ก็ไม่รู้สินะ  ...แม่ผมสอนย้ำมากเรื่องการรู้สำนึกทดแทนบุญคุณคน..

แม่สอนว่าถ้าใครมีบุญคุณกับเราต้องทดแทนจนตาย ความรู้สึกสำนึกในบุญคุญถึงจะหายไป..

ถ้าไม่อดเจียนจะตายจริงๆอย่าไปขอความช่วยเหลือใครให้เป็นหนี้บุญคุณต่อกัน..

วันหน้าลูกหลานเค้า จะมาทวงบุญคุณกับลูกหลานเราได้  ต้องเป็นขี้ปากลูกหลานเค้าเรื่อยไป..

ถ้าเรายังพอมีกิน มีน้ำ มีข้าวสารในนา อย่างไรก็ต้องดิ้นด้วยลำแข้งตัวเอง  กัดก้อนเกลือกินก็ต้องทน...นะ

ลูกอย่าลดศักดิ์ศรีความเป็นลูกชาวนาไปพึ่งอาแป๊ะ อาซ้อในตลาดเด็ดขาด  ...นะลูกนะ.