ขอระบายหน่อยครับ อึดอัดมานาน ผมกับแฟนเปิดร้านขายชา กาแฟ เบเกอรี่ ใกล้สถานศึกษาและหน่วยงานราชการ
ซึ่งเมื่อรัฐสั่งปิด ผมได้รับผลกระทบเต็ม ๆ เลยครับ ทีแรกผมคิดว่าจะเปิดร้านต่อไปเพราะหวังว่าจะมีลูกค้าขาจรมาอุดหนุนบ้าง
แต่ปรากฏว่า ขาดทุนไปหลายวันเลยครับ ลงน้ำแข็งกระสอบละ 40 บาท ค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ต้นทุนอย่างต่ำวันละ 200 - 300 บาท
ไม่รวมค่าซื้อวัตถุดิบ หลังสั่งปิดหน่วยงานราชการ ขายได้วันละ 50 - 100 บาท พอได้รับข่าวว่ารัฐจะเยียวยาเดือนละ 5000 บาท
ผมกับแฟนตัดสินใจปิดร้านชั่วคราว อยู่บ้าน หยุดเชื้อ ช่วยชาติ ตามนโยบายของรัฐทันที
แต่วันนี้ผมได้รับ sms ว่าผมไม่ได้รับสิทธิ์ เหตุผลคือ ธุรกิจของผมยังสามารถดำเนินต่อไปได้ (ผมไม่ได้ยื่นว่าขายเครื่องดื่มเหมือนแฟน ผมมีอาชีพขายเหรียญที่ระลึก ธนบัตร ตามสนามพระ และงานประกวดพระเครื่อง ซึ่งถูกสั่งปิดเช่นกัน)
ส่วนแฟนผม ขึ้นสถานะ รอตรวจสอบข้อมูลเพิ่มเติมที่ส่งมาเมื่อ 11 /4 

รัฐอยากให้คนอยู่บ้าน หยุดเชื้อ ช่วยชาติ ลืมไปรึเปล่าครับว่าผมอยู่บ้านแล้วขาดรายได้แบบนี้จะทำอย่างไร
พรุ่งนี้ต้องจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่าผ่อนรถ และหนักไปกว่านั้นปลายเดือนนี้ ภรรยาผมจะผ่าคลอดลูก
รายได้หลักมาจากผม ส่วนภรรยาตอนนี้ท้องแก่ทำอะไรไม่ได้มาก 

ตอนนี้ผมตัดสินใจกลับไปเปิดร้านอีกครั้งกับแฟนผม เพราะผมทำอะไรไม่ได้ ต้องไปเปิดร้านขายน้ำแทน 
ผมก็กลัวโควิท แฟนผมท้องแก่ ผมยิ่งเป็นห่วงมาก 
สุดท้ายปากท้องก็สำคัญกว่าคำว่ากลัวติดเชื้อ ตายเป็นตาย คุยกันแฟนแล้ว ไปขายของดีกว่า ขาดทุนก็ดีกว่าอยู่เปล่า ๆ
พรุ่งนี้คงต้องนำทรัพย์สินที่มีอยู่น้อยนิดไปจำนำจ่ายค่าเช่าบ้านไปก่อน 

รัฐบาลครับ กระทรวงการคลัง ท่านเป็นผู้มีอำนาจ อย่าเล่นกับความหวังของประชาชนเลยครับ ถ้าท่านไม่ได้สัญญาว่าจะเยียวยาตั้งแต่แรก ผมก็คงหาหนทางดิ้นรนไปทำอย่างอื่นแล้ว คงไม่หยุดอยู่บ้านมานานขนาดนี้

สุดท้ายขอแสดงความยินดีกับคนที่ได้รับเงินเยียวยานะครับ กรุณาใช้มันอย่างคุ้มค่าด้วยครับ คนที่เดือดร้อนไม่มีจริง ๆ ยังไม่ได้รับอีกมาก 
และขอให้กำลังใจคนที่ไม่ได้รับสิทธิ์นะครับ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนจริง ๆ ครับ