ชีวิตหนูตั้งแต่เด็กๆ จนถึงตอนนี้ ไม่มีเพื่อนที่สนิทจริงๆเลยซักคน

ตอนมัธยมก็มกลุ่มเพื่อนนะ ที่คิดว่าสนิทแต่พอจบออกไป แยกย้ายก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย เราเป็นคนพูดไม่เก่ง มีเหมือนกันที่ทักเพืาอนไป แต่สุดท้ายเหมือนเค้าก็ไม่อยากคุยกับเรา แต่กับเพื่อนคนอื่นๆเราเห็นเค้าแท็กหากันตลอด แต่กับเราเค้ามองข้าม

พอเข้ามหาลัย ก็เหมือนจะดีขึ้น มีเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกัน แต่พอดูเพื่อนๆ เค้าก็มีสังคม มีเพื่อนหลายกลุ่ม บางทีก็รู้สึกเหงาๆ ยิ่งในเฟสบุค อินสตาแกรม เห็นเพื่อนเก่า ยังคบกัน สนิทกัน แล้วยิ่งรู้สึกเศร้าเพราะหนูไม่มีใครทักมาเลยยย 

พอเป็นแบบนี้แล้วมามองย้อนดูตัวเอง มันเศร้ามากเลยค่ะ เห็นความเคลื่อนไหวของเพื่อน เค้ามีแท็กหากันตลอดเลย แต่กับเราเค้าไม่เลยจริงๆ ทั้งๆที่เราเคยทักไปหาแล้ว แต่สุดท้ายบทสนทนาก็จบอย่างรวดเร็ว

ชีวิตหนูเหมือนถูกสร้างให้อยุ่คนเดียว ตายคนเดียวเลยค่ะ

อนาคต พ่อ กับแม่ก็ไม่อยู่กับเราตลอด หนูยังนึกภาพตัวเอง ที่ต้องเป็นแบบนั้นไม่ได้เลยย แต่หนูไม่มีใครเลยจริงๆค่ะ เรื่องเพื่อนคงตัดออกไปได้เลย หนูไม่มีเลยจริงๆค่ะ