ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ...
คือเมื่อคืนผมพึ่งเจอเลย ผมคบกับแฟนมา1ปีกว่าๆแล้ว เค้าเป็นคนแรกเลย รู้สึกเหมือนเราเริ่มต้นต่างกัน แรกๆผมก็เฉยๆกับเค้านะ แต่เค้าให้ผมมาเต็มร้อยเลย พอนานๆเข้าผมกลับยิ่งรักเค้ามากขึ้น (ยิ่งเราไม่ค่อยได้เจอกัน ทำได้แค่โทร คุยไลน์ วิดีโอคอล) ผ่านไปปีนึง เค้าเริ่มหายไป ตอนโทรหาก็ไม่ค่อยอยากคุย จะคอลหาก็ไม่ได้ ผมเริ่มทำใจไว้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่พยายามเข้าข้างตัวเองว่ายังไงซะเราก็รักเค้าไปแล้ว ต้องเชื่อใจเค้า เป็นแฟนให้ดีที่สุดก่อนที่จะไม่เหลือโอกาสให้ทำ
จนสุดท้าย เมื่อคืนเค้าบอกกับผมว่ามีคนมาจีบ หล่อด้วย แต่กลัวจะโดนเขาหลอกเลยยังไม่ขอเลิกกับผม ถ้าคุยกับเค้าแล้วโอเค ก็จะมาบอก แต่คงยังไม่ไปตอนนี้ (จริงๆเราก็เคยคุยกันก่อนคบแหละครับ ว่าถ้าจะไปอย่าหายไปเฉยๆ ให้บอกกันก่อน) แต่ก็ไม่คิดว่าจะกลายเป็นแบบนี้ รู้สึกเหมือนเค้าไม่ได้เห็นค่าเราเลย มันจุกๆ ร้องไห้ไม่ออกเลยครับ แต่ผมยังรักเค้านะ ไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้มีช่องว่างของความสัมพันธ์ แต่ยังไงรักก็คือรักแหละ ผมบอกเค้าไปว่าถ้าคนๆนั้นดีกว่าก็ไปได้ ผมโอเคถ้าเค้าเจอคนที่ใช่กว่า (ลึกๆก็เจ็บอยู่เเหละ แต่คิดว่าคงโตพอที่จะยอมรับความจริงได้) ก็ไม่รู้ว่าต้องนานแค่ไหนถึงจะทำตัวให้ชินกับแต่ละวันที่ไม่มีเค้า ถึงแม้จะเปลี่ยนสถานะไปเป็นอย่างอื่น ก็คงทำใจยาก เพราะมันรู้สึกผูกพันธ์ไปแล้ว แต่คิดว่าตัวเองคงทำได้แหละครับ...🤗😊
...อยากฟังเรื่องราวของเพื่อนๆที่อ่านบ้างนะครับ แชร์กันได้นะ บางทีมันอาจช่วยบอก/สอนอะไรให้กับคนๆหนึ่งที่กำลังถูกทิ้งได้...
อกหักครั้งแรกอาการหนักมั้ย แล้วกว่าจะดีขึ้นมันนานแค่ไหน?
คือเมื่อคืนผมพึ่งเจอเลย ผมคบกับแฟนมา1ปีกว่าๆแล้ว เค้าเป็นคนแรกเลย รู้สึกเหมือนเราเริ่มต้นต่างกัน แรกๆผมก็เฉยๆกับเค้านะ แต่เค้าให้ผมมาเต็มร้อยเลย พอนานๆเข้าผมกลับยิ่งรักเค้ามากขึ้น (ยิ่งเราไม่ค่อยได้เจอกัน ทำได้แค่โทร คุยไลน์ วิดีโอคอล) ผ่านไปปีนึง เค้าเริ่มหายไป ตอนโทรหาก็ไม่ค่อยอยากคุย จะคอลหาก็ไม่ได้ ผมเริ่มทำใจไว้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่พยายามเข้าข้างตัวเองว่ายังไงซะเราก็รักเค้าไปแล้ว ต้องเชื่อใจเค้า เป็นแฟนให้ดีที่สุดก่อนที่จะไม่เหลือโอกาสให้ทำ
จนสุดท้าย เมื่อคืนเค้าบอกกับผมว่ามีคนมาจีบ หล่อด้วย แต่กลัวจะโดนเขาหลอกเลยยังไม่ขอเลิกกับผม ถ้าคุยกับเค้าแล้วโอเค ก็จะมาบอก แต่คงยังไม่ไปตอนนี้ (จริงๆเราก็เคยคุยกันก่อนคบแหละครับ ว่าถ้าจะไปอย่าหายไปเฉยๆ ให้บอกกันก่อน) แต่ก็ไม่คิดว่าจะกลายเป็นแบบนี้ รู้สึกเหมือนเค้าไม่ได้เห็นค่าเราเลย มันจุกๆ ร้องไห้ไม่ออกเลยครับ แต่ผมยังรักเค้านะ ไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้มีช่องว่างของความสัมพันธ์ แต่ยังไงรักก็คือรักแหละ ผมบอกเค้าไปว่าถ้าคนๆนั้นดีกว่าก็ไปได้ ผมโอเคถ้าเค้าเจอคนที่ใช่กว่า (ลึกๆก็เจ็บอยู่เเหละ แต่คิดว่าคงโตพอที่จะยอมรับความจริงได้) ก็ไม่รู้ว่าต้องนานแค่ไหนถึงจะทำตัวให้ชินกับแต่ละวันที่ไม่มีเค้า ถึงแม้จะเปลี่ยนสถานะไปเป็นอย่างอื่น ก็คงทำใจยาก เพราะมันรู้สึกผูกพันธ์ไปแล้ว แต่คิดว่าตัวเองคงทำได้แหละครับ...🤗😊
...อยากฟังเรื่องราวของเพื่อนๆที่อ่านบ้างนะครับ แชร์กันได้นะ บางทีมันอาจช่วยบอก/สอนอะไรให้กับคนๆหนึ่งที่กำลังถูกทิ้งได้...