เริ่มจากที่เราได้ไปมีอะไรกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งที่คิดว่าเป็นแค่ one night stand แต่หลังจากนั้นเขาก็ทักมาคุยเรื่อยๆ ทำให้เรารู้สึกชอบเขามากขึ้นแล้วเราก็เป็นคนห่างออกมาเองเราเริ่มเปิดใจคุยกับคนอื่น แต่แค่ลองไปกับคนอื่นก็นึกถึงแต่เขา พอเราห่างเขากลับเป็นเขาที่ทักมาหาเราเอง จนสุดท้ายเราสงสารคนคุยเราเขาดีกับเราทุกอย่างก็เลยเลิกคุย แล้วกลับไปมีอะไรกับเขาอีก
เราไม่เคยนัดเจอกันข้างนอกเลย เขาไม่เคยชวนไปกินข้าวดูหนัง มีแค่บังเอิญเจอกันข้างนอกเขาอยู่กับเพื่อนทำเป็นไม่รู้จักเรา แต่หลังจากนั้นก็ทักมาหาเราอีก แบบนี้มันก็ชัดเจนอยู่แล้ว แต่เราก็ยังฝืนยังพยายามที่จะคุยกับเขาทั้งๆที่รู้ว่ามันจะเป็นยังไง
แนะนำเราที่เราเหนื่อยใจ ทำไมเราถึงทำแบบนี้เห้อออ
ทำไงให้ตัดใจได้คะ ทั้งๆที่เขาทำให้เราเห็นชัดเจนขนาดนั้นแต่เรากลับฝืน