.ฉันเริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียวแค่มีคนบอกให้เขยิบไปนิดนึงฉันก็หัวร้อนแล้ว
3.ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้เม่อลอยบ้างฟังไม่ได้ยินบ้างเวลาใครพูดอะไร
4.ฉันจำได้ดีกับคำที่แฟนบอกว่าไม่รักไม่เลือกฉันบังคับให้เขาอยู่กับฉันๆบังคับให้เขามารักฉันฉันจำได้ดีแต่คำพูดที่ทำร้ายจิตใจฉัน
ฉันกินไม่ได้นอนไม่หลับ4-5วัน..ฉันเจ็บปวดและทรมานใจเวลาที่เขาทิ้งฉันไปนอนกับใครแต่ฉันต้องนอนคนเดียว..ฉันเจ็บปวดและแค้นใจมากอยากจะเอาคืนแต่มันทำไม่ไหวมันไม่กล้าไม่อยากจะมีใครอีกแล้ว
5.ฉันคิดเรื่องการตายของฉันที่ว่าตายไปจะมีใครสนใจไหม..แต่ฉันคิดเรื่องที่เมียน้อยของมันตายมากกว่าค่ะเพราะฉันคิดแค้นในใจตลอดว่าฉันเองจะฆ่ามันให้ตาย..ฉันรู้ว่าไม่ควรคิดควรปลงบ้างพยายามฟังธรรมปล่อยวางพยายามจะไม่คิดแต่มันทำไม่ได้ไม่คิดเรื่องจะฆ่าเขาก็คิดเรื่องคำพูดแฟนที่มันกระทบใจตลอด
6.ฉันนอนไม่ค่อยหลับเป็นมานานและค่ะพอเจอเรื่องแฟนคือทุกอย่างเป็นหนักกว่าเก่ามันช็อคอึ้งไปเลยค่ะทำใจยากมาก..เวลาจะนอนชอบได้ยินเสียงคนมาพูดพอลืมตาขึ้นก็ไม่มีใครกลัวๆเหมือนกันค่ะจะเป็นตอนนอนคนเดียวค่ะ
7.ฉันปวดหัวบ่อยๆติดโทรศัพท์บ้างพยายามหาใครสักคนที่เขาจะทำให้เรามีความสุขฉันตามหามานานเจอแค่พักแรกๆแต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนกันหมด
ปล.มีลูกก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันพ่อเขาเจ้าชู้มากเราทนไม่ไหวเลยเดินออกมาเราไม่มีงานที่มั่นคงที่จะเลี้ยงเขาได้เลยออกมาใช้ชีวิตพยายามลืมพ่อของลูกและคนใหม่ก็เขามาแรกๆก็ดีทุกอย่างและเราคาดหวังในตัวเขามากเขาขก.และไม่ค่อยทำงานเราต้องหางานให้เขาตลอดพาเขาไปเรียนด้วยกันทำรายงานให้ตลอดทำอย่างเพื่อทดแทนที่เสียไปแต่มันคือการทำร้ายตัวเองถ้าไม่คาดหวังคงไม่ผิดหวังหนักขนาดนี้เขาจะเมาจะแย่ยังงัยเราเหนื่อยทนแค่ไหนทนได้แต่เขาไปได้กับคนอื่นคือเราแทบยืนไม่ไหวคือครบสูตรความเลวที่เคยเจอมาเลยถึงเราจะให้โอกาสเพราะยังรักแต่เราก็แต้นใจเสมออยากจะฆ่าเขาให้ตายกับเมียน้อยมันไปทั้งคู่ด้วยซ้ำพยายามเตือนสติตัวเองแต่แรงแค้นตัวเองมันเยอะมากถ้าเมียน้อยมันคงไม่รอดแน่ๆอยากรู้จริงๆค่ะการที่บังคับควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้กับอาการที้เป็นตอนนี้มันเริ่มต้นหรือยังหรือเป็นมานานแต่สะสมฉันกบัวๆว่าสักวันจะทำความผิดและจะไม่ได้เจอหน้าลูกและพ่อแม่พี่น้องอีก...