มีใครเป็นเหมือนผมไหมครับ รู้สึกไม่ชอบกับการกระทำของแม่?
ก่อนอื่นเลยนะครับผมเติบโตมาโดยที่ไม่มีพ่อแม่มา 10 กว่าปีจนตอนอายุ 15-16 แม่เพิ่งกลับเข้ามาอยู่กับผมทันก็ส่งผมเรียนจนจบมอปลายแต่ระหว่างนั้นผมก็มีคนคอยสนับสนุนอีกหนึ่งทางจนผมเรียนจบมปลายผมเริ่มคิดว่าผมอยากเรียนต่อมหาวิทยาลัยผมเลยขอแม่ให้ส่งผมเรียนโดยผมบอกว่าผมยังมีคนคอยช่วยเหลืออีก 1 ทางถ้าขาดเหลืออะไรการเรียนของผมเป็นแบบการเรียน 3 เดือนฝึกงาน 3 เดือนตลอดช่วงระยะเวลา 4 ปีผมก็ไม่ค่อยได้รบกวนเงินเท่าไหร่เพราะระหว่างที่เรียนมหาวิทยาลัยผมมีคนคอยช่วยอีก 1 ทางจนผมเรียนจบผมก็ได้เริ่มทำงานแม่เขาก็ขอให้ผมส่งรถให้ท่านตกอยู่ที่เดือนละประมาณ 5,000 บาทผมก็โอเคทีแรกผมคุยกับเขาว่าผมขอเวลาให้ผมตั้งตัวก่อนได้ไหมเขาก็พูดบอกว่าผมเป็นลูกต้องตอบแทนบุญคุณแม่ก่อน ผมเลยยอมส่งมาได้ประมาณ 10 เดือนแล้วทีนี้ผมมีปัญหากับที่ทำงานตลอดผมเลยลาออกแล้วกลับมาอยู่บ้านกับคนที่คอยช่วยเหลือผมแม่เขาก็ว่าผมหนีมาสบายคนเดียวผมสร้างหนี้สร้างสินและทิ้งภาระไว้ให้กับเขาเขาเป็นหนี้เพราะส่งผมเรียนผมเลยบอกเขาผมตั้งตัวก่อนได้ไหมเขาก็ไม่ยอม

คือตอนนี้ผมเครียดมากๆผมรู้สึกอึดอัดผมควรทำตัวยังไงดีเพราะผมก็เกรงใจคนที่เขาคอยช่วยเหลือผมตลอด