ปมอดีตของอู๋เฟย จะไปอยู่ในมังงะ Ep 0 ครับ แล้วมาขยายต่อในภาค Blind Target ว่าทำไมเขาถึงเลือกไปเข้ากับศัตรู

ถึงแม้สาเหตุและตรรกะของหมอนี่จะแปลกๆ ก็เถอะ แต่ถ้าอ่านทั้งสองภาคนี้มาดีๆ จะเข้าใจความคิดมันครับ หลักๆคือ

1.อู๋เฟย เดิมทีไม่ได้อยากขับกันดั้มครับ เขาปฏิเสธเทคโนลยีนี้ด้วยซ้ำ แต่คู่หมั้น (นาทาคุ) ซึ่งเป็นคนที่รักความยุติธรรมมากและมีอุดมการณ์ที่จะปกป้องโคโลนี่ ขึ้นขับกันดั้มแล้วบาดเจ็บจนตาย อู๋เฟยเลยรับสืบทอดเจตนารมณ์ของนาทาคุต่อ ตั้งชื่อหุ่นที่ตนขับว่านาทาคุแทน แล้วเขาค้นพบความผู้อาวุโส (ดร.ที่สร้างนาทาคุ) วางแผนจะใช้กันดั้มก่อการร้าย เขาไม่ยอมให้เอาหุ่นที่เป็นตัยแทนคู่หมั้นไปทำอะไรแบบนั้น เลยเลือกจะไปทำโอเปอเรชั่นเมเทโอด้วยตนเอง

2.อู๋เฟยแพ้เทรซทั้งฝีมือและความคิดแบบย่อยยับครับ ฉากที่เขาสู้กับเทรซตอนสุดท้าย แล้วเทรซยอมให้เขาฆ่า เขาบอกเลยว่า ชนะแล้วหนีเหรอเทรซ ตรงนี้เลยเป็นความคาใจ

3.ในภาค Blind Target อู๋เฟยไม่ค่อยเชื่อว่าสันติภาพที่ได้มาด้วยการเสียสละและจัดฉากสงคราม จะยั่งยืนพอครับ เขาคิดว่าผู้คนมีความชั่วร้ายที่จะทำให้เกิดสงครามอีก และการที่มีสันติภาพ มันทำให้คนที่ยึดติดกับความยุติธรรม (แบบตนเอง) และรู้จักแต่การต่อสู้อย่างเขา ไม่เหลืออะไรให้ทำครับ (ประโยคนี้อู๋เฟยพูดเองเลยตอนสู้กับฮีโร่)

4.จริงๆปมของอู๋เฟยเริ่มคลายลง เพราะฉากที่ฮีโร่ยอมให้เขาชนะ แล้วฮีโร่ถามอู๋เฟยกลับว่า "เขาจะต้องฆ่าเด็กผู้หญิงคนนั้นซ้ำกี่ครั้งถึงจะพอ" เด็กผู้หญิงคนที่ว่าเป็นเหยื่อที่บริสุทธิ์จากการก่อการร้ายวางระเบิดครั้งแรกของเขา จะเห็นว่าตอนก่อนลงมือ ฮีโร่ยังมียิ้มแย้มแบบคนปกติ แต่หลังจากเขาพบว่าระเบิดที่เขาใช้มันแรงเกินไปจนทำลายพื้นที่ชุมชน แล้วเจอซากตุ๊กตาของเด็กผู้หญิงคนนั้น เขาก็ไม่มีรอยยิ้มแบบคนทั่วไปอีกเลยจนได้มาเจอรีลีน่า

ฉากนั้นอู๋เฟยตอบฮีโร่กลับไปแบบอึ้งๆว่าคงต้องก่อการซ้ำๆอีก แต่เขาก็พูดอะไรต่อไม่ออก จนกระทั่งปมในใจของเขาคลายลงจริงๆเมื่อเห็นว่าประชาชนคนทั่วไปที่ไร้อาวุธสงครามแต่ก็พากันลุกขึ้นมาจับอาวุธธรรมดาเพื่อต่อต้านการทำสงครามและผู้นำบ้าอำนาจ เขาเลยพบว่านี่แหละเขาจึงจะเลิกต่อสู้ได้จริงๆ แล้วก็บอกลาเทรซ


อู๋เฟยตอนจบเลยไปทำงานกับแซลลี่โพ กับหน่วยพรีเวนเตอร์เพื่อรักษาความสงบ ซึ่งก็เป็นเส้นทางชีวิตที่เหมาะกับเขาดี