ส่วนตัวเป็นเจ้าของธุรกิจ ในจังหวัดใหญ่จังหวัดนึง โดยมีป๊าเป็นนายทุนเดิมให้อยู่กับป๊า2คนตั้งแต่เด็ก
ไม่นับลูกน้องนะ  ป๊าส่งเรียนดีทุกอย่าง เรียกว่าเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาของชีวิตเลย 
แต่ตอนเด็กๆก่อนม.ต้น จนครับ เพราะแม่หลอกเงินป๊าไปมีคนใหม่ ไม่มีเงินโดนตัดไฟ ยึดบ้าน
ป๊าสู้มากจนกลับมาร่ำรวยอีกครั้ง

เรียนจบมาผมก็ขยายธุรกิจต่อพูดตรงนี้ก็ได้ว่าธุรกิจเกี่ยวกับก่อสร้าง แม้ไม่ใหญ่โตหลายหน้าห้องเหมือนเจ้าใหญ่แต่ก็มีกินมีใช้
ผมก็ขยายต่อไปทำด้านITที่เกี่ยวกับบ้าน กล้องวงจรปิด จานรับTV internetว่ากันไป
จนไปเจอแฟนเข้าครับแฟนเป็นพนักงานคนนึงในศูนย์การค้า ทำงานสุรจิต ขยันทำงาน เราก็อายุเริ่มเยอะละ 
วันๆไม่ค่อยเจอใครลองจีบดูละกัน ติดเฉย   แฟนหน้าตาดี ดูเรียบร้อย ขยัน เรียนไม่เก่งนักเพราะไม่ค่อยมีเงิน 
ผมก็มองข้ามไป จนคบกันมาปีกว่า ทุกอย่างok เลยตัดสินใจจะแต่งงาน

แล้วบังเอิญเจอ COVID-19 ก็เลยชะลอการแต่งออกไป เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อต้นปี คือป๊าก็รับรู้เรื่องมาเกือบปี
ช่วงต้นกุมภา งานของแฟนถูกปิดก่อนใครเพราะCOVID แฟนเป็นคนคนละจังหวัด ตัวคนเดียวไม่มีพ่อแม่ มีแต่ยายอยู่อีกจังหวัด
อยู่หอพักคนเดียว 
ป๊าเลยบอกให้แฟนย้ายเข้ามาอยู่ก่อนก็ได้ แม้ไม่เหมาะสมนัก แต่ด้วยสถานการณ์แบบนี้ จัดงานแต่งไปก็โดนด่า เลยบอกให้เอาตัวรอดกันก่อน
แต่ป๊าก็ถามหละ แน่ใจนะ ว่าจะคุยกันรู้เรื่อง ผมก็คิดว่าok ป๊าค่อนข้างเคารพการตัดสินใจของผม
เพราะโตและ  แล้วก็ทำธุรกิจตัวเองเอาตัวรอดได้

 ต้องบอกเพิ่มอีกนิดนะ
ตั้งแต่คบแฟนมา ผมออกให้แฟนทุกอย่าง จากชีวิตลำบากก็สบายขึ้นระดับคุณนาย
โดยปกติแล้วถ้าแต่งจะไปอยู่อีกบ้านนึงที่เป็นร้านของผมแต่ตอนนี้ด้วยสถาการณ์แบบนี้มาอยู่นี่ก่อน

พอย้ายเข้ามาบ้านก็มีห้องส่วนตัวแยก ไม่ได้นอนด้วยกันเพราะเดี๋ยวคนงาน-พนักงานที่บ้านจะซุบซิบหนักกว่านี้
ไม่ถึง2เดือนก็เกิดเรือง
คือกลายเป็นว่าอยู่ด้วยกัน24ชั่วโมง แฟนก็จะมีอารมณ์ของตัวเอง ชอบแง่งอน ไม่ค่อยรู้กาละเทศะ ในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
เช่น

-แม่บ้านซื้อกับข้าวมาตอนเย็น แฟนอยากกินไก่ย่าง แต่ไก่ย่างรอนาน แม่บ้านเลยซื้อไก่ทอดแทน
แฟนนั่งอยู่ที่โต๊ะ งอนไม่กิน ลุกออกไปเลย   ตอนแรกก็เข้าใจว่าไปหยิบน้ำในครัว แต่เปล่างอนหนีขึ้นห้อง
ไม่กินก็ไม่บอก ป๊าก็รอจนข้าวเย็นให้ไปตามว่าเป็นอะไร  สรุปคืองอน   ป๊าโกรธมาก ผมกับป๊าแล้วก็แม่บ้านรอ
ให้ครบหน้ากินข้าวด้วยกัน แต่รอเก้อ 

-ป๊าให้แฟนช่วยรับผิดชอบในการรีดเสื้อให้ผม เพราะปกติจะใช้เครื่องซัก และจ้างเค้ารีด ตอนนี้ไม่อยากออกไปไหนบ่อย
ของป๊าป๊ารีดเอง  กลายเป็นว่าแฟนรีดบ้างไม่รีดบ้าง  รีดไปคุยโทรศัพท์ไป ทำเสื้อไหม้ไปหลายตัว เสื้อตัวนึงเป็นพัน
จนมีครั้งนึง ทำไฟลุกที่รีดผ้า แตกตื่นกันทั้งบ้าน  ทั้งผมทั้งป๊าก็มาดุด่า เพราะอยู่กันมา30กว่าปีทีนี่ไม่เคยไหม้
แทนที่แฟนจะสำนึกหรือรู้สึกผิดเปล่าเลย   เดินหนีเข้าห้องปิดประตูใส่  กับคำว่าขอโทษเบาๆตอนหันหลังให้

-แฟนทำพื้นไม้บวม ด้วยความที่ห้องของแฟนจะเป็นไม้ลามิเนต เวลาอาบน้ำเสร็จเคยบอกแฟนให้เช็ดตัวเช็ดเท้าให้แห้งก่อนออกมา
ไม่งั้นไม้จะบวม  แต่แฟนก็จะอวดเก่งบอกไม่บวม  บางทีอาบน้ำไม่ยอมเอาผ้าเช็ดตัวเข้าไป แล้วก็ออกมาทั้งสภาพนั้นหยดไปทั้งห้อง
เสร็จตามความเข้าใจคือ เอาพัดลมเป่าน้ำให้แห้ง   นั้นแหละครับไม่เกินเดือนบวมทั้งห้อง
ดุด่าไปก็โกรธ ประชดว่าอยู่พื้นปูนก็ได้นะ แล้วหลังจากวันนั้น แฟนก็ประชดด้วยการใส่ผ้าถุงไปอาบน้ำหลังบ้านด้วยสายยาง
เป็นที่ฮือฮาของคนงานประเทศเพื่อนบ้านอย่างมาก บ้านใกล้เรือนเคียงเห็นหมด

-แฟนมักสั่งไอติมแพงๆ มากินทุกวัน ครั้งนึง 2-3ร้อย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร วันนึงเกือบพัน  ก็จ่ายให้ แต่บอกแล้วว่าอย่าบอกป๊านะเดี๋ยวโดนด่า
คือป๊าจะกินวันละร้อยลูกก็ไม่กระเทือนหรอก แต่ด้วยเค้าก็คนโบราณ
จนมีวันนึงผมไม่อยู่บ้านไปดูงาน แฟนก็อยากจะกินแอปตัดบัตรเครดิตไม่ได้อีกต้องจ่ายสด   ผมก็เตือนแล้วว่าอย่าสั่งนะทนหน่อย
แฟนไลน์มาบอก จะสั่งมาบอกเดี๋ยวหาเหรียญจ่ายเอา   ผมเตือนแล้วว่าเอาใช้ชัวร์นะ  และวันัน้นผมก็รู้เรื่องแค่นั้น
สุดท้ายไอติมมาส่งแต่แฟนไม่ยอมหาเหรียญ 
คุ้ยหายังไงก็ไม่ครบ วิ่งไปยืมเงินแม่บ้านจ่ายเป็นแบงค์500บาท  ยืมเสร็จผ่านไป3-4วันก็ไม่คืน แม่บ้านถามก็บอกเดี๋ยวรอเงิน จนไปฟ้องป๊า
ชิ..หายครับ เรื่องเกิด  แฟนบ่นว่า ทำไมใจดำกันจังเงินแค่500บาท รวยกันขนาดนี้ แค่เล็กๆน้อยๆ ให้กันไม่ได้ นั้นแหละทำให้ป๊าชี้หน้าด่า
ขึ้นมิงกุ ถามที่อยู่กินฟรีทุกวันนี้ทำของพัง การงานไม่ค่อยทำ กุยังใจกว้างไม่พอเหรอ

ประมาณนี้แล้วกันครับ เอายังไงดีครับป๊าก็เริ่มทนไม่ไหว บอกแบบนี้ไม่ต้องแต่ง มาแต่ตัวอาศัยเขาอยู่ยังไม่เคารพ
ผมก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก คึอก่อนหน้านี้ไม่อยู่ด้วยกันมันก็อาจจะมีงอนๆบ้าง น่ารักดีตามประสา 
 แต่ไม่ได้กระทบต่อสิ่งของและภาพลักษณ์ขนาดนี้ มาอยู่นี่คือไม่สนใคร เอาอารมณ์เอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่
เรื่องอื่นแฟนคือดีหมดนะครับ ซื่อสัตย์ไม่เที่ยวเตร ไม่กลับบ้านดึก  ยกเว้นเรื่องพวกนี้ที่แก้ได้ สอนให้ได้ แต่แฟนก็เลือกที่จะไม่ทำและถือตัว 

ปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกว่า ควรคบคนที่ดีกว่านี้ คนที่การศึกษาดีกว่านี้ วุฒิภาะวดีกว่านี้มีเยอะแยะ 
เดิมก็ได้รายได้แบบเดือนชนเดือน อยู่กินลำบาก 
มาใช้ชีวิตที่ดีขึ้นมาก ยังไม่ปรับตัวไม่รู้จักเกรงใจเข้าของบ้าน ใช้แต่อารมณ์ไม่สนใจคนอื่น
ผมพยายามเตือนเรื่องนี้คุยเรื่องนี้มา 4-5รอบละ แต่ก็เหมือนเดิม  เอาไงดีครับ ใจนึงผมก็เริ่มทนไม่ไหวละ
แต่จะให้แฟนย้ายออกไปตอนนี้ คือแฟนจะไม่มีงานทำเลย ไม่มีที่อยู่ เรียกว่าไม่มีอะไรเลยนั้นแหละ มันจะใจร้ายไปไหม
ใจจริงอยากให้อยู่ต่อ แต่ผมก็ทนปวดหัวกับเรื่องที่จะเกิดทั้งจากแฟน และแรงกดดันจากป๊าไม่ไหว อย่างที่บอกครับ
ถ้าแต่งจริงก็ย้ายไปอยู่อีกบ้าน แต่นี่แค่ชั่วคราว2เดือนยังขนาดนี้ ขอความเห็นด้วยครับ