ช่วงโควิด บางธุรกิจที่เป็นอาหาร อาจจะปรับตัวเป็นเดลิเวอรี่ได้บ้าง   แต่ ครอบครัวเราเปิดกิจการอู่ คาร์แคร์ โดยมีน้องชายเป็นช่างเอง มีลูกน้องทั้งหมด 7 คน ก่อนหน้านี้ลูกค้าก็มีเข้ามาตลอด แต่ช่วงธันวา 62 ก็อาจจะลดลงบ้างเพราะเศรษฐกิจ 

แต่ก็ยังสู้ไหว แต่เมื่อเกิดโควิดระบาด คนลดการเดินทาง อยู่บ้าน เพื่อลดการระบาด รถยังไม่ซ่อม น้ำมันเครื่องยังไม่ถ่าย รถก็ล้างเองไปก่อน ออกโปรโมชั่นอะไร ยอดก็ไม่เข้า รายได้จาก วันละ 5-6 พัน ลดลงเหลือวันละ 300-500 บาท ช่วงแรกพยายามแบกค่าแรงลูกน้องเพราะเห็นใจ ขอลดวันทำงานบ้าง แต่พอสุดท้ายแบกไม่ไหวจริงๆ เพราะตัวเองก็ยังจะอด เลยต้องให้ลูกน้องออก เหลือน้องชายที่เป็นช่างอยู่คนเดียว หนี้สินนอกระบบก็รุมเร้า เจ้าหนี้ก็จะเอาเช็คไปฟ้อง หนี้ธนาคารก็พักไม่ได้ รถก็พักไม่ได้ก็จะต้องเอาไปคืนบริษัท หนี้ที่เกิดขึ้นก็เกิดจากการลงทุนในธุรกิจนี้ทั้งนั้น ไม่ได้เล่นพนันหรืออะไรเสื่อมเสียเลย

ยอมรับว่าก่อนหน้านี้อาจต้องหมุนเงินในธุรกิจ แต่ยังพอไปได้เพราะมีรายได้เข้าทุกวัน แต่ตอนนี้หนักมากจริงๆ หนักจนบางวันคิดว่าอยากหายไป ถ้าหายไปก็คงไม่ต้องเหนื่อยแบบนี้ ท้อแท้มากจริงๆ เหมือนเจอปัญหาทุกด้าน ตื่นมาไม่มีแรงใจในการทำอะไร เห็นพ่อแม่เครียด แม่ร้องไห้ ได้แต่บอกแม่ว่า สู้นะ เราต้องรอด ทั้งๆที่ใจตัวเองไม่ไหวแล้วเหนื่อยมากจริงๆค่ะ

รบกวนช่วยแนะนำวิธีแก้ปัญหา วิธีคิด หน่อยได้มั้ยคะ มันหนักมากจริงๆ

** เพิ่มเติม **
ในส่วนของรายได้ 5-6 พัน ก่อนหน้าที่จะเกิดโควิด อันนั้นเป็นเป็นรายรับหลังหัก คชจ. รายวันแล้วค่ะ หักค่าแรง + ต้นทุนของ แต่ยังไม่หักค่าไฟค่ะ