สวัดดีครับ หลังจากกระทู้ที่เเล้ว ที่ผมบอกว่าผมเป็นมือที่สาม ของผู้หญิงคนนึง
ตอนนี้ ผมเลิกกับเขาเเล้วครับ
ผมพยายามใช้ความคิด มากกว่าใช้หัวใจ เพราะผมคิดว่า ถ้าผมทนอยู่ต่อไป จิตใจผมก็จะยิ่งเเย่ลง เเต่ถ้าผมเดินออกมา ผมก็จะเหลือเพียงความคิดถึง ที่มันทำร้ายผมได้ เเต่มันคงจะดีกว่าการที่จะต้องมาคอยระเเวง คอยหวง ทั้งๆที่ผมไม่มีสิทธิ์
ใครเคยเดินออกจากชีวิตคนที่รักบ้างครับ ตอนนี้คุณสบายดีไหม ที่ผม ยอมเดินออกมา ลึกๆเเล้วก็หวังน้ะครับ ว่าถ้าเทอรู้ใจตัวเองว่าจริงๆเเล้ว อยากอยู่กับผม เผื่อบางที เทอจะเลิกกับเเฟน เเล้วมาเลือกผม
เเต่คงไม่มีทางหรอกครับ เเล้วอีกเหตุผลคือผมทำเพื่อเทอครับ ผมคิดว่า การที่ผมเดินออกมา เพื่อจะให้เทอ กลับไปเริ่มต้นใหม่ กับเขาได้สักที เพราะที่ผ่านมา ผมอาจจะทำให้เทออึดอัด หรือเป็นคนที่ทำให้เทอไม่กล้าชัดเจนกับเเฟนตัวเอง เทออาจจะเกรงใจผม ผมคิดว่า ถ้าไม่มีผม สักวัน เทอคงจะทำใจให้เลิกคิดถึงผมได้ เเล้วสุดท้าย เทอก็จะมีความสุขกับคนที่เทออยากใช้ชีวิตด้วยไปจนวันสุดท้าย
เศร้ามากครับ 😟 คืนสุดท้าย ที่เราอยู่ด้วยกัน เทอร้องไห้หนักมาก เช้ามา เทอก็มา
กอดผม เเล้วร้องไห้ ผมก็ใจเเข็งครับ ผมรู้ว่าถ้าคนที่รักกันจริงๆ อยากจะอยู่จริงๆ เขาคงเลิกกับเเฟน เเล้วเลือกผม เเต่เทอก็เเค่กอด เพราะเทอรู้ว่าจากนี้จะไม่ได้เจอ ไม่ได้กอดผมอีก เทอก็รักผมมากน้ะครับ เเต่รักเเค่ไหน ผมก็ทำให้เทอเลือกผมไม่ได้เพราะเทอรักคนนั้นมากกว่า ผมอยากจะบอก คนที่เจอกรณีเเบบผม
ถ้าเเฟนคุณ เคยนอกใจ เเต่สุดท้าย เขาก็ยังเลือกคุณ คุณอย่าโทษเทอเลยครับ
'' ให้คิดพิจรณาตัวเองดู ว่าไม่ดีตรงไหน เเฟนคุณ ถึงหวั่นไหวกับคนอื่นได้ง่าย เพราะถ้าคุณดีจริงๆ เเฟนคุณคงไม่สนใจไม่ว่าใครจะเข้ามา " ผมเเค่อยากจะบอก ให้เราโทษตัวเองก่อน เป็นอันดับเเรก เพราะอย่างน้อย จิตใจเราจะไม่ทุกข์เเละคอยเเต่โทษคนอื่น จนลืมมองข้อผิดพลาด ของตัวเอง ผมคงจะต้องอดทน เเละเจ็บปวดเเบบนี้ ผมคิดส่ะว่า เวรกรรม ที่ผมทำกับเเฟนคนอื่น คงสนองผมเเล้วครับ ผมหวังเเค่ว่า ผู้ชายคนนั้น จะเปลี่ยนตัวเองได้  เเละทำให้คนที่ผมรักมีความสุข เขาขอเเค่ เขาไม่ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับผม ที่บอกว่าจะรัก เเละดูเเลเทอ ผมขอโทษ ที่ผมทำให้เขาสองคนมีปัญหากัน เเต่ถ้าเขาเป็นคู่กันจริง ผมคงเป็นคนที่ฟ้าลิขิตมา เพื่อพิสูจน์รักให้สองคนนั้น เขาจะได้รู้ว่าเขารักกันมากกเเค่ไหน ขอบคุณครับที่รับฟังเรื่องในชีวิตผม