คือต้องเล่าก่อนนะคะ ว่าหนูเป็นหลาน แต่อยู่กับย่าตั้งแต่เกิด พ่อกับแม่ไปทำงาน จนตอนนี้พ่อกับแม่แยกทางกัน หนูอายุ20 ปี ก็ยังอยู่กับย่าเหมือนเดิม แต่ไม่ได้เรียนต่อปริญญา เพราะว่าทำงาน แต่พอดีมีเรื่องโรคระบาดโควิด-19 เกิดขึ้น เลยต้องได้หยุดทำงาน เข้าเรื่องเลยค่ะ คือตอนนี้ย่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย มีอาการตัวเหลืองตาเหลือง เหลืองมาก มีผื่นแดงเต็มตัว และคันมาก กินข้าวไม่ได้ กินลงไปมีแต่จะอ้วก กินได้หน่อยก็โอเลี้ยง โอวัลตินตอนเช้า ตอนแรกคือแกปวดหลังมาก ก็มีแคาไปฉีดยาตามคลีนิก แล้วก็หาย แต่ก็จะปวดมาเรื่อยๆ ก็ไปฉีดยาแก้ปวดตามเดิม แต่มีวันนึง ลูกชายคนโตแกมารับไปรักษาตัวที่อุบล เป็นคลีนิครักษาโรคทั่วไป หมอวินิจฉัยโรคว่าเป็นนิ่วในถุงน้ำดี ให้ยามากิน เพราะมันไม่สามารถผ่าตัดได้ อาการทรุดหนักกว่าเดิม กลับมาบ้าน ที่กาฬสินธุ์ ไปโรงพยาบาลประจำอำเภอ หมอบอกเลยว่า เป็นมะเร็งในถุงน้ำดี หรือไม่ก็ตับ เพราะว่าอาการฟ้องมาก ตัวเหลืองมาก หมอจึงอยากให้ชัว จึงเขียนใบส่งตัว ให้ไปเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด ผลออกมาคือ เป็นมะเร็งในท่อน้ำดี ระยะที่4 คือก้อนมะเร็งโตมากแล้ว ไม่สามารถผ่าตัดได้ เพราะมันกระจายไปทั่วตับและอวัยวะสูงสุดคือปอด ทำได้แค่ระบายน้ำดี เพื่อลดอาการตัวเหลืองตาเหลือง และอาการปวดเท่านั้น แต่ว่าปฏิเสธการรักษาไป หมอจึงส่งตัวให้มาเข้ายาฆ่าเชื้อที่โรงบาลอำเภอ ให้ครบ14วัน แล้วย่าเปลี่ยนใจ จะส่องกล้อง ตอนนี้เหลือเวลาอีก3วัน จะครบ14วัน คือร่างกายท่านอ่อนแอมาก แทบพูดไม่รู้เรื่อง ไม่ได้สติ แล้วหนูเป็นคนเฝ้าหลัก เฝ้าตั้งแต่ต้นจนตอนนี้ คนเดียว อยากให้แชร์ประสบการณ์หน่อยค่ะ เพราะตอนนี้กลัวมาก กลัวไปทำแล้วติดเชื้อ สงสารมากค่ะ ขอบคุณค่ะ🙏