คือแบบว่าเราเเอบชอบรุ่นน้องที่โรงเรียนอยู่คนนึง
น้องเขาหล่อมากเป็นตัวท็อปของโรงเรียนเลยก็ว่าได้
ครั้งแรกที่เราเจอน้องเขาอ่ะนะคือช่วงปิดเทอมใหญ่เรากับเพื่อนอีก 1 คนอ่ะไปดูหนังที่ห้าง แล้วขากลับอ่ะมันเย็นมากแล้วใช่ป่ะมัน ก็เลยจะหารถกลับยากนิดนึง รถเที่ยวสุดท้ายมาถึงเราก็ขึ้นไปบนรถ เราเจอน้องเขาเป็นกระเป๋ารถเมล์ ครั้งแรกที่เราเห็นน้องเขาน้องเขาสะดุดตามาก รอยยิ้มของน้องเขา ทำให้เราละสายตาออกจากน้องเขาไม่ได้เลย เราแอบถ่ายรูปน้องเขาไว้ด้วยแหละ พอหลังจากกลับถึงบ้านเรากับเพื่อนก็คุยกันว่าเราจะเเข่งกันหาเฟสน้องคนนั้นแล้วเชื่อป่ะคนที่หาเฟสน้องเขาเจออ่ะคือเราเราเข้าไปส่องหน้าเฟซน้องเขา ถึงได้รู้ว่าน้องเขาเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับเรา น้องเขาอยู่ม 4 ส่วนเราอยู่ม 6
เราก็คิดสงสัยในใจนะอยู่โรงเรียนเดียวกันทำไมไม่เคยเห็นหน้าเลย หลังจากที่เรารู้ว่าน้องเขาอยู่โรงเรียนเดียวกับเราเราก็ยังไม่ได้ เเอดเฟสน้องเขาไปหรอกเพราะเราเป็นคนขี้อายมาก จนกระทั่งวันรับน้องมาถึง คือโรงเรียนเราจะมีธรรมเนียมการรับน้อง.ที่เข้าใหม่ทุกปี เราก็แบบตั้งหน้าตั้งตามากว่าจะต้องได้เจอน้องเขาแน่นอนแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะน้องเขาไม่ได้มารับน้อง เห้อเศร้า จนกระทั่งเปิดเทอม
มาได้ประมาณ 2 เดือน เราเลยตัดสินใจบอกเพื่อนสนิทของเราสองคน ว่าเราชอบน้องเขาแล้วห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร แต่ความลับมันไม่มีในโลกนะสิ
ทำไปทำมาเพื่อนผู้ชายในห้องเรารู้ว่าเราชอบน้องเขา มันก็เลยจะแกล้งเราต่อไปนี้จะเล่าเป็นเหตุการณ์นะคะ
เหตุการณ์แรก 25 มิถุนายน 62
หลังจากที่เพื่อนผู้ชายในห้องมันรู้ว่าเราชอบน้องเขา มันก็แกล้งโดยการไปล็อกคอน้องเข้ามาในห้อง ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวจริงๆจนกระทั่งน้องเขาเดินมาถึงหน้าห้อง เราทำอะไรไม่ถูกก็เลยวิ่งไปนั่งที่โต๊ะเพื่อนอีกคนนึง ทำเป็นนั่งอ่านหนังสือ ไม่ใช่นั่งธรรมดานะนั่ง มุดใต้โต๊ะเลยตอนนั้นเรารู้สึกใจเต้นแรงหน้าซีดเหงื่อออก แล้วเพื่อนผู้ชายมันก็พูดขึ้นมาว่า นี่ไงเราพาน้องเขามาหาเธอเเล้ว เธอชอบน้องไม่ใช่หรอ ด้วยความที่เราตกใจ เราก็เลยตะโกนออกไปว่า บ้าหรอ! ตอนนั้นน้องเขาคงตกใจแหละ แล้วฉันก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วเพื่อนฉันก็พาน้องเขาออกไป
เหตุการณ์ที่2 26 มิถุนายน 62
เหตุการณ์เกิดติดๆกันเลยเนาะ ช่างบังเอิญเหลือเกินตอนนั้นฉันกำลังนั่งเรียนวิชาการงานอยู่ คือแบบว่าหน้าห้องของเราอ่ะน่ะมันจะมีมุมนั่งเล่นอยู่ หรือเรียกว่าอเมซอนอยู่ๆน้องเขาก็มานั่งตรงหน้าต่างตอนแรกฉันก็ไม่เห็นนะแต่เพื่อนอีกคนนึงเห็นมันก็เลยเรียกฉันให้หันไปมองฉันก็หันไปมองแล้วน้องเขาก็นั่งอยู่จริงๆสักพัก เพื่อนๆในห้องก็แกล้งหยอกฉัน โดยการเรียกน้องเขา แล้วน้องเขาก็หันมาเรียกชื่อฉัน โคตรตลกตัวเองเลยอายจนไม่กล้ามองหน้า
เหตุการณ์ที่3 27 มิถุนายน 62
วันนั้น เป็นวันที่ฉันมีคาบว่างหลังจากพักเที่ยง ฉันก็เลยไปนั่งเล่นกับเพื่อนๆหน้าห้อง นั่งไปสักพักน้องเขาก็เดินมา กำลังจะขึ้นห้อง เพื่อนฉันคนนึงเรียกน้องเขา มาหาฉันแล้วบอกว่าพี่คนนี้อยากรู้จัก น้องเขาพูดกับฉันพร้อมโน้มตัวลงมาใกล้ๆถามว่าพี่ๆพี่ชื่ออะไรตอนนั้นฉันเขินมากก็เลยไม่ได้ตอบชื่อ ฉันเงียบและไม่พูดอะไร น้องเขาก็เลยเดินจากไปเขินอ่ะ
เหตุการณ์หลังจากนี้ไม่ได้ระบุวันที่
เหตุการณ์ที่ 4
ฉันตัดสินใจที่จะจีบน้องเขา แต่ก็ยังเขินเขิน ฉันตัดสินใจซื้อขนมมาให้น้องเขาโดยการให้เพื่อนเอาขึ้นไปให้น้องเขาบนห้องเพื่อนฉันบอกว่าพอเอาขนมไปให้น้องเขาน้องเขาก็บอกว่าขอบคุณครับแล้วก็ยิ้ม
ฉันทำไม่ได้ยังไงเนี่ย
เหตุการณ์ที่ 5
เมื่อความลับไม่มีในโลกอีกต่อไป เรื่องนี้รู้ไปถึงครูประจำชั้นครูชั้นของฉันเป็นผู้หญิง ฉันค่อนข้างสนิทครูคนนี้มาก
เมื่อคุณครูประจำชั้นรู้ แกก็แกล้งฉันยิ่งกว่าเพื่อนฉันอีก ฉันก็ถามแกว่าแกรู้ได้ยังไงว่าฉันชอบน้องเขาแกบอกว่าแกเห็นเพื่อนของฉันนั้นเอาขนมขึ้นไปให้น้องเขาบนห้อง ซึ่งคาบ ที่เพื่อนฉัน เอาขนมขึ้นไปให้เป็นคราบของแกพอดี แกก็เลยจัดหนักจัดชุดใหญ่ให้เลยคราวนี้ น้องเขาเดินผ่านหน้าห้องพอดีแกก็เลยเรียกเข้ามาในห้อง ซึ่งตอนนั้นฉันกำลังเรียนวิชาสุขศึกษาอยู่ แกก็เรียกน้องเขาเข้ามา แกบอกน้องเขา ว่าให้แนะนำตัวว่าชื่ออะไร และเป็นหัวหน้าห้องชั้นม 4 ใช่ไหม หลังจากนั้นเพื่อนในห้องก็เริ่มโห่ ไม่ต้องถามนะว่าตอนนั้นฉันรู้สึกยังไง น่าซีดเป็นไก่ต้มเลยจ้า แล้วน้องเขาก็เดินจากไป
เหตุการณ์ที่ 6 เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันเกิดฉันเอง ใครจะไปคิดเน้อ ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
ฉันก็นั่งบ่นบ่นอ่ะนะก่อนวันเกิดหนึ่งวันว่าจะมีใครจำวันเกิดฉันได้ไหมนะฉันนั่งคุยอยู่กับเพื่อน สนิท ของฉัน แล้วเพื่อนผู้ชายมันก็เข้ามาถามว่าวันเกิดอยากได้อะไร เราก็แกล้งๆบอกว่าอยากให้น้องคนนั้นอ่ะมาถือเค้กวันเกิดให้เรา เราก็พูดออกไปเล่นๆนะ ใครจะไปคิดว่ามันจะทำจริง เช้าวันเกิดมาเลยจ้า หลังจากเข้าแถวเรียนไปได้สัก 2 คาบ ทำเซอร์ไพรส์เลยจ้าฉันไม่รู้ตัวเลย อยู่ดีๆน้องเขาก็ถือเค้กเข้ามา Happy Birthday ในห้อง ความรู้สึกตอนนั้นโอ้โหไม่ต้องพูดถึงนะ ฉันตกใจมากก็เหมือนเดิมนั่นแหละวิ่งออกมาหน้าห้อง แล้วเพื่อนฉันก็บอกว่าจะอายทำไมน้องเขาอุตส่าห์เอาเค้กมาให้ ฉันก็ยืนอยู่นิ่งๆ พอเพลงจบเพื่อนก็บอกให้ฉันเป่าเค้กแต่ฉันนั้นไม่กล้าเป่าก็เลยเอามือปัดเทียนเพื่อนก็เลยหัวเราะแล้วก็บอกว่าไม่ได้แกอ่ะต้องเป่าเทียนนะก็เลยจุดเทียนให้ใหม่คราวนี้ฉันก็เลยต้องเป่าน้องเขาก็อวยพรนะ แล้วก็เดินจากไป
เหตุการณ์ที่ 7 เป็นเหตุการณ์สุดท้าย
คือแบบจบม 6 ทุกโรงเรียนต้องมีการปัจฉิมใช่ไหมแต่ปีนี้โรงเรียนฉันไม่ได้ปัจฉิม แต่ทางโรงเรียนจัดงานเล็กๆให้ เพื่อนฉันก็บอกกับฉันว่าแกจะจบแล้วนะทำไมไม่บอกชอบน้องกูวะ เราก็บอกว่าเราอายเขินไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอกแค่มองหน้าเรายังมองไม่ได้เลยคิดดูดิแค่เราเดินเฉียดเรายังหลบหน้าเลยแล้วจะให้เราไปบอกชอบน้องเขาเนี่ยนะบ้าไปแล้ว เพื่อนก็บอกว่างั้นก็แค่ไปถ่ายรูปก็ยังดีจะได้มีรูปคู่เก็บไว้ไง
ไเราก็ลังเลอะนะเพราะเขิน. ทุกคนให้ทายซิว่าได้ถ่ายรูปไหม เกือบไม่ได้ถ่ายจ้า มีพี่สาวเราคนนึงมาหาเราที่โรงเรียนเอาดอกไม้มามอบให้ เพื่อแสดงความยินดี พี่คนนี้รู้ดีว่าเราชอบน้องเขามากแค่ไหน ไม่รู้อะไรดลบันดาลนะน้องคนที่เราชอบอ่ะเขาเดินลงมาทิ้งขยะพอดีแล้วพี่สาวเราอ่ะเห็นก็เลยเรียกให้มาถ่ายรูปคู่กับเรานั่นแหละเป็นครั้งแรกที่ฉันกล้ามองหน้าน้องเขา หลังจากถ่ายรูปเสร็จน้องเขาก็ บอกกับเราว่าโชคดีนะแล้วก็ยิ้มให้เรา เราก็ตอบว่าจ้า แล้วเราก็ยิ้มกลับ นั่นเหมือนเป็นครั้งแรกที่ฉันได้คุยกับน้องเขา ถึงจะคุยกันไม่นานก็เถอะชอบมาตั้งเกือบ 1 ปีพึ่งมาได้คุยวันสุดท้ายนะ แต่ก็ดีและ
เอาจริงๆนะฉันชอบน้องเขามากนั่นแหละแต่ฉันไม่มีความมั่นใจในตัวเองเพราะฉันนั้นคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมฉันไม่สวยพอ ที่จะ ไปชอบน้องเขาหรอ
ฉันไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยตอนนี้ฉันก็เรียนออกไปจากโรงเรียนนี้แล้วแต่ฉันก็ยังคิดถึงน้องเขาเสมอตั้งแต่ชอบมา เกือบจะ 1 ปีแล้วยังไม่เคยแอดเฟซเลย เพราะฉันเป็นคนที่ขี้อายมากไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เพราะคิดว่าตัวเองไม่สวยอยู่เสมอ และมันคงจะเป็นไปไม่ได้หรอกที่คนอย่างฉันจะไปคบกับน้องเขาฉันควรเดินหน้าต่อไปไหมคะทุกคนทุกคนอาจจะคิดว่าเรื่องที่ฉันเล่านั้นไร้สาระ แต่สำหรับฉันเรื่องนี้มันเป็นความทรงจำที่ดีของฉัน
แอบชอบรุ่นน้องที่โรงเรียน ควรทำไงดีคะ
น้องเขาหล่อมากเป็นตัวท็อปของโรงเรียนเลยก็ว่าได้
ครั้งแรกที่เราเจอน้องเขาอ่ะนะคือช่วงปิดเทอมใหญ่เรากับเพื่อนอีก 1 คนอ่ะไปดูหนังที่ห้าง แล้วขากลับอ่ะมันเย็นมากแล้วใช่ป่ะมัน ก็เลยจะหารถกลับยากนิดนึง รถเที่ยวสุดท้ายมาถึงเราก็ขึ้นไปบนรถ เราเจอน้องเขาเป็นกระเป๋ารถเมล์ ครั้งแรกที่เราเห็นน้องเขาน้องเขาสะดุดตามาก รอยยิ้มของน้องเขา ทำให้เราละสายตาออกจากน้องเขาไม่ได้เลย เราแอบถ่ายรูปน้องเขาไว้ด้วยแหละ พอหลังจากกลับถึงบ้านเรากับเพื่อนก็คุยกันว่าเราจะเเข่งกันหาเฟสน้องคนนั้นแล้วเชื่อป่ะคนที่หาเฟสน้องเขาเจออ่ะคือเราเราเข้าไปส่องหน้าเฟซน้องเขา ถึงได้รู้ว่าน้องเขาเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับเรา น้องเขาอยู่ม 4 ส่วนเราอยู่ม 6
เราก็คิดสงสัยในใจนะอยู่โรงเรียนเดียวกันทำไมไม่เคยเห็นหน้าเลย หลังจากที่เรารู้ว่าน้องเขาอยู่โรงเรียนเดียวกับเราเราก็ยังไม่ได้ เเอดเฟสน้องเขาไปหรอกเพราะเราเป็นคนขี้อายมาก จนกระทั่งวันรับน้องมาถึง คือโรงเรียนเราจะมีธรรมเนียมการรับน้อง.ที่เข้าใหม่ทุกปี เราก็แบบตั้งหน้าตั้งตามากว่าจะต้องได้เจอน้องเขาแน่นอนแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะน้องเขาไม่ได้มารับน้อง เห้อเศร้า จนกระทั่งเปิดเทอม
มาได้ประมาณ 2 เดือน เราเลยตัดสินใจบอกเพื่อนสนิทของเราสองคน ว่าเราชอบน้องเขาแล้วห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร แต่ความลับมันไม่มีในโลกนะสิ
ทำไปทำมาเพื่อนผู้ชายในห้องเรารู้ว่าเราชอบน้องเขา มันก็เลยจะแกล้งเราต่อไปนี้จะเล่าเป็นเหตุการณ์นะคะ
เหตุการณ์แรก 25 มิถุนายน 62
หลังจากที่เพื่อนผู้ชายในห้องมันรู้ว่าเราชอบน้องเขา มันก็แกล้งโดยการไปล็อกคอน้องเข้ามาในห้อง ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวจริงๆจนกระทั่งน้องเขาเดินมาถึงหน้าห้อง เราทำอะไรไม่ถูกก็เลยวิ่งไปนั่งที่โต๊ะเพื่อนอีกคนนึง ทำเป็นนั่งอ่านหนังสือ ไม่ใช่นั่งธรรมดานะนั่ง มุดใต้โต๊ะเลยตอนนั้นเรารู้สึกใจเต้นแรงหน้าซีดเหงื่อออก แล้วเพื่อนผู้ชายมันก็พูดขึ้นมาว่า นี่ไงเราพาน้องเขามาหาเธอเเล้ว เธอชอบน้องไม่ใช่หรอ ด้วยความที่เราตกใจ เราก็เลยตะโกนออกไปว่า บ้าหรอ! ตอนนั้นน้องเขาคงตกใจแหละ แล้วฉันก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วเพื่อนฉันก็พาน้องเขาออกไป
เหตุการณ์ที่2 26 มิถุนายน 62
เหตุการณ์เกิดติดๆกันเลยเนาะ ช่างบังเอิญเหลือเกินตอนนั้นฉันกำลังนั่งเรียนวิชาการงานอยู่ คือแบบว่าหน้าห้องของเราอ่ะน่ะมันจะมีมุมนั่งเล่นอยู่ หรือเรียกว่าอเมซอนอยู่ๆน้องเขาก็มานั่งตรงหน้าต่างตอนแรกฉันก็ไม่เห็นนะแต่เพื่อนอีกคนนึงเห็นมันก็เลยเรียกฉันให้หันไปมองฉันก็หันไปมองแล้วน้องเขาก็นั่งอยู่จริงๆสักพัก เพื่อนๆในห้องก็แกล้งหยอกฉัน โดยการเรียกน้องเขา แล้วน้องเขาก็หันมาเรียกชื่อฉัน โคตรตลกตัวเองเลยอายจนไม่กล้ามองหน้า
เหตุการณ์ที่3 27 มิถุนายน 62
วันนั้น เป็นวันที่ฉันมีคาบว่างหลังจากพักเที่ยง ฉันก็เลยไปนั่งเล่นกับเพื่อนๆหน้าห้อง นั่งไปสักพักน้องเขาก็เดินมา กำลังจะขึ้นห้อง เพื่อนฉันคนนึงเรียกน้องเขา มาหาฉันแล้วบอกว่าพี่คนนี้อยากรู้จัก น้องเขาพูดกับฉันพร้อมโน้มตัวลงมาใกล้ๆถามว่าพี่ๆพี่ชื่ออะไรตอนนั้นฉันเขินมากก็เลยไม่ได้ตอบชื่อ ฉันเงียบและไม่พูดอะไร น้องเขาก็เลยเดินจากไปเขินอ่ะ
เหตุการณ์หลังจากนี้ไม่ได้ระบุวันที่
เหตุการณ์ที่ 4
ฉันตัดสินใจที่จะจีบน้องเขา แต่ก็ยังเขินเขิน ฉันตัดสินใจซื้อขนมมาให้น้องเขาโดยการให้เพื่อนเอาขึ้นไปให้น้องเขาบนห้องเพื่อนฉันบอกว่าพอเอาขนมไปให้น้องเขาน้องเขาก็บอกว่าขอบคุณครับแล้วก็ยิ้ม
ฉันทำไม่ได้ยังไงเนี่ย
เหตุการณ์ที่ 5
เมื่อความลับไม่มีในโลกอีกต่อไป เรื่องนี้รู้ไปถึงครูประจำชั้นครูชั้นของฉันเป็นผู้หญิง ฉันค่อนข้างสนิทครูคนนี้มาก
เมื่อคุณครูประจำชั้นรู้ แกก็แกล้งฉันยิ่งกว่าเพื่อนฉันอีก ฉันก็ถามแกว่าแกรู้ได้ยังไงว่าฉันชอบน้องเขาแกบอกว่าแกเห็นเพื่อนของฉันนั้นเอาขนมขึ้นไปให้น้องเขาบนห้อง ซึ่งคาบ ที่เพื่อนฉัน เอาขนมขึ้นไปให้เป็นคราบของแกพอดี แกก็เลยจัดหนักจัดชุดใหญ่ให้เลยคราวนี้ น้องเขาเดินผ่านหน้าห้องพอดีแกก็เลยเรียกเข้ามาในห้อง ซึ่งตอนนั้นฉันกำลังเรียนวิชาสุขศึกษาอยู่ แกก็เรียกน้องเขาเข้ามา แกบอกน้องเขา ว่าให้แนะนำตัวว่าชื่ออะไร และเป็นหัวหน้าห้องชั้นม 4 ใช่ไหม หลังจากนั้นเพื่อนในห้องก็เริ่มโห่ ไม่ต้องถามนะว่าตอนนั้นฉันรู้สึกยังไง น่าซีดเป็นไก่ต้มเลยจ้า แล้วน้องเขาก็เดินจากไป
เหตุการณ์ที่ 6 เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันเกิดฉันเอง ใครจะไปคิดเน้อ ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
ฉันก็นั่งบ่นบ่นอ่ะนะก่อนวันเกิดหนึ่งวันว่าจะมีใครจำวันเกิดฉันได้ไหมนะฉันนั่งคุยอยู่กับเพื่อน สนิท ของฉัน แล้วเพื่อนผู้ชายมันก็เข้ามาถามว่าวันเกิดอยากได้อะไร เราก็แกล้งๆบอกว่าอยากให้น้องคนนั้นอ่ะมาถือเค้กวันเกิดให้เรา เราก็พูดออกไปเล่นๆนะ ใครจะไปคิดว่ามันจะทำจริง เช้าวันเกิดมาเลยจ้า หลังจากเข้าแถวเรียนไปได้สัก 2 คาบ ทำเซอร์ไพรส์เลยจ้าฉันไม่รู้ตัวเลย อยู่ดีๆน้องเขาก็ถือเค้กเข้ามา Happy Birthday ในห้อง ความรู้สึกตอนนั้นโอ้โหไม่ต้องพูดถึงนะ ฉันตกใจมากก็เหมือนเดิมนั่นแหละวิ่งออกมาหน้าห้อง แล้วเพื่อนฉันก็บอกว่าจะอายทำไมน้องเขาอุตส่าห์เอาเค้กมาให้ ฉันก็ยืนอยู่นิ่งๆ พอเพลงจบเพื่อนก็บอกให้ฉันเป่าเค้กแต่ฉันนั้นไม่กล้าเป่าก็เลยเอามือปัดเทียนเพื่อนก็เลยหัวเราะแล้วก็บอกว่าไม่ได้แกอ่ะต้องเป่าเทียนนะก็เลยจุดเทียนให้ใหม่คราวนี้ฉันก็เลยต้องเป่าน้องเขาก็อวยพรนะ แล้วก็เดินจากไป
เหตุการณ์ที่ 7 เป็นเหตุการณ์สุดท้าย
คือแบบจบม 6 ทุกโรงเรียนต้องมีการปัจฉิมใช่ไหมแต่ปีนี้โรงเรียนฉันไม่ได้ปัจฉิม แต่ทางโรงเรียนจัดงานเล็กๆให้ เพื่อนฉันก็บอกกับฉันว่าแกจะจบแล้วนะทำไมไม่บอกชอบน้องกูวะ เราก็บอกว่าเราอายเขินไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอกแค่มองหน้าเรายังมองไม่ได้เลยคิดดูดิแค่เราเดินเฉียดเรายังหลบหน้าเลยแล้วจะให้เราไปบอกชอบน้องเขาเนี่ยนะบ้าไปแล้ว เพื่อนก็บอกว่างั้นก็แค่ไปถ่ายรูปก็ยังดีจะได้มีรูปคู่เก็บไว้ไง
ไเราก็ลังเลอะนะเพราะเขิน. ทุกคนให้ทายซิว่าได้ถ่ายรูปไหม เกือบไม่ได้ถ่ายจ้า มีพี่สาวเราคนนึงมาหาเราที่โรงเรียนเอาดอกไม้มามอบให้ เพื่อแสดงความยินดี พี่คนนี้รู้ดีว่าเราชอบน้องเขามากแค่ไหน ไม่รู้อะไรดลบันดาลนะน้องคนที่เราชอบอ่ะเขาเดินลงมาทิ้งขยะพอดีแล้วพี่สาวเราอ่ะเห็นก็เลยเรียกให้มาถ่ายรูปคู่กับเรานั่นแหละเป็นครั้งแรกที่ฉันกล้ามองหน้าน้องเขา หลังจากถ่ายรูปเสร็จน้องเขาก็ บอกกับเราว่าโชคดีนะแล้วก็ยิ้มให้เรา เราก็ตอบว่าจ้า แล้วเราก็ยิ้มกลับ นั่นเหมือนเป็นครั้งแรกที่ฉันได้คุยกับน้องเขา ถึงจะคุยกันไม่นานก็เถอะชอบมาตั้งเกือบ 1 ปีพึ่งมาได้คุยวันสุดท้ายนะ แต่ก็ดีและ
เอาจริงๆนะฉันชอบน้องเขามากนั่นแหละแต่ฉันไม่มีความมั่นใจในตัวเองเพราะฉันนั้นคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมฉันไม่สวยพอ ที่จะ ไปชอบน้องเขาหรอ
ฉันไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยตอนนี้ฉันก็เรียนออกไปจากโรงเรียนนี้แล้วแต่ฉันก็ยังคิดถึงน้องเขาเสมอตั้งแต่ชอบมา เกือบจะ 1 ปีแล้วยังไม่เคยแอดเฟซเลย เพราะฉันเป็นคนที่ขี้อายมากไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เพราะคิดว่าตัวเองไม่สวยอยู่เสมอ และมันคงจะเป็นไปไม่ได้หรอกที่คนอย่างฉันจะไปคบกับน้องเขาฉันควรเดินหน้าต่อไปไหมคะทุกคนทุกคนอาจจะคิดว่าเรื่องที่ฉันเล่านั้นไร้สาระ แต่สำหรับฉันเรื่องนี้มันเป็นความทรงจำที่ดีของฉัน