สวัสดีค่ะทุกท่าน วันนี้มีเรื่องมาขอคำปรึกษาค่ะ
ขอแทนตัวเองว่า "ขิง" นะคะ
ตอนนี้ขิงอายุ 24 ปีค่ะ สถานะโสด (สนิท)  
ไม่นานมานี้ปรึกษากับเพื่อนเรื่องแนวทางชีวิตอนาคตของพวกเรา ด้วยอาชีพที่ทำค่อนข้างมั่นคงทีเดียวค่ะ 
คนหนึ่งแต่งงานแล้วกำลังมีตัวน้อย  อีกคนมีแฟนแล้วเตรียมแพลนจะแต่งงานในอีก 2 ปีข้างหน้า (เจอโควิดแบบนี้ไม่รู้จะเลื่อนไหมนะคะ)
พอเพื่อนย้อนมาถามขิงว่าจะแต่งงานเมื่อไหร่? ขิงก็ตอบตามตรงว่า "คงสัก 35 มั้ง?"
คือเพื่อนกับแฟนเพื่อนที่ฟังอยู่ถึงกับอึ้งตามๆกันเลย  
ขิงก็อธิบายว่าขิงอยากเรียนต่อปริญญาโทก่อน(อาจจะเอกด้วย) และไต่เต้าอาชีพที่ทำอยู่ตอนนี้ให้มันสูงกว่านี้
ซึ่งเป้าหมายขิงที่คิดไว้คืออีก 12 ปี  ด้วยตำแหน่ง ด้วยเงินเดือน ด้วยความพร้อม ขิงว่าตัวเองน่าจะพร้อมในตอนนั้น 

แฟนเพื่อนที่อายุมากกว่าขิงมากๆ บอกว่า  "คำว่าพร้อมของขิงคือคนอื่น(ที่อาจเป็นแฟนขิง) เขาอาจไม่รอแล้วก็ได้นะ เราจะได้ขึ้นคานแทนนะรู้ไหม?"
ซึ่งขิงก็เคยคิดค่ะ เพราะคนคุยเก่าของขิงเคยบอกว่าถ้าคบกันแต่งงานสัก 27 มีลูกสัก 28  ซึ่งวัยช่วงนั้นขิงว่าขิงยังไม่พร้อม เลยต่อรองขอ 30 ได้ไหม เขาก็เงียบหายไปจากชีวิตเลยค่ะ (ร้องห้ายยย)

ขิงเลยมาทบทวนตัวเองว่าควรปรับแผนตัวเองลงดีไหม แต่คิดไปๆมาๆ ก็ลดได้สุดๆคือ 30 ปี 
ถ้าขิงมีแฟนตอนอายุ 30 แต่ง 31 -35 ก็ยังไม่สาย  แต่อาจสายไปสำหรับการมีลูกค่ะ
และเผลอๆอาจไร้แฟนด้วยนิสัยโลกส่วนตัวสูงของตัวเองด้วยซ้ำ  (ร้องไห้ x2)

ซึ่งขิงอยากรู้จริงๆค่ะ ว่าสิ่งที่ขิงคิดตอนนี้มันมาถูกทางไหม หรือขิงต้องปรับลดอะไรไหม
สำหรับขิง ขิงแค่คิดว่าขิงอยากอยู่ให้ได้ด้วยตนเองก่อน
คำว่าอยู่ได้ด้วยตนเองมันต้องประมาณไหน จริงๆตอนนี้ก็ถือว่าได้แล้วนะคะ(เพื่อนบอก)
แต่ขิงแค่คิดว่ายังไม่พอ อยากให้ชัวร์ๆว่าจะไม่เป็นภาระใครทั้งสิ้นค่ะ 

แต่ในท้ายที่สุดนะคะ ขิงก็ยังคิดอยากมีชีวิตคู่ และอยากมีลูกน่ารักๆสัก 2 คนค่ะ แหะๆ