ตอนนี้หนูอายุ15ค่ะ คือ เป็นคนฉี่รดที่นอนตั้งแต่เด็ก แม่จะบ่นบ่อยมากกก คิดตั้งแต่เด็กเลยค่ะว่าถ้าโตไปแล้วยังฉี่ใส่ที่นอนคือต้องอายเพื่อนมาก แล้วตอนนี้เรามีแฟนที่อายุเยอะกว่าเรารอบนึงเลยอะค่ะ จนตอนนี้เราก็ยังฉี่ใส่ที่นอน แต่ไม่บ่อยค่ะ แต่เราเป็นคนหลับลึกมาก คนอื่นคือตอนกลางคืนฝนตกยังรู้เลย เราไม่รู้อะไรเลยว่าฝนตกคนอื่นเก็บผ้ากันอะไรกัน เดือนนึงสัก4คืนจะฉี่รดที่นอน คือวันไหนที่หลับลึกแล้วฝันว่า ปวดฉี่แล้วเราเข้าห้องน้ำเพื่อจะฉี่ ในความฝันคือฉี่ไปแล้ว จังหวะที่ฉี่ลงไป ก็สะดุ้งตื่นแล้วโมโหตัวเองมากก ไม่รู้ว่าเป็นคนเดียวรึป่าว แต่ตอนเด็กๆนี่คือซักผ้าห่มทุกวันเป็นเรื่องที่คุ้นชินไปเลยอะค่ะ แม่เราก็บอก หูรูดเราไม่ดีตั้งแต่เด็กเพราะอั้นฉี่12ชม. ตอนแบเบาะ กลายเป็นคนที่อั้นฉี่ไม่ได้ ถ้าปวดคือต้องไปเดี๋ยวนั้นเลย เคยอั้นฉี่ไม่อยู่เพราะไม่กล้าขอครูเข้าห้องน้ำเพราะตอนนั้นห้องเรียนเงียบ คือเข้าใจเด็กป.4มั้ยอะคะ555 แล้วก็ฉี่ปริบใส่กระโปรง แต่ตอนนั้นคือจะกลับบ้านแล้ว แต่ตอนนี้เราอายุ15จะ16แล้วอะค่ะ อั้นฉี่มากๆก็ฉี่เป็นเลือดบ้าง กรวยไตอักเสบก็เคยเป็นค่ะ ปวดบิดเลย หมอให้กินน้ำมากๆ แล้วมันก็ต้องฉี่บ่อยๆ ยอมรับเลยว่าตอนนี้แม้กระทั่งพ่อแม่แฟนยังรู้เลยค่ะ ว่าฉี่รดที่นอน อยากรู้ว่ามันต้องปรับนิสัยยังไงอ่ะค่ะ เราพยายามที่จะฉี่ก่อนนอนบ่อยๆ มันก็แล้วแต่วันวันไหนหลับลึกเลยแต่ไม่ได้ฝันว่าปวดฉี่ มันก็ออกมาเลย ทุกคนชอบบ่นเรา พออธิบายไปเขาก็บอกเขาไม่เคยเป็นคือไม่เข้าใจอะค่ะ 
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ