ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ คือน้าเราก็อายุอานามปาเข้าไป 41 แล้ว และเลี้ยงเราประหนึ่งลูกโดยให้เหตุผลว่าตอนแก่ต้องเลี้ยงน้าด้วย และเท่านี้ไม่พอนะคะ น้ายังอยากให้เราเป็นเภสัชบริบาลทั้งๆที่เราไม่ค่อยอยากเพราะส่วนตัวอยากเป็นวิจัยและพัฒนายามากกว่า แต่ก็นั่นแหละค่ะน้าไม่ยอมฟังอะไรเราเลย เวลาเราจะขอสมัครค่ายสายอาชีพอื่นๆก็ไม่ยอมทั้งๆที่พ่อแม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เราเลยอยากหาจุดยึดเหนี่ยวให้น้าใหม่ค่ะ แบบว่าถ้าน้ามีแฟนมีสามีไม่ต้องมีลูกก็ได้เราก็คงจะสบายขึ้นไม่ต้องมาคอยกดดันต้องเรียนดีอย่างนั้นอย่างนี้ ขอเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ค่ะ เผื่อน้าจะได้มีคนดูแลตอนแก่ด้วย ขอบคุณค่ะ (พิมด้วยความอัดอั้นใจ)