สวัสดีค่ะ อยากขอคำปรึกษาผู้ใหญ่หลายๆท่าน
ตัวหนูตอนนี้พึ่งอายุ 16 ค่ะ กำลังขึ้น ม.5 ค่ะหนูมีความคิดเห็นแตกต่างจากเพื่อนๆ ในช่วงวัยนี้เพื่อนๆที่ใช้ชีวิตวัยรุ่น กิน เที่ยว หาแฟน แต่ตัวหนูชอบขายของเป็นชีวิตจิตใจ หนูเริ่มหาเงินเองตั้งแต่อยู่ ป.5 (ประมาณ 9-10 ขวบ) เพราะตอนนั้นอยากได้เงินไปเติมเกม,ซื้อของที่ตนเองอยากได้ เลยทำงานแอดมินกลุ่มเกม รับกลาง-ซื้อขายไอดีเกมตั้งแต่ ป.5 (สมัยนั้นพวกเกมคุกกี้รัน,เศรษฐี,ไลน์เรนเจอร์ฮิตขายดีมากค่ะ) รายได้ต่อวันแค่ 50-150 บ. (ตอนนั้นสำหรับหนูคือเยอะมาก) แต่พอเริ่มทำไปนานๆ ยิ่งรายได้มากขึ้นเรื่อยๆปัญหาที่เจอคือพี่ๆ Admin ที่ทำงานด้วยกัน ( พี่ๆเขาอายุประมาณ 16-17 ค่ะตอนนั้นหนูเป็นแอดมินที่เด็กสุดในกลุ่ม ) สิ่งที่เจอคือการกดขี่จากคนโตเพราะว่าหนูตอนนั้นยังเด็กก็เลยไม่มีงานมากมายเหมือนพี่ม.ปลาย เลยมีเวลามากให้กลุ่มจึงทำให้มีรายได้มากขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาเริ่มจากตรงนั้นค่ะพี่เขาไม่พอใจที่หนูเด็กแต่กลับค้าขายได้ดีกว่าพวกเขา เขาก็เลยใส่ร้ายว่าหนูโกงแล้วก็ไล่หนูออกจากการเป็นแอดมินกลุ่มนั้นทำให้ทั้งลูกค้าที่คอยซื้อไอดีเกมตอนนั้นหายไปหมดจน แถมยังโดนคนในกลุ่มนั้นต่อว่าอีกฟังดูอาจจะธรรมดาแต่สำหรับหนูตอนนั้นที่อยู่ ป.5 มันคือฝันร้ายค่ะ 

1 เดือนหลังจากที่โดนไล่ออกจากการเป็นแอดมินกลุ่ม หนูก็เลิกเป็นแอดรับกลางแล้วก็ไปขายเกมอื่นแทน จนหนูขึ้น ป.6 เห็นอาชีพที่มีกระแสดังนั้นคือขายของออนไลน์ค่ะหนูก็เลยเปลี่ยนจากแม่ค้าขายไอดีเกมไปเป็นแม่ค้าขายเสื้อผ้าแทน55 แล้วก็เริ่มศึกษาค่ะว่าจะหาเสื้อผ้าถูกๆจากที่ไหน จน ม.1เริ่มทำธุรกิจนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศจีน นำเข้าผ่านชิปแล้วก็นำมาขายอีกทีค่ะ

ปัจจุบันก็ทำค้าขายเรื่องนำเข้าสินค้าอยู่ค่ะมีเพจตอนนี้จะ 10,000 ไลค์แล้ว รายได้ต่อเดือนขั้นตํ่า 10,000 รายได้มากสุดเดือนมกราปีนี้ รับยอด 450,000 ค่ะ กำไร 100,000+ ค่ะ 

ตอนนี้หนูมีเงินเก็บเยอะพอสมควร หนูอยากแบรนด์ของตัวเองแล้วก็ทำบริษัทรับนำเข้าของตัวเองค่ะเวลาพรีออเดอร์ของจะได้ไม่ต้องพรีผ่านชิป

เรื่องทำแบรนด์หนูได้ไปคุยกับบริษัทที่รับผลิตแล้วค่ะ หนูอยากทำแบรนด์พวกเครื่องสำอาง (ส่วนเรื่องจดอย. จะจดเป็นชื่อแม่ค่ะเพราะอายุหนูไม่ถึง) แต่ปัญหาที่มีมาตอนนี้ก็คือหนูรู้สึกกลัวเพราะคิดถึงสิ่งที่เคยเกิดขึ้นเมื่อตอนป.5 หนูกลัวว่าหนูที่อายุ 16 ถ้าหนูทำแล้วประสบความสำเร็จหรือทำแล้วผ่านไปได้ด้วยดีจะเจออะไรแบบนั้นอีก หนูเป็นคนที่อ่อนไหวมากร้องไห้บ่อยแล้วง่ายมากแต่ไม่เคยร้องให้คนอื่นเห็นไม่เคยยอมแพ้ไม่เคยทำร้ายตัวเองค่ะ แต่สิ่งที่มันส่งผลถึงหนูก็คือมันทำให้หนูมีความรู้สึกที่ไปต่อไม่ได้ แบบเหมือนอยากจะหยุดพักไปเดือนนึง😂 พอเจออะไรที่มันรู้สึกแย่แล้วมันทำให้หนูคิดไม่ออกปกติหนูจะคิดอะไรไว้ในหัวตลอดแบบว่าจะขายอะไรต่อดีจะทำแบบนี้ๆจะจัดโปรโมชั่นอะไรดีแต่พอเจอเรื่องแย่ๆแล้วมันจะไม่คิดถึงเรื่องพวกนี้เลย

หนูควรทำยังไงคะ หนูเอาเรื่องที่เจอตอนป.5 ออกจากสมองไม่ได้เลยมันติดตัวหนูมาตลอดหรือหนูควรรอโตกว่านี้ถึงจะเริ่มธุรกิจดีหรือต้องพบจิตแพทย์ไปบำบัดอะไรไหมคะ ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ 

# อาจจะยาวหน่อยนะคะขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบค่ะ

ปล.มีปัญหาอีกเรื่องก็คือเรื่องเรียนค่ะ หนูมีรายได้หนูเลยคิดที่อยากจะเลิกเรียนแล้วทำงานมากกว่าไว้เดี๋ยวตั้งกระทู้อีกกระทู้นึงแล้วกันนะคะ