สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เริ่มเขียน เพราะโลกนี้ยังมีอีกหลายสิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ และสิ่งนั้นทำให้หลายคนเกิดความสงสัย กระทู้นี้จึงเกิดขึ้น เริ่มจากเรื่องราวมีอยู่ว่า

ตั้งแต่เด็กจนโต จขกท มักมีเรื่องราวที่น่าฉงนหลายๆ อย่างเกิดขึ้นตลอดช่วงชีวิตเป็นระยะๆ  อยากรู้เหลือเกินมันคืออะไร ขอยกตัวอย่างบางเหตุการณ์ที่พอจะจำได้นะคะ

สมัยเป็นเด็กตอนนั้นยังไม่เข้า รร. จขกท ซนมากหนีแม่ไปเที่ยวบ้านข้างๆ ซึ่งเป็นบ้างที่ยังสร้างไม่เสร็จ จขกท ปีนขึ้นไปชั้นบนของบ้าน และตกลงมาหัวกระแทกกับฐานเสาปูน จนเสียงดังตุ๊บ แม่รู้ทันทีไม่ใช้ใครล่ะ จขกท นี่เอง ช่วงที่ตกลงมา จขกท รู้สึกเหมือนมีใครมารับไว้และไม่รู้สึกเจ็บเลย 

ต่อมาช่วงเรียนอยู่ชั้น ม.2 แม่จะพาไปทำบุญทอดกระฐินที่วัด ตจห ต้องนั่งรถออกจากบ้านตั่งแต่หัวรุ่ง คืนก่อนเดินทาง จขกท ฝันเหตุการณ์ต่าง เห็นต้นไม้ ต้นหญ้าข้างทาง ฝันเห็นอาคาร รูปปั้นเจ้าแม่กวนอิม และสิ่งของต่างๆ ภายในวัด เมื่อถึงวันเดินทางจริงพบว่าสิ่งที่ฝันนั้นตรงกับสิ่งที่เห็นเกือบทุกอย่าง (สมัยนั้นไม่มีโทรศัพท์และอินเตอร์เน็ตที่จะรีวิวก่อนได้ค่ะ) 

จนโตขึ้นช่วงอานหนังสือเตรียมสอบเข้า สมัยนั้นยังเป็นระบบเอ็นทรานซ์ ต้องอ่านหนังสือดึกทุกคืนเพื่อเตรียมสอบ ขณะที่อ่านก็รู้สึกเหมือนมีคนชะโงกหน้ามาใกล้ๆ แล้วก้มดู จขกท จนตัวเองสัมผัสได้ถึงลมอ่อนๆ ที่พัดผ่านผิวหน้า สักพักก็ได้ยินเสียงโซฟาข้างๆ โต๊ะอ่านหนังสือลั่นเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดเหมือนมีน้ำหนักของคนนั่งทับลงบนเบาะ 

มาปัจจุบันได้มาทำงานอีกจังหวัดและแต่งงานกับคนที่นั่น มีอยู่ครั้งนึงตรงกับวันศุกร์ตอนเย็น จขกท ลืมของไว้ที่บ้านสามี และกำลังขับรถกลับ บังเอิญว่าวันนั้นค่อยข้างเครียดและสติอาจไม่เต็มที่เลยลืมของไว้ชิ้นนึง สามีโทรมาว่าลืมของให้หยุดรถรอข้างทางใกล้ๆจวนผู้ว่า จขกท รับคำ แต่ด้วยความที่สติวันนั้นไม่เต็ม 100 วางสายเสร็จ ขับรถต่อไปสักครู่ลืมว่าสามีสั่งให้หยุดรอ

ทันใดนั้น จขกท ได้ยินเสียงเหมือนคนเอามือมาเคาะข้างๆ รถ ปัง ปัง ปัง สติก็กลับมาทันทีนึกขึ้นได้ว่าสามีบอกให้รอใจก็พลันคิดว่า สงสัยสามีขี่มอไซด์มาถึงและเคาะรถให้จอดแน่นอนเลย จึงชะลอรถตีไฟเลี้ยวจอดข้างทาง ระหว่างนั้นก็หันไปหลังรถเพื่อเปิดประตูให้กับสามี ปรกฏว่า  สิ่งที่เห็นคือ ความว่างเปล่า ตอนนั้นมีแต่งง สงสัย ทันใดนั้น เสียงเคาะก็ดังขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้ทำให้ จขกท รู้สึกได้ชัดเจนเลยว่ามีอะไรสักอย่างที่มองไม่เห็นเขาแค่มาบอก แค่มาให้รู้ความมีตัวตน และ จขกท ไม่รู้สึกถึงอันตรายใด จึงตอบกลับในใจไปว่า อยู่ใช่ไหมคะ ขอบคุณค่ะ คุ้มครอง จขกท ด้วยนะคะ แล้วเสียงเคาะก็เงียบลง จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์มาโทรบอกสามีว่าจอดรถอยู่ตำแหน่งไหน 

ล่าสุดเมื่อวาน เนื่องจากช่วงนี้หน่วยงาน WFH เพื่อป้องกันการระบาดของโควิด จขกท จึงกลับบ้านมาอยู่ช่วยแม่ทำสวน ช่วงประมาณ 5-6 โมงเย็น เดินไปเอาน้ำเพื่อมารดต้นกล้วยที่กำลังจะปลูก จู่ๆ ก็มีลมพัดไปทั่วบริเวณที่ จขกท ยืนเทน้ำ (แต่ที่แม่อยู่นั้นลมไม่พัด) พร้อมๆกับมีกลิ่นหอมอ่อนๆ หอมเย็น สดชื่น เหมือนดอกไม้แต่ไม่รู้ดอกอะไร โชยมากับสายลม

จขกท ขนลุกซู่ทั้งตัว และถามพูดในใจไปว่า "มาหา จขกท เหรอ" "คุ้มครองแม่กับ จขกท ด้วยนะ" ตอนนั้น จขกท พูดในใจ แต่เสียงมันกังวานก้องในหู และรู้สึกอิ่มเอม สดชื่น ปลอดโปร่งสบาย บอกไม่ถูก ความรู้สึกเหมือนมิตรมากกว่าศัตรู เดินไปพูดไป จนมาถึงใกล้ๆแม่ แล้วลมก็หยุดพัด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอแบบนี้ที่สวนแห่งนี้ 

ด้วยธรรมชาติคนสายวิทย์ จึงเกิดความสงสัยว่าสิ่งที่ตัวเองเจอนั้นคืออะไร และ จขกท ควรต้องทำอย่างไรเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ 

จขกท ขอบคุณค่ะ 

ปล จขกท ไม่สามารถพิสูจน์หรือตาตนตอสิ่งเหล่านี้ได้ จึงจัดว่างสิ่งที่เจอคือสิ่งลี้ลับ เลยขอแท็กห้องดังกล่าว ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วยค่ะ