คือผมมีแฟคนนึง เขากำลังจะจบ ป.ตรีแล้ว  แต่เขากับทางครอบครัวมีปัญหากันพอสมควร แฟนผมอยู่หอพัก พ่อแม่เขาอยู่บ้าน
แล้วคือ พ่อแม่เขาเหมื่อนแบบโดนบังคับไห้แต่งงานกัน แล้วใช้ชีวิตร่วมกันมา
คือเขาทะเลาะกันมานานมาก แฟนผมเคยบอกว่าเขาไม่ได้รักกันเลยซักนิด เขาวิวาท ตบตีกันเป็นว่าเล่น ตะคอกกันทุกวัน
แล้วเขาพึ่งมาอย่ากัน แล้วต้องแบ่งทรัพย์สินกัน แล้วจะแบ่งไห้ลูกเขา แต่ลูกยังไม่ไปเซ็นต์รับอะไรประมาณนี้ผมไม่ได้รู้มาก
มีครั้งนึงเขาทะเลาะกันแล้วโทรมาหาแฟนผม แฟนผมถึงขั้นกินยาหวังจะฆ่าตัวตายดีที่เพื่อนเขามาเปิดเข้ามาในห้องแต่พ่อแม่เขาไม่รู้
ผ่านมาพ่อแม่เขาก็ถามลูกว่า " จะไปอยู่กับใคร " คือเป็นคำถามที่แบบแฟนผมไม่ได้ตอบทันที เขาเอามาคิดนานมากเป็นเกือบเดือน
ช่วงนี้เขาอยู่หอแถวมหาลัย พอเขาตัดสินใจ เลยบอกกับแม่เขาไปว่าจะอยู่คนเดียว พอทีนี้เรื่องก็เริ่มเกิดขึ้นจากทะเลาะกันพ่อแม่
กลายมาทะเลาะกับลูกด้วย แบบพ่อประมาณว่า " ทิ้งไปกูไห้หมดทุกคนเลย " แล้วเขาก็ว่าลูกสารพัด
แม่เขาก็อยากไห้ไปอยู่ด้วย แต่ความคิดแฟนผมคือไม่อยากไปทางฝ่ายใดฝ่ายนึง
ฝ่ายแม่ก็พูดประมาณโน้มให้เกลียดพ่อ ฝ่ายพ่อก็พูดแบบเหยียดลูกหน่อย ๆ แบบจะทิ้งก็ทิ้งไปไห้หมดเลยไม่เหลือไรแล้ว "พ่อพูด"
คือทุกวันนี้เขาโทรคุยกับผมเขาร้องไห้ตลอด พ่อแม่โทรหาเขาทีไรต้องคุยแต่เรื่องที่ทำไห้เขาเสียใจ คือโทรมาหาเขาทีไรเขาร้องไห้ตลอด
ผมไม่รู้จะปลอบเขาไงดี พ่อแม่เขาแบบเหมื่อบางคนั้งก็รัก แต่บางครั้งก็เหมื่อนจะไม่เอาลูกเลยไม่สนใจความรู้สึกลูกตัวเอง
ผมก็อยากไห้เขามาอยู่กับผมน่ะ แต่ผมแบบจะต้องขอพ่อหรือแม่เขา ผมก็กลัวมีปัญหากับพ่อแม่เขา แล้วเขาก็เหมื่อนยังไม่พร้อมอยู่กับผม
ก็เข้าใจแหละ เรายังไม่ได้โตขนาดรับผิดชอบอะไรได้ผมก็พึ่งเรียนจบ กำลังจะเรียนต่อ แต่ผมไม่รู้จะปลอบเขาไงดีเห็นเขาร้องไห้แล้วผมพูดไม่ออก