สวัสดีคะ เรามาอยู่บ้านแฟนคะ แรกๆก็ดีนะคะ เราทำงานหนักคะ แต่ย่าแฟนมักตีกรอบเรา จนเราอึดอัด ช่ายชีวิตลำบาก
ยกตัวอย่างเรื่องอึดอันนะคะ
ไม่อยากให้ไปร้านขายของสำคะ (เพราะไม่อยากให้ใช้ตัง ขนม นมเราซื้อกินไม่ได้เลยคะ)
เรากับแฟนเวลาเราหยุดงานหรือมีเวลาว่างก็ชอบไปทานหมูกะทะกันคะ มันคือความสุข ทุกวันนี้ไปไม่ได้แล้ว
เราไม่ชอบทานอาหารอีสาน ก็ทานได้บ้างถ้าเป็นฝีมือแม่ทำ เพราะที่บ้านแฟนทานอาหารรสจืดคะ แต่เราทางไม่อยากนะคะ และแต่ก่อนชอบทำอาหารไทยกิน แต่ทุกวันนี้ย่าบอก ให้หัดกิน เพราะอาหารไทยมันต้องใช้ตังซื้อ ซึ่งทุกอย่างเราเป็นคนออกค่าใช้จ่ายที่บ้านเองคะ เวลาทานอาหาร เราทำงานทุกเวลา เช้า เย็น ทานหรือไม่ต้องมานั่งด้วยกัน เวลาซักผ้าก็ให้นั่งเฝ้าไม่ใช้ผ่านไป10-20 นาทีค่อยมาจากผ้า
ซึ่งไม่ใช้ตัวเราเลยคะ ทุกอย่างที่ทำเหมือนมันอึดอันไปหมด ทานอาหารก็ลำบากคะ เพราะเราทานไม่ค่อยได้
แฟนขอให้ปรับตัวให้ย่าเขาหน่อย ย่าเขาเป็นคนชอบบ่น บ้างทีบ่นจนแฟนเราเคียด โทรมาบอกเลิกเราเลยคะ