*พิมพ์ไม่ค่อยเก่ง ส่วนไหนงงขออภัยไว้ก่อนเลยครับ (คำพูดในใจมันเยอะมาก ไม่รู้จะเรียบเรียงออกมายังไง)

คบกับแฟนมา3ปีกว่าครับ จับได้ว่านอกใจ เพราะเราดันได้ไปบังเอิญอ่านไลน์ที่เขาคุยกับคนอื่น
แน่นอนครับ ผมขอเลิกทันที แต่เขาไม่อยากเลิกครับ เขาขอโอกาส ร้องห่มร้องไห้ พูดต่างๆนาๆ
คนที่รักมาร้องไห้ต่อหน้าขนาดนี้ ใจอ่อนครับบอกตรงๆ ผมก็เลยให้โอกาสเขา

ปัญหามันอยู่ที่ พอผมให้โอกาสเขาไป แต่ดันเป็นผมเองที่เสียใจ
ถึงปากจะบอกว่าไม่คิดอะไรแล้ว แต่ในใจลึกๆไม่เคยอภัยจริงๆได้สักที
ทั้งคำพูดทั้งข้อความในไลน์วันนั้นผมยังจำได้ทั้งหมด
แต่ครั้นจะเอาเรื่องเก่ามาพูดตอนนี้มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาจริงมั้ยครับ

ใจตอนนี้ผมก็ยังรักเขาอยู่นะครับ แต่ว่าความไว้ใจมันไม่มีแล้ว
เอาจริงๆตอนนี้ผมก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วครับ ว่าที่เขาขอโอกาสตอนนั้น เพราะเขารักผมหรือแค่เรื่องเงิน หรือแค่ความผูกพันธ์

ตอนนี้เลยกลายเป็นคิดโมโหตัวเองแทนครับ ทำใจแข็งซะตั้งแต่ตอนนั้นคงไม่ต้องมาอึดอัดแบบนี้

พิมพ์มาซะยืดยาว เพราะอยากจะมาขอความเห็นครับ ว่าควรทำยังไง
ทุกวันนี้ใช้ชีวิตกันเหมือนปกติ แต่ในใจผมนี่ไม่เคยปกติสักวันเลยครับ