ตอนนี้คือคบกับแฟนมากำลังจะ3ปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้เราสองคนมีปัญหากันเรื่องที่เขามีแฟนอยู่แล้ว เขากับแฟนเขารู้ว่าเขามีเราซึ่งมาที่หลัง แต่เราอ่ะไม่รุ้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว หลังจากแฟนเขารู้ได้ไม่นานเขาสองคนก็ห่างๆกันแต่ยังติดต่อกันอยู่ไปหาบางครั้ง(เรื่องนี้พึ่งมารุ้ทีหลังนะคะ) ส่วนเราโง่ค่ะไม่รู้อะไรทั้งนั้น เรายอมรับว่าเป็นคนอ่อนต่อโลกและความรักเขาคือผช.คนเดียวที่ได้เข้ามาในชีวิตเรา และทำให้เราเชื่อใจไว้ใจและรักหมดใจ หลังจากเรารู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วเราก็โทรไปคุยกับเขาทีแรกเขาปฏิเสษทุกข้อกล่าวหาค่ะ จนเราพูดชื่อแฟนเขา หลังจากนั้นเขาค่อยยอมรับและเขาก็บอกกับเราว่าขอโทษ เขากับแฟนเก่าเขาเลิกกันได้ประมานเดือนนึงแล้ว เขาเลิกเรา พร่ามมมาเยอะมากพูดแต่ขอโทษซ้ำๆ หลังจากนั้นเราก็วางสาย เสียใจร้องไห้หนักมากประมานครึ่งเดือนค่ะ หลังจากนั้นเราสองคนก็ยังติดต่อคุยเป็นแฟนกันมาจนถึงทุกวันนี้ 
      แต่ตอนนี้เราไม่ได้รู้สึกดีๆแบบคนเป็นแฟนกันมีให้เขาแล้วและเราก็ไม่รู้จะพูดกับเขายังไง ทุกคืนตลอด6-7เดือนที่เรารู้ความจริงมานี้ เรายังนอนร้องไห้ จนดูเหมือนหัวใจมันเริ่มชินชา เราไม่แน่ใจว่ายังรักมั้ย เรารู้สึกขยะแขยงเขา เราไม่อินที่จะมีอะไรกับเขาแล้ว ความรู้สึกตอนนี้คือสับสนมากเหมือนเรามองเขาเป็นแค่พี่ชายคนนึงของเรา เราเคยบอกกับเขาหลายครั้งแล้วว่าเรารู้สึกกับเขาแค่พี่น้องแล้วจริงๆ แต่เขาก็ไม่รับฟังและบอกกลับมาว่าเราเพ้อเจ้อ แต่ที่ทุกอย่างยังคาราคาซังแบบนี้เพราะเขาเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในชีวิตเรา เพราะเขาห้ามไม่ให้เราไปทำงานเด็ดขาด คือความรุ้สึกเราตอนนี้ เหมือน รักเขานะแต่รักแบบเฉยๆยังอยากมีเขาอยู่ในชีวิตเป็นที่ปรึกษา แต่ไม่ได้อยากใช้ชีวิตร่วมกับเขา เราควรทำยังไงดีคะ??😭😭