เรากับพี่ อายุห่างกัน 14-15 ปี ห่างพอสมควร แต่คนละแม่นะ ตอนเราอยู่ ป.4 เราก็ยังคุยกับเค้าดีๆเหมือนพี่น้องธรรมดาทั่วไป แต่พอเราเริ่มโต เรากับพี่ ก็คุยกันน้อยลง พี่เราเรียนไม่จบ ป.ตรี ค่ะ มันไม่ค่อยตั้งใจเรียน แม่เล่าว่า มันติดสาว ติดเพื่อน ติดเหล้า มันไม่สนใจเรียน ก็เลยไม่เรียน กลับกันมาที่เรา เราว่าเราเป็นเด็กตั้งใจเรียนพอสมควรเลย เกรดเลยไม่เคยต่ำกว่า 3.9 เลย (ใกล้ถึงเวลาสอบ เรามักจะมีของที่อยากได้อยู่เสมอ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เวลาผ่านไปของบนโลกที่คนนิยมใช้มันก็มาก เราเลยมีของที่อยากได้ในแต่ละครั้งที่สอบทุกครั้ง และเราทำได้ตามเป้าหมายเสมอ) แต่พี่ก็มาด่าว่าเราเป็นลูกเทวดา เรางงว่าเราทำอะไรผิด?
(ตรงนี้เป็นการเล่า ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ข้ามได้)(บ้านเรา ไม่รู้ทำไมเค้าถึงไม่ให้เราทำงานบ้าน เช่นล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน รีดผ้า เราขอให้แม่สอน และขอทำเองอยู่บ่อยๆ แต่แม่ปฏิเสธ จนเราขี้เกียจขอ แล้วอยู่เฉยๆในฐานะลูกคนเล็ก) บางทีเรานั่งดูซีรี่ย์หลังทำการบ้านเสร็จ ก็ชอบมาด่าเราเบาๆ ว่าไอเด็ก บ้าง ไอสัส สบายบ้าง (คนมันว่างอะ ให้ทำไร?) จากแต่ก่อนที่เราเคารพเค้ามากๆ เพราะอายุเยอะกว่ามาก แต่ตอนนี้เราไม่อยากเคารพแล้ว เพราะความคิดเรา เราเคารพคนที่ปัญญาค่ะ ไม่ใช่ความแก่ ถ้าอายุมากแต่ทำตัวแย่ ก็ไม่อยากเคารพเท่าไหร่ มาที่พี่เราดีกว่า ทุกวันมันเอาแต่หมกตัวในห้อง ลงมาข้างล่างเฉพาะเวลา- นั่งเล่นเกมเสียงดัง คุยกับสาวเสียงดัง เปิดเพลงแบ่งปันเพื่อนข้างบ้าน(คงรู้ความหมายนะคะ) แต่มันก็ยังช่วยกิจการของพ่ออยู่ ก็ถือว่ายังดีที่มีส่วนร่วมในครอบครัว แต่ที่เราไม่โอเค คือมันชอบมาด่า มาว่า เรานั่งเฉยๆยังหาเรื่องด่าเลย... บางทีก็งงว่าทำไรผิด? เวลามันด่าเรา เราเลือกที่จะไม่ตอบโต้ เพราะเราขี้เกียจคุยด้วย (เรากับพี่ มีนิสัยเหมือนกัน คือไม่ยอมคน พอเวลาทะเลาะกัน ก็ทะเลาะกันยาวค่ะ เราใช้เหตุผล มันใช้คำด่า เราฟังแต่ละทีก็รำคาญหู เลยไม่ชอบทะเลาะด้วย) แต่มีครั้งนึง เราทนไม่ไหว เราเลยตอบกลับไปด้วยคำอธิบาย (ผู้ใหญ่ชอบหาว่าเด็กเถียง ทั้งที่เด็กกำลังอธิบายเหตุผลของตนเองอยู่) มันก็มาหาว่าเราไม่เชื่อฟัง ไม่มีมารยาท มันก็โพสต์ด่าเราลงเฟสค่ะ(แม่เอาให้ดู เพราะเราพี่น้องไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟส) โพสต์ด่าว่า พูดอะไรไม่เคยฟัง ไอเด็กเปรต ต่อจากนี้ กูกับ ขาดกัน นั่นแหละค่ะ จากวันนั้น เรากับมันไม่คุยกันเลย แต่เวลาอยู่ต่อหน้าพ่อ มันชอบสร้างภาพว่าเอ็นดูเรา ถามว่า น้องอยากกินไรป่าว เดี๋ยวหนูไปซื้อให้ ห้ะ? สร้างภาพงี้เลย บางทีเราไปตลาดกับแม่ ซื้อข้าวมา เราจะแยกเลยค่ะ ว่าเรากินอันนี้ มันกินอันนี้ เพราะมันชอบเอาขึ้นไปกินบนห้องค่ะ เราเลยแยกเลย เพื่อความสบายใจของเราเอง แต่มันก็จะหยิบของเราไป แม่ก็จะบอกว่า อันนี้ของน้องนะ มันก็พูดว่า อ่อ แค่นี้ค่ะ แล้วมองด้วยสายตาที่แบบว่า ก็กูจะ-อันนี้ ทำไมอะ แล้วก็ขึ้นไปกินบนห้องมันเอง เราโกรธมันขึ้นทุกวันๆ บางวัน เราเดินขึ้นบันได มันเดินลงมา มันก็ชอบสกัดขาเรา บางทีก็เกือบล้มค่ะ แต่หลังๆโดนจนรู้ ไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร

เข้าประเด็นเลยนะคะ 
เราอยากแก้ปัญหาที่ตัวเราเอง ว่าทำไงให้ไม่รำคาญ หรือหงุดหงิดเวลาเห็นหน้าเค้าบ้างคะ? บางทีเราโกรธมันจนอยากจะตบมันเหมือนกัน แต่เราชอบมาลงที่ตัวเอง เราเหมือนเป็นเด็กเก็บกดอะค่ะ