เนื้อหาอาจมีสปอยล์นะค่ะ ใครยังไม่ได้ดู ก็กดผ่านไป

เราเพี่งดูถึงตอนที่ 3 ค่ะ เออเนอะ ความรัก ความไว้ใจ มันทำคนเราเป็นคนโง่ได้ถึงขนาดนี้ สามีมีเมียน้อย ถ้าเมียน้อยไม่อยากแสดงตัว เอาลิปสติกใส่กระเป๋าเสื้อไว้ คงไม่มีทางเอะใจ ทั้งเพื่อนบ้าน เพื่อนที่ทำงาน ก็ช่วยกันปกปิด บางทีก็งง เพื่อนนางเอกที่โรงบาล ก็ควรจะเข้าข้างนางเอก เพราะเป็นเพื่อนตัวเองมาก่อนหรือเปล่าอะ ทำไหมไปเข้าข้างผัว

แล้วตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน นางเอกต้องยุ่งมากขนาดไหน ให้ผัวตัวเองจัดการเรื่องเงินทองเองมาตลอด จนเอาชื่อลูกไปกู้เงินบ้าง อะไรบ้าง ตัวเองไม่มาดูแลเรื่องนี้ สะเพร่ามาก

จนมารู้เรื่องผัวมีเมียน้อย คิดเรื่องการหย่า ก็ยังมีอารมณ์อาลัย อาวร จะทำอะไรก็ไม่ทำ มานั่งเครียด นั่งบ้าอยู่คนเดียว เราไปอ่านเวอร์ชั่นอังกฤษตอนจบ ก็ปล่อยเรื่องคาราคาสัง จนลูกเตลิด

ทั้งๆเรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัว ทุกคนควรจะคุยกันให้มากกว่านี้ โดยเฉพาะกับลูก ทั้งๆดูที่รักลูกมาก แต่กลับไม่คุยกับลูก ให้ลูกคิดเอง เออเอง แล้วอย่างไงอะ สุดท้ายก็อ้างเหตุผล ลูกขาดพ่อไม่ได้ อยู่ด้วยกัน 3 คนพ่อแม่ลูกเหมือนเดิม 

สรุป...นางเอกฉลาด เป็นหมอให้คำปรึกษา แต่กลับใช้อารมณ์ในการตัดสินปัญญา มากกว่า ความคิด ดูแล้วมันย้อนแย้งกับความเก่งในหน้าที่การงาน ที่นางเอกได้มาจริงๆ ทำไหมต้องอาลัย อาวรกับผู้เห้ๆคนเดียว ขนาดนี้