ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าควรทำไงดี
คือเป็นคนชอบนอนคนเดียวค่ะหวงห้องมากหวงของมากเช่นกัน ตอนเด็กๆยายเลี้ยงค่ะพอยายเสียอายุ14ก็อยู่กับป้า พ่อแม่ทำงานกทมค่ะมาเยี่ยมบ่อยมากส่งเงินมาตลอดไม่มีปัญหาอะไร จนช่วงโควิดที่ผ่านมาพ่อกับแม่หยุดงานมาที่บ้าน ช่วงเมษามันร้อนมากมีแอร์สองห้อง ห้องพี่ชายและห้องหนู ห้องที่เหลือเป็นพัดลมค่ะ ปัญหาคือพ่อนอนห้องพัดลมแต่แม่ขอมานอนห้องแอร์กับเราค่ะ เตียงก็ไม่ได้ใหญ่อะไรนะคะ แต่แม่ไม่มีปัญหาอะไรค่ะแกเป็นคนนอนง่ายต่างกับหนู มากๆ หนูเข้าใจค่ะเพราะอากาศมันร้อนที่กทมเค้าก็นอนแต่แอร์คงลำบากน่าดูถ้าจะให้นอนห้องพัดลม(บ้านไม่ปลอดโปร่งเอาซะเลย) ตั้งแต่แม่เข้ามาในห้องหนูก็ถอนหายใจเลยค่ะ สาบานเลยว่าไม่ได้ตั้งใจมันเป็นเอง จิตใจเริ่มห่อเหี่ยว เหมือนเซฟโซนโดนทำลาย หนูนอนไม่ได้เลยค่ะถึงแม่จะหายใจแรงไม่หายใจแรงแต่แค่หนูรู้ว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องด้วยหนูก็อยู่ไม่สุขแล้ว หนูหงุดหงิดมากเลยค่ะ เดินออกมานอกห้องบ่อยมากช่วงตีหนึ่งตีสองพอหงุดหงิดมากๆเหมือนจะอ้วกเลยค่ะ หนูไม่อยากเป็นแบบนี้เลยหนูไม่ได้ตั้งใจทำสีหน้าหงุดหงิดเบื่อหน่ายมันเป็นเอง แม่นอยหนูมากค่ะหนูไม่ได้พูดอะไรนะคะแค่บอกว่านอนไม่ค่อยหลับเฉยๆไม่ได้บอกว่าเพราะแม่ด้วย แม่ก็นอยว่าไม่อยากให้แม่นอนด้วยหรอ อุตส่าห์มีโอกาสมาอยู่เป็นเดือนบลาๆ หนูปวดหัวมากเลยค่ะ ถ้าแม่นอนสามวันคือหนูไม่ได้นอนสามวัน นอนกลางวันเอา เค้าตื่นหนูถึงนอนได้ หนูควรทำยังไงดีคะ
1.หนูนอนยากค่ะถ้าไม่ใช่ที่นอนของหนู หนูนอนยากเลยไม่นอนห้องอื่น
2.อาการที่ว่าจะอ้วกไม่ได้อ้วกจริงๆนะคะแค่คลื่นไส้เหมือนพวกเครียดน่ะค่ะ
3.สนิทกับแม่นะคะคุยได้แต่หนูเป็นคนไม่ชอบคุยเอง
4.แม่ไม่ค่อยได้เลี้ยงค่ะแกชอบมาบ่นๆว่าถ้าได้ทำกับข้าว ไปรับไปส่งก็คงดีอะไรแบบนี้
5.หนูติดยายมากรักที่สุดในครอบครัวแล้วพอยายเสีย หนูรู้สึกเป็นคนไม่อินโลกหรืออาจเพราะโตเป็นวัยรุ่นอันนี้ก็ไม่แน่ใจ
6.อาการนี้ไม่ได้เป็นแค่กับแม่นะคะกับป้าก็เคยเหมือนกัน ไม่ได้นอนเลยค่ะ😭