เราเป็นมนุษย์ออฟฟิศคนหนึ่งที่ต้องขึ้นรถไฟฟ้า MRT BTS ไปทำงานทุกวัน เรามีเรื่องเล่าสุขใจที่อยากเล่าสู่กันฟัง คือเราเจอผู้ชายคนหนึ่งเป็นประจำเกือบทุกวัน ทั้งใน MRT และ BTS ในตอนแรกเราก็ไม่ได้สังเกตอะไรหรอก เพราะเราชอบเดินไปเรื่อยๆ ไม่มองไม่สังเกตคนอื่น แต่อยู่มาวันหนึ่งไม่รู้อะไรดลใจให้เรามองไปที่เค้า หรืออาจจะเพราะเค้ามีอย่างหนึ่งที่เหมือนกันกับเราคือชอบฟังเพลงและเราทั้งคู่ต่างก็มีหูฟังไร้สายสีเดียวกันและนั่นเป็นสิ่งที่เราเห็นจนชินตา เค้าเป็นผู้ชายที่ไม่สูงมาก แต่ก็ไม่เตี้ย เค้าบุคลิกดี แต่งตัวดี และเป็นคนที่หน้านิ่ง (อยากรู้จังว่าถ้ายิ้มแล้วหน้าตาจะเป็นยังไง^^) หลังจากวันนั้นเราก็แอบมองเค้ามาตลอดเป็นระยะเวลาเกือบ 2 เดือน เราไม่รู้ว่าเค้าขึ้น MRT จากสถานีไหน แต่เค้าลงสถานีปลายทางเดียวกับเรา ที่รู้เพราะว่าเราเห็นเค้าขึ้นบันไดเลื่อนคนละฝั่งกับเรา และเค้าก็เดินไปทางออกเดียวกับเรา นอกจากนี้เรากับเค้ายังขึ้นและลง BTS ประตูเดียวกัน สถานีเดียวกัน เค้าเดินไม่เร็วมาก แต่เราเดินช้าเอง (จริงๆ เราเดินเร็วได้ แต่ที่เราเดินช้าเพราะเราอยากมองเค้าแค่นั้นเอง) เราไม่รู้ว่าเค้าทำงานที่ไหน แต่คิดว่าบริษัทฯ น่าจะอยู่ใกล้ๆ กัน เราไม่รู้ว่าเค้าจะรู้มั้ยว่าเราแอบมองเค้าตลอดเวลาที่เจอ และเราเคยแอบสังเกตเห็นว่าเค้าก็เคยมองเราเหมือนกัน แต่ท่าทีของเค้าก็เหมือนมองดูคนอื่นๆ ทั่วไป เพราะตอนนี้เราต่างก็เป็นคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน (ปล.ถ้าเราได้เห็นเค้ายิ้มสักครั้ง วันนั้นเราก็คงยิ้มเหมือนกัน😊 ตอนนี้เรา WFH จะเข้าสัปดาห์ที่ 3 แล้ว และถ้า COVID-19 หายไป หวังว่าเราจะได้เจอเค้าเหมือนทุกวันนะ)