ปัจจุบันเห็นบ้านเรือนโบราณหลายหลังถูกรื้อทิ้งลงในใจก็นึกเสียดายว่าเราทิ้งประวัติศาสตร์และงานฝีมือของช่างสมัยก่อนที่หาได้ยากในปัจจุบัน บ้านโบราณที่เต็มไปด้วยเรื่องราววิถีชีวิตของคนสมัยก่อนรุ่นคุณทวด ปู่ย่าตายายของเรา
บ้านโบราณหลังนี้ตั้งอยู่ริมคลองภาษีเจริญไกล้ๆกับโรงเรียนประชาบำรุงและวัดหลักสามเขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร เดิมเป็นบ้านของนายอำเภอคนแรกสมัยหนองแขมยังเป็นอำเภอ ตามข้อมูลคือปีพ.ศ.2445 พระบาทสมเด็จพระเจ้าพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำริกระจายอำนาจการปกครองจากส่วนกลางจึงตั้งนายยอด อ่อนโอภาสเป็นนายอำเภอคนแรกแขกอำเภอหนองแขมและท่านก็คือเจ้าของเดิมของเรือนนี้ เท่ากับว่าเรือนนี้มีอายุอยู่ช่วง140ปีถ้าท่านสร้างก่อนท่านเป็นนายอำเภอหรือราว120ปีถ้าท่านสร้างหลังจากได้เป็นนายอำเภอหนองแขมแล้ว
บ้านหลังนี้ผมเจอเริ่มจากการเป็นสมาชิกเพจตึกรามบ้านช่องแล้วมีพี่ท่านหนึ่งถ่ายรูปแล้วมาโพสต์ในกลุ่มว่าเจ้าของมีความคิดอยากจะรื้อถวายวัด ในใจก็คิดว่าน่าเสียดายหากเป็นเช่นนั้นเพราะถ้าไปอยู่ในมือของพระหรือวัดที่เห็นคุณค่าท่านก็คงจะบูรณะและดูแลรักษาได้แต่เห็นส่วนใหญ่แล้วก็รื้อไปกองไว้ไม่ได้ใช้ประโยชน์เป็นแค่กองไม้เก่าๆอาหารปลวกกองหนึ่งก็เท่านั้น การตามหาข้อมูลและเจรจาขอมาบูรณะเองจึงได้เริ่มขึ้น
บูรณะบ้านโบราณสมัยรัชกาลที่5 อายุราวๆ140ปี บ้านของนายอำเภอหนองแขมคนแรกให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
ปัจจุบันเห็นบ้านเรือนโบราณหลายหลังถูกรื้อทิ้งลงในใจก็นึกเสียดายว่าเราทิ้งประวัติศาสตร์และงานฝีมือของช่างสมัยก่อนที่หาได้ยากในปัจจุบัน บ้านโบราณที่เต็มไปด้วยเรื่องราววิถีชีวิตของคนสมัยก่อนรุ่นคุณทวด ปู่ย่าตายายของเรา
บ้านโบราณหลังนี้ตั้งอยู่ริมคลองภาษีเจริญไกล้ๆกับโรงเรียนประชาบำรุงและวัดหลักสามเขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร เดิมเป็นบ้านของนายอำเภอคนแรกสมัยหนองแขมยังเป็นอำเภอ ตามข้อมูลคือปีพ.ศ.2445 พระบาทสมเด็จพระเจ้าพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำริกระจายอำนาจการปกครองจากส่วนกลางจึงตั้งนายยอด อ่อนโอภาสเป็นนายอำเภอคนแรกแขกอำเภอหนองแขมและท่านก็คือเจ้าของเดิมของเรือนนี้ เท่ากับว่าเรือนนี้มีอายุอยู่ช่วง140ปีถ้าท่านสร้างก่อนท่านเป็นนายอำเภอหรือราว120ปีถ้าท่านสร้างหลังจากได้เป็นนายอำเภอหนองแขมแล้ว
บ้านหลังนี้ผมเจอเริ่มจากการเป็นสมาชิกเพจตึกรามบ้านช่องแล้วมีพี่ท่านหนึ่งถ่ายรูปแล้วมาโพสต์ในกลุ่มว่าเจ้าของมีความคิดอยากจะรื้อถวายวัด ในใจก็คิดว่าน่าเสียดายหากเป็นเช่นนั้นเพราะถ้าไปอยู่ในมือของพระหรือวัดที่เห็นคุณค่าท่านก็คงจะบูรณะและดูแลรักษาได้แต่เห็นส่วนใหญ่แล้วก็รื้อไปกองไว้ไม่ได้ใช้ประโยชน์เป็นแค่กองไม้เก่าๆอาหารปลวกกองหนึ่งก็เท่านั้น การตามหาข้อมูลและเจรจาขอมาบูรณะเองจึงได้เริ่มขึ้น